Kostium męski – sukmana krakowska z kołnierzem Kaspra (Marian Dziędziel) – według projektu Barbary Stopki z inscenizacji z przedstawienia „Wesele”, tak jak było grane w teatrze krakowskim w roku 1901, w reż. Piotra Paradowskiego, 1973 – wykorzystywany również w innych przedstawieniach.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kostium męski ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity, 1981
Kostium męski (surdut aksamitny haftowany) według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kostium męski (surdut aksamitny haftowany) według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kostium męski (surdut aksamitny, haftowany) według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kostium – suknia Katarzyny II (Joanna Mastalerz) według projektu Anny Sekuły do spektaklu „O rozkoszy” Macieja Wojtyszki, reż. Maciej Wojtyszko, 2009
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Marii Szczypczyk
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Marii Szczypczyk
Kostium męski (kapota haftowana) według projektu Adama Kiliana ze spektaklu „Janosik, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla, reż. Jan Skotnicki, 1970
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kostium Junii (Iwona Bielska) według projektu Lidii i Jerzego Skarżyńskich ze spektaklu „Brytanik” Jeana Racine’a, reż. Irena Wollen, 1979
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Zofii Borowskiej
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Zofii Borowskiej
Kostium męski – kamizelka krakowska Jaśka (Andrzej Grabowski) z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego według projektu Andrzeja Witkowskiego z inscenizacji w reż. Mikołaja Grabowskiego, 1984
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi
Kostium Bacona (Rafał Kajetanowicz) według projektu Krzysztofa Pankiewicza ze spektaklu „Elżbieta, królowa Anglii” Ferdynanda Brucknera w reż. Ireny Babel,1962
Tunika, szkaplerz, peleryna – niebieska tafta.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Tunika, szkaplerz, peleryna – niebieska tafta.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kostium Bacona (Rafał Kajetanowicz) według projektu Krzysztofa Pankiewicza ze spektaklu „Elżbieta, królowa Anglii” Ferdynanda Brucknera w reż. Ireny Babel,1962
Kolet aksamitny.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kolet aksamitny.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kostium – kolet aksamitnySouthamptona (Tadeusz Szybowski) według projektu Krzysztofa Pankiewicza ze spektaklu „Elżbieta, królowa Anglii” Ferdynanda Brucknera w reż. Ireny Babel,1962
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kostium męski– kolet aksamitny, pludry- według projektu Krzysztofa Pankiewicza ze spektaklu „Elżbieta, królowa Anglii” Ferdynanda Brucknera w reż. Ireny Babel,1962
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kostium męski – sukmana krakowska – z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego według projektu Andrzeja witkowskiego z inscenizacji w reż. Mikołaja Grabowskiego, 1984
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi
Spodnie stylizowane według projektu Adama Kiliana ze spektaklu „Janosik, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla, reż. Jan Skotnicki, 1970
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kubrak według projektu Barbary Stopki z inscenizacji „Wesele”, tak jak było grane w teatrze krakowskim w roku 1901, w reż. Piotra Paradowskiego, 1973 – wykorzystywany również w innych przedstawieniach.
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo
Kostium damski – kubrak Marysi (Anna Musiałówna) według projektu Andrzeja Witkowskiego z inscenizacji „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego w reż. Mikołaja Grabowskiego, 1984
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Zofii Borowskiej
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Zofii Borowskiej
Sukieneczka dziewczęca
Kostium Jadzi według projektu Anny Sekuły, ze spektaklu „Żabusia” Gabrieli Zapolskiej, reż. Jerzy Goliński, 1995
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Marii Szczypczyk
Kostium Jadzi według projektu Anny Sekuły, ze spektaklu „Żabusia” Gabrieli Zapolskiej, reż. Jerzy Goliński, 1995
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Marii Szczypczyk
Kostium damski według projektu Lidii i Jerzego Skarżyńskich ze spektaklu „Dom otwarty” Michała Bałuckiego, reż. Bronisław Dąbrowski, 1966
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo
Kostium Marka Antoniusza (Wojciech Skibiński) według projektu Anny Sekuły, ze spektaklu „Juliusz Cezar” Williama Shakespeare’a w reż. Jerzego Golińskiego, 1993
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi
Kostium męski według projektu Anny Sekuły ze spektaklu „Szkoda, że jest nierządnicą” Johna Forda, reż. Włodzimierz Nurkowski, 1988
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi
Surdut czarny długi, brokatowy
Kostium męski (surdut czarny, długi, brokatowy) według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kostium męski (surdut czarny, długi, brokatowy) według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Czapka krakowska
Czapka Jaśka (Andrzej Mrowiec) według projektu Lidii Minticz i Jerzego Skarżyńskiego z inscenizacji „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego w reż. Lidii Zamkow, 1969
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Czapka Jaśka (Andrzej Mrowiec) według projektu Lidii Minticz i Jerzego Skarżyńskiego z inscenizacji „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego w reż. Lidii Zamkow, 1969
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Peleryna z orłem (zielona)
Kostium damski ze spektaklu „Brytanik” Jeana Racine’a, 1979
Kostium Junii (Iwona Bielska) według projektu Lidii i Jerzego Skarżyńskich ze spektaklu „Brytanik” Jeana Racine’a, reż. Irena Wollen, 1979
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Zofii Borowskiej
Kostium damski ze spektaklu „Brytanik” Jeana Racine’a, 1979
Kostium Junii (Iwona Bielska) według projektu Lidii i Jerzego Skarżyńskich ze spektaklu „Brytanik” Jeana Racine’a, reż. Irena Wollen, 1979
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Zofii Borowskiej
Sukmana krakowska kremowa
Sukmana krakowska według projektu Barbary Stopki z inscenizacji „Wesele”, tak jak było grane w teatrze krakowskim w roku 1901, w reż. Piotra Paradowskiego, 1973 – wykorzystywany również w innych przedstawieniach.
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Sukmana krakowska według projektu Barbary Stopki z inscenizacji „Wesele”, tak jak było grane w teatrze krakowskim w roku 1901, w reż. Piotra Paradowskiego, 1973 – wykorzystywany również w innych przedstawieniach.
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kamizelka popielata
Kostium męski ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity, 1981
Kostium męski (kamizelka) według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kostium męski ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity, 1981
Kostium męski (kamizelka) według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kolet kremowy, złote obszycia
Kostium męski – kolet według projektu Anny Sekuły, ze spektaklu „Juliusz Cezar” Williama Shakespeare’a w reż. Jerzego Golińskiego, 1993
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi
Kostium męski – kolet według projektu Anny Sekuły, ze spektaklu „Juliusz Cezar” Williama Shakespeare’a w reż. Jerzego Golińskiego, 1993
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi
Kubrak ludowy brązowy
Kostium damski – kubrak według projektu Barbary Stopki z inscenizacji „Wesele”, tak jak było grane w teatrze krakowskim w roku 1901, w reż. Piotra Paradowskiego, 1973
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo
Kostium damski – kubrak według projektu Barbary Stopki z inscenizacji „Wesele”, tak jak było grane w teatrze krakowskim w roku 1901, w reż. Piotra Paradowskiego, 1973
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo
Płaszcz rzymski rudy
Kostium męski z „Juliusza Cezara” Williama Shakespeare’a, 1993
Kostium Marka Antoniusza (Wojciech Skibiński) według projektu Anny Sekuły, ze spektaklu „Juliusz Cezar” Williama Shakespeare’a w reż. Jerzego Golińskiego, 1993
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi
Kostium męski z „Juliusza Cezara” Williama Shakespeare’a, 1993
Kostium Marka Antoniusza (Wojciech Skibiński) według projektu Anny Sekuły, ze spektaklu „Juliusz Cezar” Williama Shakespeare’a w reż. Jerzego Golińskiego, 1993
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi
Kostium męski ze spektaklu „Wieczór Trzech Króli” Williama Shakespeare’a, 1996
Kostium męski (kolet aksamitny)ze spektaklu „Wieczór Trzech Króli”, Williama Shakespeare’a, scenografiaZofia de Ines i Sławomir Lewczuk, reż. 1996.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi
Kostium męski (kolet aksamitny)ze spektaklu „Wieczór Trzech Króli”, Williama Shakespeare’a, scenografiaZofia de Ines i Sławomir Lewczuk, reż. 1996.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi
Surdut beżowy złote guziki
Kostium męski – surdut Bestużewa (Krzysztof Jędrysek) według projektu Anny Sekuły ze spektaklu „O rozkoszy” Macieja Wojtyszki, reż. Maciej Wojtyszko, 2009
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Stanisławy Baran
Kostium męski – surdut Bestużewa (Krzysztof Jędrysek) według projektu Anny Sekuły ze spektaklu „O rozkoszy” Macieja Wojtyszki, reż. Maciej Wojtyszko, 2009
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Stanisławy Baran
Mundur dyplomatycznyczarny zdobiony złotem
Kostium męski – mundur dyplomatyczny ze spektaklu „Burza” W. Shakespeare’a, 1990
Kostium męski – mundur dyplomatyczny, zdobiony złotem, według projektu Pawła Dobrzyckiego, ze spektaklu „Burza” W. Shakespeare’a, reż. Jerzy Goliński, 1990
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi
Kostium męski – mundur dyplomatyczny ze spektaklu „Burza” W. Shakespeare’a, 1990
Kostium męski – mundur dyplomatyczny, zdobiony złotem, według projektu Pawła Dobrzyckiego, ze spektaklu „Burza” W. Shakespeare’a, reż. Jerzy Goliński, 1990
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi
Suknia czarno-złota
Kostium damski ze spektaklu „Wieczór Trzech Króli” Williama Shakespeare’a, 1996
Kostium Oliwii (Joanna Mastalerz) ze spektaklu „Wieczór Trzech Króli”, Williama Shakespeare’a, scenografia Zofia de Ines i Sławomir Lewczuk, reż. 1996
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Marii Szczypczyk
Kostium damski ze spektaklu „Wieczór Trzech Króli” Williama Shakespeare’a, 1996
Kostium Oliwii (Joanna Mastalerz) ze spektaklu „Wieczór Trzech Króli”, Williama Shakespeare’a, scenografia Zofia de Ines i Sławomir Lewczuk, reż. 1996
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Marii Szczypczyk
Gorset ludowy różowy
Kostium damski ze spektaklu „Janosik, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla, 1970
Kostium damski według projektu Adama Kiliana ze spektaklu „Janosik, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla, reż. Jan Skotnicki, 1970
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo.
Kostium damski ze spektaklu „Janosik, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla, 1970
Kostium damski według projektu Adama Kiliana ze spektaklu „Janosik, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla, reż. Jan Skotnicki, 1970
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo.
Gorset ludowy pomarańczowy
Kostium damski ze spektaklu „Janosik, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla, 1970
Kostium damski według projektu Adama Kiliana ze spektaklu „Janosik, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla, reż. Jan Skotnicki, 1970
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo.
Kostium damski ze spektaklu „Janosik, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla, 1970
Kostium damski według projektu Adama Kiliana ze spektaklu „Janosik, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla, reż. Jan Skotnicki, 1970
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo.
Suknia niebiesko-biało-czarna
Kostium damski z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium damski z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Suknia bordo, winogrona (całość)
Kostium damski z „Mary Stuart” Wolfganga Hildesheimera, 1996
Kostium damski – suknia Mary Stuart (Joanna Bogacka – gościnnie) według projektu Marii Balcerek, ze spektaklu „Mary Stuart” Wolfganga Hildesheimera, reżyseria i scenografia – Waldemar Zawodziński, 1996
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Marii Szczypczyk.
Kostium damski z „Mary Stuart” Wolfganga Hildesheimera, 1996
Kostium damski – suknia Mary Stuart (Joanna Bogacka – gościnnie) według projektu Marii Balcerek, ze spektaklu „Mary Stuart” Wolfganga Hildesheimera, reżyseria i scenografia – Waldemar Zawodziński, 1996
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Marii Szczypczyk.
Suknia stylowa
Suknia stylowa z niezidentyfikowanego spektaklu
Suknia stylowa z niezidentyfikowanego spektaklu
Kamizelka krakowska granatowa, Sukmana kremowa.
Kostium męski z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium męski z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Suknia stylowa długa, fioletowa z trenem
Kostium damski ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity, 1981
Kostium Katarzyny II (Halina Gryglaszewska) według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Suknia stylowa długa, z trenem.
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Zofii Borowskiej.
Kostium damski ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity, 1981
Kostium Katarzyny II (Halina Gryglaszewska) według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Suknia stylowa długa, z trenem.
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Zofii Borowskiej.
Surdut aksamitny, haftowany,fioletowo – bordowy,Kamizelka fioletowo- bordowa
Kostium męski ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity, 1981
Kostium męski (surdut aksamitny, haftowany,kamizelka) według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Kostium męski ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity, 1981
Kostium męski (surdut aksamitny, haftowany,kamizelka) według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Suknia oliwkowa z naszyjnikiem
Kostium damski ze spektaklu „O rozkoszy” Macieja Wojtyszki, 2009
Kostium – suknia Carycy Elżbiety (Lidia Bogaczówna) według projektu Anny Sekuły do spektaklu „O rozkoszy” Macieja Wojtyszki, reż. Maciej Wojtyszko, 2009
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Marii Szczypczyk.
Kostium damski ze spektaklu „O rozkoszy” Macieja Wojtyszki, 2009
Kostium – suknia Carycy Elżbiety (Lidia Bogaczówna) według projektu Anny Sekuły do spektaklu „O rozkoszy” Macieja Wojtyszki, reż. Maciej Wojtyszko, 2009
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Marii Szczypczyk.
Spodnie „harnasia” różowe
Spodnie ze spektaklu „Janosik, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla, 1970
Spodnie stylizowane według projektu Adama Kiliana ze spektaklu „Janosik, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla, reż. Jan Skotnicki, 1970
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Spodnie ze spektaklu „Janosik, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla, 1970
Spodnie stylizowane według projektu Adama Kiliana ze spektaklu „Janosik, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla, reż. Jan Skotnicki, 1970
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Kamizelka malowana Spodnie 3/4 aksamitne niebieskie.
Kostium męski ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity, 1981
Kostium męski – kamizelka malowana, spodnie 3/4 aksamitne -
według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Kostium męski ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity, 1981
Kostium męski – kamizelka malowana, spodnie 3/4 aksamitne -
według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Gunia zakopiańska
Kostium męski ze spektaklu „Janosik, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla, 1970
Kostium męski (gunia zakopiańska) ze spektaklu „Janosik, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla, reż. Jan Skotnicki, scenografia Adam Kilian, 1970
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Kostium męski ze spektaklu „Janosik, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla, 1970
Kostium męski (gunia zakopiańska) ze spektaklu „Janosik, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla, reż. Jan Skotnicki, scenografia Adam Kilian, 1970
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Suknia kremowa
Kostium męski z „Abelarda i Heloizy” Rogera Vaillanda, 2001
Kostium męski według projektu Agaty Dudy-Gracz do spektaklu „Abelard i Heloiza” Rogera Vaillanda, reżyseria i scenografia – Agata Duda-Gracz, 2001
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi.
Kostium męski z „Abelarda i Heloizy” Rogera Vaillanda, 2001
Kostium męski według projektu Agaty Dudy-Gracz do spektaklu „Abelard i Heloiza” Rogera Vaillanda, reżyseria i scenografia – Agata Duda-Gracz, 2001
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi.
Kolet aksamitny wrzosowy, Pludry aksamitne
Kostium męski ze spektaklu „Elżbieta, królowa Anglii” Ferdynanda Brucknera,1962
Kostium – kolet aksamitnyMontjoya (Eugeniusz Kamiński) według projektu Krzysztofa Pankiewicza ze spektaklu „Elżbieta, królowa Anglii” Ferdynanda Brucknera w reż. Ireny Babel,1962
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kostium męski ze spektaklu „Elżbieta, królowa Anglii” Ferdynanda Brucknera,1962
Kostium – kolet aksamitnyMontjoya (Eugeniusz Kamiński) według projektu Krzysztofa Pankiewicza ze spektaklu „Elżbieta, królowa Anglii” Ferdynanda Brucknera w reż. Ireny Babel,1962
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego
Kostium męski ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity, 1981
Kostium męski według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Surdut bordowo- zielony, kamizelka.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Kostium męski według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Surdut bordowo- zielony, kamizelka.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Suknia bordowa, brokatowa zdrewnianymi koralikami i pelerynką
Kostium damski ze spektaklu „Elżbieta, królowa Anglii” Ferdynanda Brucknera,1962
Kostium damski (suknia bordowa, brokatowa zdrewnianymi koralikami i pelerynką) według projektu Krzysztofa Pankiewicza ze spektaklu „Elżbieta, królowa Anglii” Ferdynanda Brucknera w reż. Ireny Babel,1962.
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo.
Kostium damski ze spektaklu „Elżbieta, królowa Anglii” Ferdynanda Brucknera,1962
Kostium damski (suknia bordowa, brokatowa zdrewnianymi koralikami i pelerynką) według projektu Krzysztofa Pankiewicza ze spektaklu „Elżbieta, królowa Anglii” Ferdynanda Brucknera w reż. Ireny Babel,1962.
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo.
Kubrak ludowy
Kostium z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego
Kubrak według projektu Barbary Stopki z inscenizacji z przedstawienia „Wesele”, tak jak było grane w teatrze krakowskim w roku 1901, w reż. Piotra Paradowskiego, 1973 – wykorzystywany również w innych przedstawieniach.
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo.
Kostium z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego
Kubrak według projektu Barbary Stopki z inscenizacji z przedstawienia „Wesele”, tak jak było grane w teatrze krakowskim w roku 1901, w reż. Piotra Paradowskiego, 1973 – wykorzystywany również w innych przedstawieniach.
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo.
Tunika, szkaplerz, peleryna niebieska tafta
Kostium męski ze spektaklu „Elżbieta, królowa Anglii” Ferdynanda Brucknera,1962
Kostium Filipa II (Roman Stankiewicz) według projektu Krzysztofa Pankiewicza ze spektaklu „Elżbieta, królowa Anglii” Ferdynanda Brucknera w reż. Ireny Babel,1962
Tunika, peleryna – niebieska tafta.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Kostium męski ze spektaklu „Elżbieta, królowa Anglii” Ferdynanda Brucknera,1962
Kostium Filipa II (Roman Stankiewicz) według projektu Krzysztofa Pankiewicza ze spektaklu „Elżbieta, królowa Anglii” Ferdynanda Brucknera w reż. Ireny Babel,1962
Tunika, peleryna – niebieska tafta.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Sukmana krakowska kolorowa-kołnierz
Kostium męski – sukmana i kamizelka z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium męski – sukmana i kamizelka z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kontusz czarny wzór
Kostium męski ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity, 1981
Kostium męski (kontusz) według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Kostium męski ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity, 1981
Kostium męski (kontusz) według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Czamarka zielona
Kostium męski z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego.
Czamarka Gospodarza (Jerzy Grałek) według projektu Andrzeja Witkowskiego z inscenizacji „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego w reż. Mikołaja Grabowskiego, 1984
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi.
Kostium męski z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego.
Czamarka Gospodarza (Jerzy Grałek) według projektu Andrzeja Witkowskiego z inscenizacji „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego w reż. Mikołaja Grabowskiego, 1984
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi.
Kostium damski z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego
Kostium damski z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego.
Kubrak według projektu Barbary Stopki z inscenizacji z przedstawienia „Wesele”, tak jak było grane w teatrze krakowskim w roku 1901, w reż. Piotra Paradowskiego, 1973 – wykorzystywany również w innych przedstawieniach.
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo
Kostium damski z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego.
Kubrak według projektu Barbary Stopki z inscenizacji z przedstawienia „Wesele”, tak jak było grane w teatrze krakowskim w roku 1901, w reż. Piotra Paradowskiego, 1973 – wykorzystywany również w innych przedstawieniach.
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo
Kolet zielony, bez rękawów, Spodnie aksamitne zielone
Kostium męski ze spektaklu „Wieczór Trzech Króli” Williama Shakespeare’a, 1996
Kostium – kolet aksamitnySebastiana (Piotr Grabowski) ze spektaklu „Wieczór Trzech Króli”, Williama Shakespeare’a, reż. Maciej Prus, scenografiaZofia de Ines i Sławomir Lewczuk, 1996
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi.
Kostium męski ze spektaklu „Wieczór Trzech Króli” Williama Shakespeare’a, 1996
Kostium – kolet aksamitnySebastiana (Piotr Grabowski) ze spektaklu „Wieczór Trzech Króli”, Williama Shakespeare’a, reż. Maciej Prus, scenografiaZofia de Ines i Sławomir Lewczuk, 1996
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi.
Toga rzymska
Kostium męski z „Kaliguli” Alberta Camusa, 2003
Kostium męski ze spektaklu „Kaliguli” Alberta Camusa, reżyseria – Agata Duda-Gracz, scenografia – Agata Duda-Gracz i Jerzy Duda-Gracz, 2003
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi
Kostium męski z „Kaliguli” Alberta Camusa, 2003
Kostium męski ze spektaklu „Kaliguli” Alberta Camusa, reżyseria – Agata Duda-Gracz, scenografia – Agata Duda-Gracz i Jerzy Duda-Gracz, 2003
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi
Bolerko gabardynowe fiolet z ozdobami i pomponami
Kostium męski ze spektaklu „Wieczór Trzech Króli” Williama Shakespeare’a, 1996
Kostium męski – bolerko gabardynowe z ozdobami i pomponami- ze spektaklu „Wieczór Trzech Króli”, Williama Shakespeare’a, scenografiaZofia de Ines i Sławomir Lewczuk, reż. 1996
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi.
Kostium męski ze spektaklu „Wieczór Trzech Króli” Williama Shakespeare’a, 1996
Kostium męski – bolerko gabardynowe z ozdobami i pomponami- ze spektaklu „Wieczór Trzech Króli”, Williama Shakespeare’a, scenografiaZofia de Ines i Sławomir Lewczuk, reż. 1996
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi.
Suknia bordowa (złota taśma)
Kostium z „Abelarda i Heloizy” Rogera Vaillanda, 2001
Kostium według projektu Agaty Dudy-Gracz do spektaklu „Abelard i Heloiza” Rogera Vaillanda, reżyseria i scenografia – Agata Duda-Gracz, 2001
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Marii Szczypczyk.
Kostium z „Abelarda i Heloizy” Rogera Vaillanda, 2001
Kostium według projektu Agaty Dudy-Gracz do spektaklu „Abelard i Heloiza” Rogera Vaillanda, reżyseria i scenografia – Agata Duda-Gracz, 2001
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Marii Szczypczyk.
Suknia Radczyni popielata długa L. Zamkow.
Kostium damski z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego
Kostium Radczyni (Maria Malicka) z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego według projektu Lidii Minticz i Jerzego Skarżyńskiego z inscenizacji w reż. Lidii Zamkow, 1969
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium damski z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego
Kostium Radczyni (Maria Malicka) z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego według projektu Lidii Minticz i Jerzego Skarżyńskiego z inscenizacji w reż. Lidii Zamkow, 1969
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium męski ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity, 1981
Kostium męski (frak francuski wyszywany) według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Frak francuski bordo, wyszywany.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Kostium męski (frak francuski wyszywany) według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Frak francuski bordo, wyszywany.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Spodnie ze spektaklu „Janosik, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla, 1970
Spodnie stylizowane według projektu Adama Kiliana ze spektaklu „Janosik, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla, reż. Jan Skotnicki, 1970
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Spodnie stylizowane według projektu Adama Kiliana ze spektaklu „Janosik, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla, reż. Jan Skotnicki, 1970
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Kostium damski z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego
Kostium damski – kubrak według projektu Barbary Stopki z inscenizacji „Wesele”, tak jak było grane w teatrze krakowskim w roku 1901, w reż. Piotra Paradowskiego, 1973
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo
Kostium damski – kubrak według projektu Barbary Stopki z inscenizacji „Wesele”, tak jak było grane w teatrze krakowskim w roku 1901, w reż. Piotra Paradowskiego, 1973
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo
Kostium męski ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity, 1981
Kostium męski (surdut aksamitny haftowany, kamizelka) według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Kostium męski (surdut aksamitny haftowany, kamizelka) według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Kostium damski z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego.
Kubrak według projektu Barbary Stopki z inscenizacji z przedstawienia „Wesele”, tak jak było grane w teatrze krakowskim w roku 1901, w reż. Piotra Paradowskiego, 1973 – wykorzystywany również w innych przedstawieniach.
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo.
Kubrak według projektu Barbary Stopki z inscenizacji z przedstawienia „Wesele”, tak jak było grane w teatrze krakowskim w roku 1901, w reż. Piotra Paradowskiego, 1973 – wykorzystywany również w innych przedstawieniach.
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo.
Kostium męski z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego
Kostium męski – sukmana krakowska z kołnierzem Kaspra (Marian Dziędziel) – według projektu Barbary Stopki z inscenizacji z przedstawienia „Wesele”, tak jak było grane w teatrze krakowskim w roku 1901, w reż. Piotra Paradowskiego, 1973 – wykorzystywany również w innych przedstawieniach.
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Kostium męski – sukmana krakowska z kołnierzem Kaspra (Marian Dziędziel) – według projektu Barbary Stopki z inscenizacji z przedstawienia „Wesele”, tak jak było grane w teatrze krakowskim w roku 1901, w reż. Piotra Paradowskiego, 1973 – wykorzystywany również w innych przedstawieniach.
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Kostium męski z "Wesela" Stanisława Wyspiańskiego
Kostium męski – sukmana krakowska – z "Wesela" Stanisława Wyspiańskiego według projektu Andrzeja witkowskiego z inscenizacji w reż. Mikołaja Grabowskiego, 1984
Prapremiera "Wesela" Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi.
Kostium męski – sukmana krakowska – z "Wesela" Stanisława Wyspiańskiego według projektu Andrzeja witkowskiego z inscenizacji w reż. Mikołaja Grabowskiego, 1984
Prapremiera "Wesela" Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi.
Kostium męski ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity, 1981
Kostium męski – żupan według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Kostium męski – żupan według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Kostium damski z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego.
Kubrak według projektu Barbary Stopki z inscenizacji z przedstawienia „Wesele”, tak jak było grane w teatrze krakowskim w roku 1901, w reż. Piotra Paradowskiego, 1973 – wykorzystywany również w innych przedstawieniach.
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo
Kubrak według projektu Barbary Stopki z inscenizacji z przedstawienia „Wesele”, tak jak było grane w teatrze krakowskim w roku 1901, w reż. Piotra Paradowskiego, 1973 – wykorzystywany również w innych przedstawieniach.
Prapremiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego odbyła się w Teatrze Miejskim w Krakowie (od roku 1909 – Teatr im. Juliusza Słowackiego) w dniu 16 marca 1901 w reżyserii Adolfa Walewskiego, przy współpracy autora, ze scenografią wykonana przez Jana Spitziara. Nowe kostiumy wykonano w pracowni szatnego i kostiumera – Ludwika Rozwadowicza.
W sumie „Wesele” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego inscenizowano 18 razy.
Kostiumy z „Wesela” wykorzystywano wielokrotnie, do kolejnych inscenizacji, często je przerabiano lub zestawiano z gotowych, przechowywanych w magazynach elementów.
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Bronisławy Korejbo
Kostium damski z „Mary Stuart” Wolfganga Hildesheimera, 1996
Kostium damski – suknia Mary Stuart (Joanna Bogacka – gościnnie) według projektu Marii Balcerek, ze spektaklu „Mary Stuart” Wolfganga Hildesheimera, reżyseria i scenografia – Waldemar Zawodziński, 1996
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Marii Szczypczyk.
Kostium damski – suknia Mary Stuart (Joanna Bogacka – gościnnie) według projektu Marii Balcerek, ze spektaklu „Mary Stuart” Wolfganga Hildesheimera, reżyseria i scenografia – Waldemar Zawodziński, 1996
Kostium wykonano w damskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Marii Szczypczyk.
Kostium męski z „Abelarda i Heloizy” Rogera Vaillanda, reżyseria i scenografia Agata Duda-Gracz, 2001
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi.
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi.
Kostium męski z „Abelarda i Heloizy” Rogera Vaillanda
Kostium męski według projektu Agaty Dudy-Gracz do spektaklu „Abelard i Heloiza” Rogera Vaillanda, reżyseria i scenografia – Agata Duda-Gracz, 2001
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi.
Kostium męski według projektu Agaty Dudy-Gracz do spektaklu „Abelard i Heloiza” Rogera Vaillanda, reżyseria i scenografia – Agata Duda-Gracz, 2001
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Leszka Wyżgi.
Kamizelka lila, Spodnie 3/4 aksamitne wrzosowe
Kostium męski według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Kostium męski według projektu Grażyny Żubrowskiej ze spektaklu „Polonez” Jerzego S. Sity w reż. Jerzego Krasowskiego, 1981
Kostium wykonano w męskiej pracowni krawieckiej Teatru im. Juliusza Słowackiego pod kierownictwem Alfonsa Karbowskiego.
Suknia stylowa z niezidentyfikowanego spektaklu.