Zapisz się
do newslettera Teatru!

Bądź na bieżąco z naszym repertuarem, nowościami
i ofertami specjalnymi.

Newsletter

Wprowadź poprawny email
EN
Przejdź do strony głównej Teatr im. Juliusza Słowackiego
Teatr im. Juliusza Słowackiego
Przejdź do strony głównej Scena MOS
Scena MOS
Przejdź do strony głównej Dom Rzemiosł Teatralnych
Dom Rzemiosł Teatralnych
Zdjęcie widowni Teatru Słowackiego widocznej ze sceny. Na scenie i na widowni jest pełno ludzi- zapełniony jest parter widowni i loże na dwóch piętrach. Wszyscy widzowie są ubrani w czerwone szlafmyce. Na scenie przed widownią pozują aktorzy ubrani w białe teatralne stroje z epoki, między nimi dzieci w czerwonych czapeczkach. Wszyscy są uśmiechnięci, pozują do zdjęcia.
Home Aktualności

Jubileusz - 20 lat na scenie "Chorego z urojenia"

02.05.2022

Tak wyglądał finał wspaniałego jubileuszu spektaklu „Chory z urojenia” w reż. Giovanniego Pampiglione.
20 lat na naszej Dużej Scenie, setki spektakli, tysiące anegdot! I przeszło dwieście tysięcy Widzów, którzy na przestrzeni tych lat miało okazję towarzyszyć nam w tej teatralnej podróży z Molierem.

Wczoraj niespodziewanie, także ku zdziwieniu grających aktorów, na scenie pojawił się nasz dyrektor - Krzysztof Głuchowski i zagrał pełen dowcipu epizod. Kto był ten wie, kto nie był - zobaczy w klipie, który niebawem pokażemy.

Tymczasem pokazujemy Wam zdjęcia z wczorajszego, wyjątkowego wieczoru.
Do oklasków, na scenę zaproszone zostały osoby, które towarzyszyły spektaklowi przez wszystkie te lata.

Piękny jubileusz! A Widzowie w czerwonych szlafmycach wyglądali obłędnie.

Zdjęcie widowni Teatru Słowackiego widocznej ze sceny. Na scenie i na widowni jest pełno ludzi- zapełniony jest parter widowni i loże na dwóch piętrach. Wszyscy widzowie są ubrani w czerwone szlafmyce. Na scenie przed widownią pozują aktorzy ubrani w białe teatralne stroje z epoki, między nimi dzieci w czerwonych czapeczkach. Wszyscy są uśmiechnięci, pozują do zdjęcia.
Zdjęcie kobiecej i męskiej dłoni, które prezentują do obiektywu pocztówkę z wizerunkiem aktora Andrzeja Grabowskiego ze spektaklu.
Wnętrze Teatru Słowackiego, piękne złote, bogate w zdobienia przestrzenie. Na środku młoda para: kobieta i mężczyzna. Robią sobie selfie z kartonowym wizerunkiem aktora Andrzeja Grabowskiego. Uśmiechają się do telefonu.
Wnętrze Teatru Słowackiego. Na czerwonym dywanie przy schodach w bogato zdobionym, złotym wnętrzu stoją dwie kobiety i starszy mężczyzna. Obok nich naturalnych rozmiarów, kartonowa postać Andrzeja Grabowskiego w stroju ze spektaklu. Grupa pozuje do zdjęcia, uśmiechają się. W tle na schodach chodzą ludzie.
Na zdjęciu w rzędzie w białych strojach z epoki stoją aktorzy: kobiety i mężczyźni. Śmieją się, każdy z nich trzyma w dłoni jedną, różową różę. Przed nimi przechodzi dyrektor teatru Krzysztof Głuchowski i aktor Andrzej Grabowski. Są ubrani w kostiumy teatralne. A. Grabowski trzyma w dłoni bukiet żółtych róż oraz skoroszyt.Patrzą na siebie uśmiechają się. W tle lampki ledowe ułożone na kształt łuków.
Po prawej stronie wysoki fotel z podnóżkiem i bardzo wysokim oparciem. Na nim siedzi aktor, w białej koszuli nocnej, w szlafroku i białej szlafmycy. Ogląda się za fotel. Za nim stoi postać w czarnym stroju z epoki, w peruce i w okrągłych okularach z czarnymi oprawkami. W ręce trzyma buteleczkę z pompką. Po lewej stronie kolejna postać mężczyzny. Ubrany w czarny kostium z opiętym czepkiem na głowie i w czarnych gumowych rękawicach. Zmierza w kierunku mężczyzn z urządzeniem, które przypomina stojak na kroplówkę.
Na środku stoi wysoki fotel z podnóżkiem i bardzo wysokim oparciem. Na nim siedzi aktor, w białej koszuli nocnej, w szlafroku i białej szlafmycy. patrzy w bok, broni się ręką przed mężczyzną, który stoi obok i celuje w niego psikając płynem z butelki z pompką. Mężczyzna jest czarnym stroju z epoki, w peruce i w okrągłych okularach z czarnymi oprawkami i w czerwonych butach. Po lewej stronie kolejna postać mężczyzny. Ubrany w czarny kostium z opiętym czepkiem na głowie i w czarnych gumowych rękawicach. Stoi za urządzeniem, które przypomina stojak na kroplówkę.
W tle zielone ściany przypominające parawany. Na środku zdjęcia, na katafalku na wznak leży mężczyzna w czerwonym szlafroku, w szlafmycy na głowie i w butach z epoki. Ma zamknięte oczy, wygląda jakby nie żył. Przy nim klęczy młoda kobieta, w różowej sukni w stylu dworskim. Trzyma go za dłonie i płacze. Obok stoi wysoki świecznik z zapaloną świecą.
W tle zielone ściany przypominające parawany. Na środku zdjęcia, na katafalku na wznak leży mężczyzna w czerwonym szlafroku, w szlafmycy na głowie i w butach z epoki. Ma zamknięte oczy, wygląda jakby nie żył. Po prawej stronie w tle, na przeciwko siebie stoją dwie kobiety w strojach dworskich. Jedna płacze, druga trzyma ją za ramiona, coś do niej mówi.
W tle zielone ściany przypominające parawany. Na środku zdjęcia, z katafalku unosi się z pozycji leżącej mężczyzna w czerwonym szlafroku, w białej koszuli nocnej, w szlafmycy na głowie i w butach z epoki. Ma wielki brzuch. Obok stoi wysoki świecznik z zapaloną świecą. Za katafalkiem na czworakach klęczy starsza kobieta w dworskiej sukni. Ma szeroko otwarte usta w wyrazie zdziwienia.
Na środku zdjęcia stoi fotel z podnóżkiem i bardzo wysokim oparciem. Na podnóżku stoi mężczyzna w czarnym dworskim stroju - żabot, pończochy, rękawiczki, spodnie za kolano, buty z wielką klamrą. Na głowie ma czarną perukę z długimi lokowanymi włosami, na oczach czarne okrągłe okulary. Na ramieniu ma sowę. Wygląda groźnie. Obok fotela przysiadł starszy mężczyzna w białej koszuli nocnej, w szlafroku i białej szlafmycy. Ma złożone dłonie, patrzy na mężczyznę w czarnym stroju z politowaniem.
Na środku zdjęcia stoi fotel z podnóżkiem i bardzo wysokim oparciem. Na nim siedzi młoda kobieta w różowej dworskiej sukni. Wygląda jakby zemdlała. Ma luźno rozrzucone dłonie, przechyloną na bok głowę, zamknięte oczy, szeroko rozłożone luźno nogi. Obok stoi starszy mężczyzna w białej koszuli nocnej, w szlafroku, w białej szlafmycy i w butach z klamrą. Trzyma kobietę za rękę.
Na środku zdjęcia stoi fotel z podnóżkiem i bardzo wysokim oparciem. Na nim siedzi starszy mężczyzna w białej koszuli nocnej, w szlafroku, w białej szlafmycy i w butach z klamrą. Ma dłonie złożone na wielkim brzuchu, patrzy przed siebie z uśmiechem.
Na zdjęciu widownia Teatru Słowackiego. Widownia jest wypełniona po brzegi widzami zarówno na parterze jak i w lożach na piętrach. Widzowie mają na głowach czerwone czapki - szlafmyce, klaszczą. Na środku zdjęcia tyłem stoi jest kobieta w białej sukni, która wychyla się w stronę widzów rzucając im różę.