Zapisz się
do newslettera Teatru!

Bądź na bieżąco z naszym repertuarem, nowościami
i ofertami specjalnymi.

Newsletter

Wprowadź poprawny email
EN
Przejdź do strony głównej Teatr im. Juliusza Słowackiego
Teatr im. Juliusza Słowackiego
Przejdź do strony głównej Scena MOS
Scena MOS
Przejdź do strony głównej Dom Rzemiosł Teatralnych
Dom Rzemiosł Teatralnych
W ciemnym pomieszczeniu z granatowym oświetleniem, z sufitu na linkach zwisa białe, wielkie skrzydło- jakby skrzydło anioła. W tle oparta o ścianę stoi drabina.
Home Aktualności

Koncert "Nieobecność", poświęcony pamięci Ewy Demarczyk, retransmisja z wydarzenia

23.06.2022

"Przed – niemal – dwoma laty odeszła Ewa Demarczyk.
I wraz z Nią skończyła się jakaś epoka, intuicyjnie kojarzona przez nas z dziedziną wieloimiennego piękna..."
Bogusław Sobczuk

Zapraszamy na retransmisję z koncertu "Nieobecność" w reżyserii Bogusława Sobczuka, który jest poświęcony pamięci Ewy Demarczyk. Koncert odbył się 1 maja na deskach Dużej Sceny Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.

Wystąpili dla Państwa: Iwona Bielska, Ewelina Casette, Agnieszka Kościelniak, Weronika Kowalska, Agnieszka Przekupień, Anastazja Simińska, Mirosław Baka, Piotr Fronczewski, Mikołaj Grabowski, Andrzej Seweryn.

Rejestrację koncertu będzie można obejrzeć na platformie PlayKrakow. Koncert będzie dostępny na platformie od 24 do 26 czerwca.

Więcej informacji oraz możliwość zakupu biletów można znaleźć na stronie internetowej https://playkrakow.com/vods/vod.2957.

 

Relacja fotograficzna z wydarzenia

fot. Bartek Barczyk
Na zdjęciu na czarnym tle stoi Piotr Fronczewski, widoczny do pasa. Ubrany w garnitur i krawat. Włosy ma zaczesane do tyłu. Na policzku widoczny mikroport. W dłoniach trzyma otwartą książkę, patrzy przed siebie, jest poważny.
Zdjęcie ciemne, czarne tło. Na środku przed mikrofonem stoi młoda kobieta, ubrana w czarną sukienkę i luźny, czarny i rozpięty płaszcz. Ma rozpuszczone, długie, ciemne włosy. Śpiewa. Ma zamknięte oczy i otwarte usta. W tle w pomarańczowym delikatnym świetle widać muzyków.
Na ciemnej, czarnej scenie stoi starszy mężczyzna w smokingu. Z góry pada na niego snop białego, jasnego światła. Przed nim stoi mikrofon, ma uniesione w górę ręce, śpiewa. W tle lekko widoczne pulpity na nuty.
Na zdjęciu młoda kobieta przed mikrofonem. Jest ubrana w czarną, marszczoną sukienkę na jedno ramię. Ma kręcone włosy do ramion i czerwone usta. Żywo gestykuluje rękoma, ma głowę odgiętą do tyłu, otwarte usta, głośno śpiewa. W tle w czerwonym świetle widoczne pulpity i skrzypaczki.
Na zdjęciu na czarnym tle Andrzej Seweryn, widoczny do pasa. W dłoniach trzyma kij od mikrofonu przysuwając mikrofon do ust. Ma rozczochrane, siwe włosy, lekki zarost. Ubrany jest w garnitur, ma rozpiętą pod szyją białą koszulę. Patrzy daleko przed siebie, jest poważny.
Na zdjęciu młoda, ładna kobieta przed mikrofonem. Jest spokojna, patrzy przed siebie, śpiewa. Ubrana jest w czarną sukienkę, włosy ma upięte w warkocz dookoła głowy. Stoi na ciemnej scenie, w tle w czerwonym świetle widoczni muzycy i pulpity.
Na zdjęciu kobieta w średnim wieku, przed mikrofonem. Jest ubrana w czarną, sukienkę z głębokim dekoltem i koronkowymi rękawami. Włosy lekko kręcone, upięte. Ma przejętą minę, lekko otwarte usta, prawdopodobnie śpiewa. Stoi na ciemnej, czarnej scenie, w tle w czerwonym świetle lekko widoczni muzycy.
Na zdjęciu na czarnej, ciemnej scenie stoi mężczyzna w średnim wieku ubrany w garnitur i białą koszulę. Mężczyzna jest widoczny do pasa, ma opuszczoną głowę, patrzy w dół, przed nim stoi mikrofon. W tle lekko widoczna drabina i siedzące postaci.
Na zdjęciu młoda kobieta, przed mikrofonem, widoczna do bioder. Ubrana w czarną sukienkę na cienkich ramionkach. Ma długie, kasztanowe, kręcone włosy rozpuszczone na plecy. Przed nią stoi mikrofon, kobieta śpiewa. W tle w niebiesko czerwonym oświetleniu widoczne pulpity i muzycy.
Scena, w ciemnym, mrocznym klimacie. Oświetlona czerwonym snopem światła z góry. Na środku sceny na krzesłach siedzą muzycy, przed nimi, tyłem do nas stoi dyrygent. Dekoracjami na scenie są wysokie drewniane drabiny, obok nich na linkach z góry zwisają ogromne białe skrzydła anioła. Pojedyncze miejsca są doświetlone wąskimi snopami białego światła.
Zdjęcie jest ciemne, tło czarne. Na środku stoi starsza kobieta, ubrana na czarno, jest lekko otyła, ma rozpuszczone długie włosy. Przed nią stoi mikrofon, kobieta grozi palcem, śpiewa lub recytuje. Jest poważna. Po prawej stronie w snopie niebieskiego światła widoczne drabiny.
Na zdjęciu młoda, ładna kobieta przed mikrofonem. Kobieta śpiewa. Ubrana jest w czarną, długą sukienkę na cienkich ramionkach, ciemne włosy ma upięte w kok. Stoi na ciemnej scenie, w tle w jasnym świetle widoczni muzycy i pulpity.
Na zdjęciu młoda kobieta. Ubrana w czarną sukienkę ze srebrną szarfą pod biustem. Ma krótkie brązowe włosy, długie kolczyki i czerwone usta. Stoi przed mikrofonem, ma rozłożone szeroko ręce, śpiewa. W tle widoczny zespół muzyków.
Na zdjęciu widownia teatru pełna ludzi. Widownia jest oświetlona, wszystkie miejsca są zajęte, również w lożach na piętrach. Widzowie klaszczą.