EN
Na zdjęciu w centralnej części czarna wstążka. Zdjęcie jest minimalistyczne. Tło jest białe.

Odszedł Tadeusz Bradecki

24.01.2022

Odszedł Tadeusz Bradecki. Znakomity aktor, reżyser, dramaturg, dyrektor Starego Teatru (1990-1996), dyrektor artystyczny w Teatrze Śląskim (2007-2013), absolwent, a później profesor krakowskiej PWST.

Na zdjęciu w centralnej części kobieta i mężczyzna. Mężczyzna w średnim wieku leży w wannie. Opiera się plecami o wannę. Wygląda jakby zasypiał. Na głowie ma biały czepek. Nad nim kobieta w młodym wieku. Jedną rękę ma podniesioną w górę. Trzyma w niej nóż. wygląda na to że chce zabić mężczyznę w wannie. Ma czarne spięte włosy w kok. Lekko rozchylone usta oraz zamknięte oczy. Ubrana jest w białą sukienkę. W tle kilka osób. Patrzą w kierunku kobiety. Tło jest czarne. Zdjęcie jest czarno-białe. Marat/Sade. Męczeństwo i śmierć Jean Paul Marata przedstawione przez zespół aktorski przytułku w Charenton pod kierownictwem pana de Sade, P. Weiss, 2001. Na zdjęciu Dominika Bednarczyk jako Karolina Corday i Mariusz Wojciechowski jako Marat. Fot. Z. Bielawka

Jako aktor debiutował,zaraz po studiach, w naszym Teatrze im. J. Słowackiego rolą Pomocnika w „Zamku” wg Franza Kafki w reżyserii Wojciecha Szulczyńskiegow roku 1976. Zrealizował kilkadziesiąt wybitnych przedstawień.

Na zdjęciu dwóch mężczyzn. Zajmują praktycznie całą powierzchnię zdjęcia. Na pierwszym planie młody mężczyzna. Patrzy na wprost. Jest skupiony. Głowę ma podniesioną lekko w górę. Ręce ułożone ma wzdłuż tułowia. Ubrany jest w czarny garnitur oraz białą koszulę. W oddali mężczyzna, stoi bokiem. Patrzy w kierunku mężczyzny na pierwszym planie. Jedną ręką wskazuje na niego. Ubrany jest w szeroką białą koszulę oraz szerokie szare spodnie. Tło jest czarne. Zdjęcie jest czarno-białe. Zamek wg F. Kafki, 1976. Z lewej na drugim planie Tadeusz Bradecki, na pierwszym planie Sławomir Rokita jako K. Fot. W. Plewiński

Na naszej scenie wyreżyserował trzy: Rozgrywający się w całej przestrzeni widowni epicki spektakl Marat/Sade. Męczeństwo i śmierć Jean Paul Marata… P. Weissa (2001), Stracone zachody miłości W. Szekspira (2003) oraz Opętanych W. Gombrowicza (2016).

Jest nam bardzo smutno, z wielkim żalem żegnamy wybitnego Artystę i Przyjaciela.