EN

EN

Teatr im. Juliusza Słowackiego

Scena MOS

Dom Rzemiosł Teatralnych

Home Spektakle

Chory z urojenia LIVE

Autor: Molier
Reżyseria: Giovanni Pampiglione
Scenografia: Santi Migneco
Muzyka: Maciej Małecki
Asystent reżysera, inspicjent: Anna Wójcicka

Teatr im. Juliusza Słowackiego - Duża Scena
Premiera: 27.04.2002

120 minut

> 15

Uwielbiany przez widzów, zagrany już ponad 400 razy, nieschodzący z afisza od ponad 16 lat CHORY Z UROJENIA – tym razem na żywo w TVP. Będzie częścią tego specjalnego wieczoru. Śmiejcie się z nami, bawcie się z nami, wzruszajcie się z nami! Niech energia tego wydarzenia pójdzie z pośrednictwem kamer na całą Polskę.

Zanurzmy się razem w niezwykle efektowny, mocno muzyczny i rzadko dziś spotykany świat komedii dell’arte. Świat, w którym wszyscy są „chorzy”, tuszując w ten sposób swój smutek, czy swoją samotność. Punktujmy razem tak śmieszną i jednocześnie smutną ludzką głupotę, zacofanie, obłudę i podłość. Śledźmy przygody molierowskiego Argana, granego brawuro przez jednego z najpopularniejszych polskich aktorów – Andrzeja Grabowskiego.

Przygotowaliśmy na to wydarzenie specjalne atrakcje. Przybywajcie!

Obsada:

Andrzej Grabowski Argan

Lidia Bogaczówna Belina

Natalia Strzelecka Aniela

Karolina Kamińska Ludwisia

Rafał Dziwisz Belard

Tadeusz Kwinta Belard

Rafał Sadowski Kleant

Feliks Szajnert Pan Biegunka

Wojciech Skibiński Pan Czyściciel

Grzegorz Łukawski Tomasz Biegunka

Krzysztof Jędrysek Pan Wonny

Tomasz Wysocki Pan Wiara

Anna Tomaszewska Antosia

Zdjęcia ze spektaklu

© Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie

Na zdjęciu Andrzej Grabowski i Anna Tomaszewska. Spoglądają w prawą stronę, on uśmiecha się, ona mu coś tłumaczy. Ubrani są w barokowe kostiumy. Aktor siedzi w fotelu z wysokim oparciem, ma na sobie biała koszulę i szlafmycę, na to ma narzucony czarny płaszcz obszyty futrem. Ona jest ubrana w czarny płaszcz obszyty białym futrem i czarny biret z białymi lokami.

Na zdjęciu dwoje młodych ludzi w barokowych kostiumach. Obydwoje stoją i trzymają dłonie złożone jak do modlitwy, spoglądają z niepokojem w prawy róg zdjęcia. On stoi bliżej lewej, ma na sobie jasnoróżowy płaszcz z białym żabotem i szerokimi, falbaniastymi rękawami, ona suknię w tym samym kolorze.

Na zdjęciu trzech mężczyzn w barokowych kostiumach, w stylu komedii dell’arte. Pośrodku w wielkim fotelu z baldachimem siedzi Andrzej Grabowski. Ma na sobie białą luźną koszulę pod którą zarysowuje się wielki brzuch i ciemny, satynowy płaszcz. Po jego bokach stoi dwóch identycznie ubranych mężczyzn, obydwoje mają czerwone peruki zaczesane w dwa koki. Mężczyzna z lewej jest starszy i niższy od tego po prawej.

Na zdjęciu dwóch mężczyzn w kostiumach i makijażach w stylu dell’arte. Mają czerwone peruki zaczesane w dwa koki. Mężczyzna z lewej strony jest wyższy i szczuplejszy od drugiego. Ma mocno zarysowane brwi i usta pomalowane na czerwono w kształcie serca. Stoi sztywno wyprostowany i patrzy z przed siebie. Starszy uśmiecha się dobrotliwie.

Na zdjęciu czworo mężczyzn w barokowych kostiumach, w stylu komedii dell’arte. Pośrodku w wielkim fotelu z baldachimem siedzi Andrzej Grabowski. Ma na sobie białą luźną koszulę pod którą zarysowuje się wielki brzuch i ciemny, satynowy płaszcz. Po jego bokach stoi dwóch identycznie ubranych mężczyzn, obydwoje mają czerwone peruki zaczesane w dwa koki. Do mężczyzny siedzącego bliżej prawej zwraca się mężczyzna i celuje w niego batutą.

Na zdjęciu mężczyzna i kobieta w barokowych kostiumach. On siedzi trzymając w dłoniach kratkę z konfesjonału i przysłuchuje się. Ona patrzy prosto przed siebie, mówi. On ma na sobie białą szlafmycę i luźną białą koszulę. Ona jasnoróżową sukienkę, włosy ma zaczesane do tyłu.

Bohater zdjęcia leży na tapczanie jakby został złożony w trumnie. Ma zamknięte oczy i założone ręce na wysokości klatki piersiowej. Za nim stoi zapalona świeczka. Ma na sobie barokowy kostium – białą szlafmycę i bordowy, satynowy płaszcz obszyty futrem.

Bohaterem zdjęcia jest mężczyzna w barokowym kostiumie spoglądający z politowaniem w prawy róg zdjęcia. Na głowie ma siwą perukę z lokami zaczesaną do tyłu, na twarzy zarost – wąs i kozią bródkę. Jest ubrany w czerwony płaszcz, pod szyją ma przewiązaną białą chustę.

Na zdjęciu czworo aktorów. Śpiewają, trzymają się za uniesione ręce. Mają barokowe kostiumy w stylu dell’arte. Po lewej mężczyzna i kobieta w białych strojach, w rękach trzymają lalkę, obok nich mężczyzna w czarnym płaszczu z białym obszyciami i biretem z doszytymi białymi lokami. W dłoni trzyma zwinięty w rulon papier. Obok niego aktorka z kością w ręce.

Liczna grupa aktorów na scenie. Wszyscy mają kostiumy z komedii dell’arte. Wyglądają jakby się kłaniali po zakończonym spektaklu. Lekko z przodu stoi Andrzej Grabowski, rozkłada ręce na boki. Ma na sobie czarny płaszcz obszyty na białym futrem. Za nim stoi w rzędzie obsada spektaklu ubrana na biało.

Agamemnon Ameri cane Bajki robotów Balladyna Balladyna Bóg mordu Bóg, ja i pieniądze Boginie Bolesław Śmiały Born by BONEY M Chory z urojenia Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale Czarne papugi Danton Debil Debil - pokaz “work in progress” Dobrze się kłamie Dziady Fantazja o Ludwiczku Hamlet Hamlet Imię róży IMPRO KRK IMPRO KRK Jedzonko Kariera Artura Ui Kwiat paproci Lalka Lalka Ludwiczek Miłość Miłość - spektakl wyjazdowy Minia-tour. Muzyczne biuro podróży Nerwica Natręctw O kotach Piotruś Pan i Jakub Hak Piotruś Pan i Jakub Hak Plastiki Powarkiwania Drogi Mlecznej Rabacja Simona K. Wołająca na puszczy Smok! Smok! Spóźnione odwiedziny Spóźnione odwiedziny Spóźnione odwiedziny Spóźnione odwiedziny Spóźnione odwiedziny Stary Testament - reanimacja Tajemnice Wesela 1900 Teatr w Krakowie. Prolog Trzy kobiety Turnus mija, a ja niczyja Turnus mija, a ja niczyja Turnus mija, a ja niczyja TYSIĄC NOCY I JEDNA. Szeherezada 1979 W ogień! Wanda Wesoły jestem i śmieję się do łez Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną Wojna w niebie Wyspiański. Koncert Zamknięci w Teatrze Zemsta Zimowla