Historia strajku w śląskiej kopalni w latach 30. XX wieku. Młody górnik Jaś tęskni za żoną i dziećmi, jednak solidarnie ze starszymi kolegami zostaje na dole. Przewodzący strajkowi Hubert twardo negocjuje z zarządem; na górze Erwin, niegdyś wyrzucony z kopalni, organizuje protest wśród mieszkańców osady. Sytuacja się zaostrza. Ministerstwo dystansuje się od sporu. Górnicy podejmują głodówkę, posuwają się nawet do żądania, by zalać ich razem z kopalnią. W końcu zarząd kopalni, pod presją starosty, zgadza się na warunki strajkujących. Jaś wraca do szczęśliwej żony i dzieci.