Ze smutkiem dowiadujemy się o śmierci wybitnej aktorki naszego teatru Pani Anny Lutosławskiej

Ze smutkiem dowiadujemy się o śmierci wybitnej aktorki naszego teatru Pani Anny Lutosławskiej.

Anna Lutosławska-Jaworska (16 lipca 1928 Kraków – 19 grudnia 2022 Kraków)

Aktorka, reżyserka, pedagog. Ukończyła Studio Aktorskie przy Starym Teatrze w roku 1945, gdzie – jeszcze pod panieńskim nazwiskiem Anna Redlich - brała udział w pokazach warsztatowych i dyplomowych pod opieką reżyserką Marii Billiżanki i Ireny Babael. W tym czasie, w latach 1945-1946 była też aktorką teatrzyku Wesoła Gromadka, debiutowała w nim w Beksie w reżyserii Billiżanki w 1945. Była związana z krakowskimi teatrami TUR i Ludowym oraz z teatrami wrocławskimi. Współpracowała z wybitnymi reżyserami – Marią Dulębą, Emilem Chaberskim, Bronisławem Dąbrowskim, Kazimierzem Dejmkiem, Lidią Zamkow, Krystyną Skuszanką, Józefem Szajną, Jerzym Grotowskim i innymi.    

W latach 1951-1957 i 1972-1981 należała do zespołu Teatru im. J. Słowackiego. Zagrała na tej scenie wiele wybitnych, ważnych dla polskiego powojennego teatru ról, m.in. Gruszę w Kaukaskim kredowym kole B. Brechta (1954), Pannę Młodą w Weselu S. Wyspiańskiego w 1957 i Rachel w rekonstrukcji prapremierowego Wesela w 1973, Rosę Wenedę w Lilli Wenedzie (1973) i Idalię w Fantazym J. Słowackiego (1979), Katarzynę w Ślubie W. Gombrowicza (1975), Marię Magdalenę w Historyi o chwalebnym zmartwychwstaniu Pańskim Mikołaja z Wilkowiecka (1976), i wiele innych. Także reżyserowała – m.in. Dulle Griet S. Grochowiaka (1981). Jej wielkim sukcesem był monodram wg Cudzoziemki Marii Kuncewiczowej we własnej reżyserii (1977), który prezentowała w całej Polsce, otrzymując prestiżowe nagrody.  W roku 1981 wyjechała z mężem do Algierii, gdzie spędziła wiele lat. Była też aktorką filmową (debiutowała w Ostatnim etapie Wandy Jakubowskiej w 1947), telewizyjną i serialową, malarką i fotograficzką, a także wykładowczynią w krakowskiej PWST i na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wydała kilka książek, w tym wspomnienia zatytułowane „Zapisane w brulionie”. W roku 2011 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 2011 za całokształt dorobku - nagrodą imienia Ireny Solskiej.

Wspomnienia Anny Lutosławskiej zostały zarejestrowane w notacji z cyklu „Nestorzy krakowskiego teatru” 2017 (rozmawiała Diana Poskuta-Włodek) https://www.youtube.com/watch?v=wSthVBjcUwA.