Zapisz się
do newslettera Teatru!

Bądź na bieżąco z naszym repertuarem, nowościami
i ofertami specjalnymi.

Newsletter

Wprowadź poprawny email
EN
Przejdź do strony głównej Teatr im. Juliusza Słowackiego
Teatr im. Juliusza Słowackiego
Przejdź do strony głównej Scena MOS
Scena MOS
Przejdź do strony głównej Dom Rzemiosł Teatralnych
Dom Rzemiosł Teatralnych
Na pierwszym planie młody mężczyzna ubrany w pomarańczowy garnitur, pomarańczowy krawat, czarne lakierowane buty bez skarpetek i czarną koszulę. Mężczyzna siedzi na barierce, na tyle w tramwaju. Dłońmi podpiera policzki, nogi ma rozszerzone, opiera stopy na parapecie. Patrzy przed siebie w obiektyw.
Wszystko
Home Spektakle

"Debil" w Lublinie

Zobacz wszystkich
  • Poza siedzibą: Teatr Stary w Lublinie
  • Premiera: 08.10.2021
  • Bilety
1 h

Bilety do kupienia na stronie Teatru Starego w Lublinie

To będzie opowieść o Kubie. O mężczyźnie z niepełnosprawnością intelektualną, który ma „czterdzieści lat skończone”. Kuba lubi zupę, swoich przyjaciół ze Stumilowego Lasu i chce żeby wszyscy byli "dobzi". Kuba nie lubi bigosu, schodów i złych ludzi. Dlatego Kuba marzy, by zmienić świat, by zrobić go lepszym. I kiedy zdobywa taką możliwość, to robi to. Tak jak potrafi.

Debil to prapremiera dramatu uhonorowanego Gdyńską Nagrodą Dramaturgiczną za najlepszy tekst 2020 roku. Dramatu, który w przewrotny i dowcipny sposób porusza złożony temat osób z niepełnosprawnością i temat świata, który próbuje – a czasem nie próbuje wcale – z tym tematem dialogować. A dialogować trzeba; byle robić to mądrze, z empatią i czułością.

Piotr Ratajczak, reżyser:

Dramat Maliny Prześlugi Debil to jeden z pierwszych polskich tekstów, gdzie głównym bohaterem staje się mężczyzna z niepełnosprawnością intelektualną. Autorka oddaje głos niepełnosprawnemu czterdziestoletniemu Kubie i jego słowami, jego oczami pokazuje nam świat, który nie rozumie potrzeb i wrażliwości osób z niepełnosprawnością.

Debil to tekst który pokazuje mechanizm wykluczania grup społecznych, który może uruchamiać w tych grupach skrywane i wypierane resentymentalne akty buntu za doznane upokorzenia i krzywdy. A z drugiej strony ukazuje nam zakłamanie dzisiejszych elit, ich skrywaną pogardę dla wykluczonych, przykrytą wszelkiej formy akcjami, hasłami wsparcia, benefitami finansowymi dającymi im – elitom, celebrytom – jedynie dobre samopoczucie i medialną sławę.


Paradoksalnie Debil, mimo że mówi ustami niepełnosprawnego jest bardziej obrazem braku empatii i pogardy "zdrowego społeczeństwa", niż ukazaniem wnętrza bohatera, który jak sam o sobie mówi "jest debilem wykreowanym na potrzebę chwili".


Spektakl jest próbą oddania głosu niepełnosprawnemu mężczyźnie, ale ze świadomością, że nie mamy dostępu do jego świata wyobraźni i wrażliwości. Obraz sceniczny jest światem wykreowanym, sztucznym i abstrakcyjnym, a niepełnosprawność jest oddana symbolicznie z naciskiem na kreowanie jej na potrzeby spektaklu, nie oddając i nie aspirując do oddania "prawdy psychologicznej".

Obsada:

  • Bożena Adamek – Kangurzyca, Matka
  • Alina Szczegielniak – Prosiaczek, Ciotka Staszka
  • Dominika Feiglewicz – Królik
  • Rafał Szumera – Kubuś Puchatek, Kuba
  • Grzegorz Łukawski – Kłapouchy, Ojciec
  • Antoni Milancej – Krzyś, Maciek Andrzejak

Czytaj wszystko

Obsada:

Bożena Adamek Kangurzyca, Matka
Dominika Feiglewicz Królik
Alina Szczegielniak Prosiaczek, Ciotka Staszka
Grzegorz Łukawski Kłapouchy, Ojciec
Antoni Milancej Krzyś, Maciek Andrzejak
Rafał Szumera Kubuś Puchatek, Kuba

Nagroda dla spektaklu „Debil”

Na XX FESTIWALU DRAMATURGII WSPÓŁCZESNEJ „RZECZYWISTOŚĆ PRZEDSTAWIONA” w Zabrzu zdobyliśmy główną nagrodę za spektakl „Debil” Maliny Prześlugi w reżyserii Piotra Ratajczaka. 

Nagrodę główną za rolę w spektaklu „Debil” zdobył nasz aktor Rafał Szumera, natomiast wyróżnienie otrzymała również nasza wspaniała aktorka Bożena Adamek.

Zdjęcia ze spektaklu

fot. Bartek Barczyk
Na pierwszym planie stoi starsza kobieta w białej sukience przypominającej suknię ślubną. Góra jest koronkowa, dół rozkloszowany. Na głowie ma białe średniej długości blond włosy przypominające fryzurę Marylin Monroe. Kobieta ma skrzyżowane dłonie na piersiach, patrzy przed siebie, uśmiecha się. W tle czarna ściana i białe siedzisko. Wokół rozrzucone pomarańczowe piłeczki.
Na pierwszym planie młoda kobieta widoczna od pasa w górę. Ubrana jest cała na różowo- w różowy żakiet i różowy golf, ma różowe długie, falowane włosy i ostry różowy makijaż na powiekach. Jedną rękę trzyma w pasie, drugą dłoń trzyma przy ustach jakby paliła papierosa. Ma czerwone paznokcie. W tle widać schody.
Na pierwszym planie młody mężczyzna widoczny powyżej klatki piersiowej. Ubrany jest w pomarańczową marynarkę, pomarańczowy krawat i w czarną koszulę. Twarz widoczna z lewego profilu, gałki oczne odwrócone w stronę obiektywu, przed twarzą trzyma otwartą dłoń. W tle, w rzędzie siedzi pięć osób w barwnych ubraniach. Patrzą na mężczyznę.
W rzędzie stoi sześć osób: 3 kobiety i 3 mężczyzn w kolorowych ubraniach. Stoją na ogromnej łyżce w białym kolorze. W zagłębieniu łyżki rośnie czarne drzewo, osoby stoją na rączce łyżki. Wokół rozrzucone pomarańczowe piłki. W tle schody.
Na zdjęciu trzy osoby. Młoda kobieta, ubrana na różowo, w długich różowych włosach siedzi nas podłodze. Za nią na ławce po lewej stronie siedzi starszy mężczyzna w garniturze i w siwej czuprynie. Obok niego siedzi starsza kobieta w białej sukni przypominającej suknię ślubną i w białych kręconych włosach. Za nimi schody.
Na pierwszym planie młody mężczyzna w pomarańczowym garniturze i pomarańczowym krawacie. Podnosi rękę w górę z wystawionym palcem wskazującym. W tle cztery osoby, które przyjmują podobne pozy co mężczyzna. Wszyscy są ubrani w barwne stroje. W tle schody, po prawej stronie czarne drzewo. Nad nimi fioletowa jarzeniówka, która oświetla pomieszczenie fioletowo-różowym światłem.
Na pierwszym planie młoda siedzi kobieta, ma długie, kręcone, rozpuszczone, ciemne włosy. Na czubku głowy dodatkowo upięty kok. Ubrana jest w fioletowy kombinezon z białą koszulą pod spodem. Kobieta ma bardzo wyraźny przerysowany makijaż oczu w kolorze pomarańczowym. Trzyma dłoń przy twarzy. W tle schody.
Młody mężczyzna widoczny od pasa w górę. Ubrany w żółtą marynarkę na krótki rękaw, białą koszulę i fioletowy krawat. Na głowie ma fioletową czuprynę. Ma lekki zarost, patrzy w obiektyw. W tle schody i fioletowe światło.
Starszy szczupły i wysoki mężczyzna siedzi na białej ławce. Ubrany jest w fioletowy garnitur i koszulę z różowym żabotem. Ma wielkie szare brwi i wielką szarą czuprynę. Zdjęcie ma fioletowe światło. W tle schody.

fot. Bartek Barczyk

Młody mężczyzna w pomarańczowym garniturze stoi przed wagonem tramwaju i wysuwa palce w celu wciśnięcia guzika otwierającego drzwi. Mężczyzna patrzy w bok. W tle błękitne niebo z białymi, kłębiastymi chmurami.
Wagon tramwajowy w kolorze niebiesko-białym sfotografowany z czoła wagonu. Wagon ma otwarte drzwi z których wychyla się do połowy pasa młody mężczyzna w pomarańczowym garniturze. W tle budynki i zachmurzone niebo.
Fragment wagonu tramwajowego w kolorze niebiesko-białym. Na środku drzwi rozsunięte w dwie strony. Pomiędzy drzwiami na schodach młody mężczyzna w pomarańczowym garniturze.
Zdjęcie wewnątrz wagonu tramwajowego. Siedzenia są puste, obite niebiesko czarnym materiałem. Na środku stoi mężczyzna w pomarańczowym garniturze i w czarnych lakierowanych butach. Trzyma się ręką paska-uchwytu wiszącego pod sufitem. Przyjął pozycję jakby się na nim lekko zawiesił, ma lekko zgięte i podwinięte nogi, patrzy w podłogę. Za oknem stoi kolejny tramwaj.
Na pierwszym planie młody mężczyzna w pomarańczowym garniturze i czarnych, lakierowanych butach. Stoi w pustym wagonie tramwajowym, trzyma się za wiszący uchwyt. Wygina się ciałem do przodu, stoi na piętach, patrzy w obiektyw.
Zdjęcie mężczyzny w pomarańczowym garniturze i czarnej koszuli, widoczny od pasa w górę. Stoi w pustym wagonie tramwajowym, trzyma dłoń na zwisającym z góry czerwonym hamulcu bezpieczeństwa. Ma zdziwioną minę, wpatruje się w obiektyw.
Zdjęcie z wnętrza wagonu tramwajowego. Na pierwszym planie siedzenia i okno tramwaju. Za oknem, na ulicy stoi w dal postać mężczyzny, w pomarańczowym garniturze. Prawą rękę ma wyciągniętą prosto w bok. Patrzy w okno tramwaju. W tle siatka ogrodzeniowa i budynki.
W oknie tramwaju siedzi skulony mężczyzna w pomarańczowym garniturze. Ma odsuniętą szybę w oknie, patrzy w bok- twarz jest widoczna z profilu. Wygląda na zamyślonego.
Na zdjęciu bok biało-niebieskiego tramwaju. Z otwartego okna wychyla się od pasa w górę postać młodego mężczyzny w pomarańczowym garniturze. Mężczyzna patrzy w obiektyw. W tle kolejny wagon i budynki miejskie.
Na pierwszym planie płaska powierzchnia. Za nią od klatki piersiowej w górę stoi mężczyzna w pomarańczowej marynarce. Patrzy w obiektyw, ma wyciągniętą w bok lewą dłoń z wysuniętym palcem wskazującym. Za mężczyzną na ścianie wisi rozdzielnia z wieloma przyciskami i wajchami.
Na pierwszym planie stoi młody mężczyzna w pomarańczowym garniturze. Trzyma się pod boki, patrzy w bok. Stoi w kanale naprawczym dla pojazdów. Za nim nad kanałem stoi niebiesko-biały tramwaj, ma zapalone światła. Kanał i podłoga wokół są wyłożone białymi ,małymi płytkami.
Mężczyzna w pomarańczowej marynarce i krawacie widoczny od pasa w górę, stoi w kanale naprawczym dla pojazdów z założonymi rękami. Patrzy w obiektyw, ma zły wyraz twarzy. Za nim stoi tramwaj z zapalonymi światłami, z numerem wagonu i herbem.

Trailer teatralny

Trailer filmowy

Spektakl powstał w koprodukcji z Festiwalem Łódź Czterech Kultur

Dziękujemy za pomoc w realizacji sesji Miejskiemu Przedsiębiorstwu Komunikacyjnemu S.A. w Krakowie

"1989" w Gdańsku "1989" w Poznaniu "1989" w Toruniu "1989" w Warszawie "Debil" w Lublinie "Romeo i Julia" w Gdańsku "Spóźnione odwiedziny" w Tychach "SZYMBORSKA. KROPKI, PRZECINKI, PAPIEROSY" w Czarnolesie "Znachor" w Jeleniej Górze "Znachor" w Opolu 1989 Act of Killing Act of Killing Agamemnon Balladyna Berek, czyli upiór w moherze Bóg, ja i pieniądze Botticelli Chory z urojenia Debil Dobrze się kłamie Dwoje na huśtawce Dziady Dziady Goło i wesoło Hamlet IMPRO KRK IMPRO KRK Kobieta i życie Kobieta i życie Kto się boi Virginii Woolf? Kwiat paproci Lalka Lepper. Będziemy wisieć albo siedzieć Ludzie inteligentni Mężczyźni są z Marsa, kobiety z Wenus My Baby, czyli rodzinny biznes Nerwica Natręctw Niespodziewany powrót Noc Teatrów - Pani Bovary. Możliwa historia Noc Teatrów - Smok! Nowy Jork. Prohibicja O dwóch doktorach i jednej pacjentce O mało co... Opowieść wigilijna Pani Bovary. Możliwa historia Pani Pylińska i sekret Chopina Państwo POMOC DOMOWA Porwanie - Nowa komedia Artura Barcisia Prawda Proszę Państwa, Wyspiański umiera Rabacja Romeo i Julia Seks dla opornych Simona K. Wołająca na puszczy Siostrzeństwo / Sisterhood Ślub doskonały: I że Cię nie opuszczę aż do śmiechu Słoneczni chłopcy Smok! Smok! - spektakl na dziedzińcu Zamku Królewskiego na Wawelu SPA, czyli Salon Ponętnych Alternatyw Spóźnione odwiedziny Sylwester w Krakowie: Ludzie inteligentni Szczeliny istnienia SZYMBORSKA. KROPKI, PRZECINKI, PAPIEROSY Testosteron Turnus mija, a ja niczyja Tydzień, nie dłużej TYSIĄC NOCY I JEDNA. Szeherezada 1979 Wąsik - Jak się (nie) golić przed wizytą teścia Wieczorek pożegnalny Wstyd – komedia „Teściowie” w wersji teatralnej Zamknięci w Teatrze Zimowla Znachor Znachor żONa