Zapisz się
do newslettera Teatru!

Bądź na bieżąco z naszym repertuarem, nowościami
i ofertami specjalnymi.

Newsletter

Wprowadź poprawny email
EN
Przejdź do strony głównej Teatr im. Juliusza Słowackiego
Teatr im. Juliusza Słowackiego
Przejdź do strony głównej Scena MOS
Scena MOS
Przejdź do strony głównej Dom Rzemiosł Teatralnych
Dom Rzemiosł Teatralnych
Home Aktualności

"Dziady" w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim!

28.10.2022

25 i 26 października gościliśmy w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim ze spektaklem "Dziady" w reżyserii Mai Kleczewskiej.
Dziękujemy za ciepłe przyjęcie.

"Dziady" w Gdańsku

Fot. Dawid Linkowski
Zdjęcie zrobione na widowni Teatru Szekspirowskiego w Gdańsku. Zamiast kurtyny na dużym ekranie jest wyświetlona kurtyna Henryka Siemiradzkiego z Teatru Słowackiego w Krakowie. scena jest przedłużona do jednego poziomu na widownię, podłoga obita złotą podłogą baletową, która bajecznie, z refleksami odbija światło. wokół sceny na krzesłach siedzą ludzie. Na wprost widoczne dwa piętra balkonów, na których również siedzą ludzie. Cała sala mieni się złoto-czerwonymi refleksami.
Na zdjęciu bokiem do obiektywu stoi kobieta w ciemnych włosach, czarnej sukience w ludowe białe hafty i butach na obcasie. Jest poważna. Pada na nią jasne światło. Stoi na złotej podłodze, która odbija światło, a sala mieni się w złotych kolorach. Na wprost widoczne balkony widowni teatralnej, na których siedzą ludzie. Na scenie pod balkonami stoją krzesła, na których również siedzą widzowie.
Na zdjęciu Jan Peszek. Aktor ubrany w garnitur ze złotymi haftami liści laurowych na marynarce. Na głowie złota obręcz. W dłoniach peleryna w kolorze fioletowym. Aktor biegnie, dłonią zarzuca peleryną, która wiruje wokół niego. W tle w ciemności zarys balkonów z widowni teatralnej.
Na zdjęciu kobieta widoczna od pasa w górę. Kobieta jest obfitych kształtów, ubrana w białą, ludową koszulę, przez ramię przerzucona biała stuła z czerwonym krzyżem. Na głowie czarna chusta. Twarz ukryta w półmroku. W dłoni trzyma kaganek z zapalonym płomieniem. Zdjęcie jest tajemnicze, w błękitnej poświacie.
Na scenie długi prostokątny stół nakryty czarnym obrusem. Wokół stołu wiele postaci m.in osoba na wózku inwalidzkim, kobieta w balowej sukni, Żołnierz, kobieta w stroju klubowym czy chłopka. Niektóre osoby trzymają transparenty, flagi, szale kibica czy obrazy. Zdjęcie jest ciemne, postacie nie do końca widoczne. Podłoga złota, mieniąca się.
Na zdjęciu mężczyzna w średnim wieku, łysiejący. Ubrany w białą koszulę i czarny surdut. Jest widoczny od pasa w górę. Stoi przed drewnianym stołem, w dłoni trzyma kartkę papieru którą wysoko podnosi. Sprawia wrażenie jakby miał tą kartką rzucić o stół. Za mężczyzną widoczna połowa postaci młodej kobiety w białej sukni.
Na zdjęciu dwie młode kobiety. Tło zdjęcia jest ciemne, zdjęcie niepokojące. Jedna z kobiet w szarej plisowanej sukience i w chuście na głowie klęczy. Ma złożone dłonie, zamknięte oczy, twarz ma wymazaną krwią. Nad nią pochyla się druga kobieta w ciemnej sukni i podobnej chuście na głowie. Twarz również ma ubrudzoną krwią.
Na zdjęciu cztery osoby. Na pierwszym planie blat stołu z białym obrusem na którym leży krojony chleb, kieliszki i kropidło. Za stołem stoi starszy, siwy mężczyzna w czarnym stroju, w rękach trzyma butelkę. Obok niego stoi młoda kobieta, w ciemnych pofalowanych włosach. Ubrana w czerwoną sukienkę na ramionkach, na dole sukni wielki biały orzeł. W dłoni trzyma selfie stick z telefonem. Za nią mężczyzna w czarnym stroju, kominiarce i z flagą Polski w dłoni. Po lewej stronie kobieta w zimowej, bordowej kurtce, z białą koronkową chustą na ramionach i w czapce. Kobieta poważnie patrzy przed siebie.
Na scenie grupa około dwunastu osób. Scena jest ciemna, słabo oświetlona. Na środku stoi stół, wokół niego różne postaci m.in. kobieta w stroju gospodyni, kobieta w sukni balowej, kobieta w stroju klubowym, mężczyzna w koszulce z napisem “niewolnicy Maryi”, kobieta z obrazem w dłoni. Wszyscy patrzą w jedną stronę, są poważni.
Na scenie ze złotą podłogą w rzędzie stoją aktorzy: kobiety i mężczyźni. W dłoniach mają kwiaty, machają do publiczności. Kilkoro z nich rozciągnęło przed sobą flagę Ukrainy. Przed nimi stoi ogromny kosz z bukietem bordowych róż. Ujęcie jest z boku sceny, oświetlenie jest słabe, jest dość ciemno. W tle widać zarys widzów na krzesłach.
Zdjęcie dwóch osób widocznych od pasa w górę, ujęcie z profilu. Na pierwszym planie Agata Grenda dyrektorka Teatru Szekspirowskiego w Gdańsku, na drugim planie Krzysztof Głuchowski dyrektor Teatru Słowackiego w Krakowie. Przed nimi mikrofony na stojakach. Dyrektor pochyla się do mikrofonu, przemawia, kobieta delikatnie uśmiecha się.
Zdjęcie widowni Teatru Szekspirowskiego w Gdańsku. Ujęcie na salę pełną widzów. Siedzą na krzesłach i na balkonach ze szczebelkowymi bareirkami. Podłoga obita jest złotą podłogą baletową, która daje refleksy dodatkowego światła na widzów i salę.