Odeszli w minionym roku - pamiętamy!

Iwona Świda-Chromy z Marianem Cebulskim w spektaklu „Jegor Bułyczow i inni” M. Gorkiego z 1972 roku Fot. Wojciech Plewiński

Aktorka Teatru im. Juliusza Słowackiego w latach 1969-1991. Była również związana z Teatrem Ziemi Krakowskiej w Tarnowie (1962-1964), gdzie debiutowała w rolą Heleny w spektaklu Jerzego Jarockiego Wszystko dobre, co się dobrze kończy Szekspira,  oraz ze Starym Teatrem (1964-1969). Była żoną wybitnego rzeźbiarza Bronisława Chromego.

fot. Pola Błasik

Przez 50 lat był aktorem Teatru im. Juliusza Słowackiego.   

Po dyplomie na Wydziale Aktorskim PWSTiF w Łodzi, był związany z teatrami: Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu (1965-1969), Dolnośląskim w Jeleniej Górze (1969-1970), Stefana Jaracza w Olsztynie/Elblagu (1970-1973), Polskim w Szczecinie (1973-1974), Ludowym w Nowej Hucie (1974).

Miał w dorobku około 150 ról teatralnych, kilkadziesiąt filmowych, telewizyjnych i kabaretowych. Popularność telewizyjną przyniósł mu wieloletni udział  w kultowych Spotkaniach z balladą, występował m.in. w programach Grupy Rafała Kmity.

Był jednym z najbardziej popularnych krakowskich aktorów teatralnych. Debiutował 60 lat temu, rolą Poliszynela w Grze interesów J. Benavente w reż. Marii Kaniewskiej w Teatrze Powszechnym w Łodzi. Jego pierwszą rolą w naszym Teatrze im. J. Słowackiego był Dion w Opowieści zimowej Szekspira. Do niezapomnianych kreacji aktorskich Feliksa Szajnerta na naszych scenach  należą m.in. Pijak I w Ślubie W. Gombrowicza (1975), Cerberus w Historyji o chwalebnym zmartwychwstaniu Pańskim Mikołaja z Wilkowiecka (1976), Anzelm w Pierwszym dniu wolności L. Kruczkowskiego (1980), Radca Podsrocki w Trans-Atlantyku W. Gombrowicza (1982), Sędzia śledczy w Psim sercu M. Bułhakowa (1983), Van Swieten w Amadeuszu P. Shaffera (1986), Relling w Dzikiej kaczce H.Ibsena (1991), Fernando Krapp w Ten list napisał do mnie Fernando Krapp T. Dorsta (1992), Paganini w Reźni S. Mrożka (1999), Terezjasz w Królu Edypie Sofoklesa (2000). Za rolę Colemana w spektaklu Na zachód od Shannon otrzymał nagrodę na I Festiwalu Dramaturgii Współczesnej w Zabrzu i V Festiwalu Komedii „Thalia” w Tarnowie (2001). Później były znakomite role m.in. Jurusia w Pod Mocnym Aniołem J. Pilcha (2002), Szatana w Kordianie (2006) i wiele, wiele innych. Przez ponad 20 lat grał w spektaklu G. Papmiglione Chory z urojenia Moliera (prem. 2002). W październiku 2016 roku, z okazji jubileuszu 50-lecia pracy artystycznej, specjalnie dla Feliksa Szajnerta nasz Teatr wystawił Bardzo tanie przedstawienie, z bardzo ważnych powodów, zrobione tylko raz. Chyba (tekst, reżyseria, scenografia: Agata Duda-Gracz). W ostatnich ośmiu latach nasza Publiczność podziwiała znakomitego aktora m.in. w roli Papkina w Zemście A. Fredry (reż. Anna Augustyunowicz, 2017), Starym Testamencie w reż. A. Dudy-Gracz, Imieniu róży U. Eco (reż. Radosław Rychcik, 2018), Lalce B. Prusa (reż. Wojtek Klemm, 2019), w pandemicznym serialu online Zamknięci w teatrze, w Jedzonku K. Szyngiery, M. Wlekłego, M. Napiórkowskiego (2020), Zimowli wg D. Słowik (reż. Jakub Roszkowski (2021). Pożegnał się z nami oraz ze swoją ukochaną Publicznością mistrzowskimi rolami Guślarza w Dziadach w reż. Mai Kleczewskiej oraz Józefa Dietla w spektaklu O dwóch doktorach jednej pacjentce M. Wojtyszki (prem. 2022).

Fot. Paweł Topolski

Dziennikarka, działaczka społeczna i kulturalna, córka Matyldy z książąt Sapiehów i Juliusza Osterwy, wielkiego aktora, dwukrotnego dyrektora naszego Teatru im. Juliusza Słowackiego (1932-1935, 1946-1947), twórcy Teatru Reduta.
Absolwentka Wydziału Form Przemysłowych krakowskiej ASP, następnie asystentka na tej uczelni. W latach 80. Działaczka opozycji w latach 80., wspierała Tajną Komisję Robotniczą Hutników i Komitet Obywatelski „Solidarność”. Pełniła wiele funkcji, m.in. kierowała krakowskim biurem kongresowym, była dziennikarką krakowskiego oddziału TVP, Zastępcą Prezesa Zarządu Fundacji Książąt Czartoryskich. Czynnie uczestniczyła w życiu kulturalnym Krakowa.
Była wielką Przyjaciółką naszego Teatru.