Zapisz się
do newslettera Teatru!

Bądź na bieżąco z naszym repertuarem, nowościami
i ofertami specjalnymi.

Newsletter

Wprowadź poprawny email
Dostępność EN
Przejdź do strony głównej Teatr w Krakowie im. J. Słowackiego
Teatr w Krakowie im. J. Słowackiego
Przejdź do strony głównej MOS
MOS
Przejdź do strony głównej Dom Rzemiosł Teatralnych
Dom Rzemiosł Teatralnych
Home Aktualności

Maraton miniatur dramaturgicznych za nami!

18.12.2024

15 grudnia w Domu Machin wraz z Instytutem Kultury Willi Decjusza zorganizowany został pokaz szkiców scenicznych sześciu tekstów dramatycznych, które powstały w ramach ramach Programu Stypendialnego dla Dramatopisarzy i Scenarzystów.

Teksty zostały wyreżyserowane przez reżyserów krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych.

Zachęcamy do zapoznania się z fotorelacją z tego wydarzenia.

fot. Paweł Mazur/Willa Decjusza
W pomieszczeniu stoi kilka taboretów, łóżeczko dziecięce z drewnianymi szczeblami, na podłodze dywan w tureckie wzory. Po lewej stronie na taborecie siedzi mężczyzna ubrany w świąteczny sweterek, czapkę mikołaja, udawane okulary. W dłoniach trzyma malutką gitarę. Po prawej stronie na podłodze klęczy drugi mężczyzna również ubrany w świąteczny sweter, czapeczkę mikołaja i jeansy. W dłoniach trzyma lalkę przypominającą niemowlę. Mężczyzna patrzy na nią czule. Przed nimi na dywanie leżą rozrzucone kartki papieru.
Fragment widowni teatralnej z widzami. Krzesła ustawione kaskadowo, widownia jest pełna ludzi. Na pierwszym planie siedzi starszy mężczyzna z założoną nogą na nogę, spogląda uśmiechnięty na kobietę obok, która gestykuluje i opowiada. Kobieta z drugiej strony mężczyzny przygląda się i przysłuchuje opowieści pierwszej kobiety.
Czarna, pusta scena teatralna. Pomieszczenie jest obudowane wokół podestem na który wchodzi się drewnianymi schodami. Wszystko jest wymalowane na czarno. Na środku sceny stoi młody mężczyzna. Ubrany w czarne spodnie, białe buty, biały t-shirt, na plecy ma zarzucony biały sweter, a na głowie białą wełnianą czapkę. Obejmuje się dłońmi, patrzy przed siebie.
Na czarnej błyszczącej podłodze leży młody mężczyzna, patrzy w obiektyw. Ubrany jest w czarne skórzane spodnie, w obcisłą czarną bluzkę z długim rękawem oraz w czarne rękawice z lateksu. Na ramionach ma czerwoną narzutkę, która mocno kontrastuje z ciemnym zdjęciem. Mężczyzna ma kręcone ciemne włosy rozrzucone po podłodze. Jego postać odbija się w połyskującej podłodze tworząc jakby jego kolorowy cień.
Dwie młode kobiety stoją obok siebie. kobieta po lewej stronie jest ubrana w za dużą marynarkę, stoi zrezygnowana, ma zmęczony wyraz twarzy, sprawia wrażenie zrezygnowanej. Kobieta po prawej stronie trzyma jedną dłoń na głowie drugiej kobiety, drugą dłonią dotyka jej twarzy, wygląda jakby coś mówiła gestykulując.
Na zdjęciu dwóch młodych mężczyzn. Scena przypomina wizytę u fryzjera. Jeden z mężczyzn siedzi z owiniętą, białą peleryną wokół szyi. Za nim stoi drugi mężczyzna, który unosi w dłoniach długie, blond włosy pierwszego mężczyzny. Pomiędzy palcami ma nożyce i grzebień fryzjerski. Obydwoje są skupieni i poważni. Tło za nimi jest czarne.
Bardzo ciemne zdjęcie, prawie czarne. Pomieszczenie jest czarne, pada w nim tylko łuna delikatnego, niebieskiego światła. Na scenie dwie osoby. Po prawej stronie stoi młoda kobieta, w luźnym, czarnym stroju, jest na boso. Stoi, ma wyciągnięte przed siebie dłonie, a palce złożone na kształt pistoletów. Celuje w drugą kobietę, która klęczy z boku. Druga kobieta również jest ubrana na czarno, ma wysoko uniesione dłonie, opatrzy na celującą w nią kobietę.
Czarne pomieszczenie, na środku pada snop ciepłego światła. W świetle na podłodze leży młoda kobieta, która unosi tułów w stronę światła, wysoko zadziera głowę. Kobieta ubrana jest na czarno, ma gołe stopy.
Na czarnej scenie, w niebieskim świetle tańczą trzy osoby. Od lewej strony młody mężczyzna ubrany w strój kowboja, z kowbojskim kapeluszem na głowie. Na środku młody mężczyzna w czerwonych garniturowych spodniach, niebieskiej koszuli i w krawacie we wzór amerykańskiej flagi. Po prawej stronie kobieta, ubrana w jeansy i t-shirt, unosi dłonie w górę.
Na czarnej scenie w pojedynczym snopie światła stoi mężczyzna, który jest zwrócony w stronę widowni. Widownia jest wygaszona, ale zapełniona widzami, klaszczą. Układ widowni jest kaskadowy.

Współorganizator wydarzenia

Instytucja Kultury Miasta Krakowa

Partner projektu

Literarisches Colloquium Berlin

Dofinansowanie z Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej