Zapisz się
do newslettera Teatru!

Bądź na bieżąco z naszym repertuarem, nowościami
i ofertami specjalnymi.

Newsletter

Wprowadź poprawny email
EN
Przejdź do strony głównej Teatr w Krakowie im. J. Słowackiego
Teatr w Krakowie im. J. Słowackiego
Przejdź do strony głównej Scena MOS
Scena MOS
Przejdź do strony głównej Dom Rzemiosł Teatralnych
Dom Rzemiosł Teatralnych
Home Aktualności

"1989" rozpoczął 43. Przegląd Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu!

27.03.2023

24 marca, nasz spektakl, "1989" otworzył 43. Przegląd Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. 

Dziękujemy publiczności zebranej na widowni Teatru Muzycznego Capitol za niesamowitą energię!

W „1989” bohaterstwo przeplata się z rodzinnymi tragediami. Kobiecy duch walki okazuje się silną bronią, nie polega jedynie na jałowych dyskusjach, ale zagrzewa do działania. Scena, kiedy Danusia Wałęsowa wygłasza noblowskie przemówienie wzbudza wielki entuzjazm i wzruszenie widzów.
(...)
„1989” to musical świetnie zagrany, znakomicie wyśpiewany, wyraziście wykrzyczany i dynamicznie wytańczony. 43. PPA zafundował sobie i widzom wystrzałowe otwarcie. (źródło)

Spektakl powstał w ramach kooprodukcji Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie z Gdańskim Teatrem Szekspirowskim.

fot. Tomasz Walkow
Na scenie kwadratowy stół i dwa krzesła. Na stole tyłem do mężczyzny siedzi kobieta w granatowej sukience i krótkich czarnych włosach, uśmiecha się szeroko. Mężczyzna ubrany w koszulę w kratę i ciemne spodnie gładzi dłonią kobietę po plecach, uśmiecha się. W tle na sznurach rozwieszone pranie z pościelą.
Na scenie konstrukcja przypominająca piętrowy budynek. Na pierwszym piętrze oświetlone duże okno, przez które widać mieszkanie, w oknie stoi kobieta. Na parterze za szybami siedzą muzycy przy instrumentach. Po prawej stronie na schodach zbudowanych z rusztowań stoją postaci w maskach na twarzach przypominające czerwone maki. Kolejne cztery postaci w maskach stoją przed muzykami.
Na zdjęciu grupa ośmiu osób, kobiet i mężczyzn. Stoją koło siebie, dwóch mężczyzn gestykuluje, reszta się przygląda. Nad nimi na budynku neon z napisem: mięso. W tle za szybą siedzą muzycy przy instrumentach.
Na ciemnej scenie w rzędzie stoi grupa ludzi: kobiety i mężczyźni. Wszyscy na głowach mają zapalone czołówki, którymi oddają przed siebie snop światła. Po prawej stronie stoi beżowy fiat 126p.
Na scenie mężczyzna w średnim wieku ubrany w czerwoną, atłasową piżamę. Na twarzy ma kwadratowe okulary w ciemnych oprawkach. Ma ugięte nogi, rozłożone ręce, śpiewa do mikrofonu. Za nim trzy postaci ubrane na ciemni ze szpiczastymi, wysokimi czapkami na głowach i w okularach przeciwsłonecznych. Tańczą, stoją na palcach, przed sobą trzymają rozłożone dłonie. Z góry pada na każdego z nich jasne światło w kształcie okręgu.
Na scenie łóżko piętrowe przypominające więzienne prycze. Na górnym stole siedzi mężczyzna w białym podkoszulku, nogi ma spuszczone do dołu. Za nim na dolnym łóżku stoją dwaj mężczyźni, trzymają dłonie na górnym łóżku. Wokół łóżka chodzi trzech młodych mężczyzn ubranych w granatowe kombinezony. W tle rusztowanie.
Na zdjęciu sześć kobiet. Padają na nie kolorowe światła w odcieniach niebiesko czerwonych. Każda z nich trzyma w dłoniach pałkę milicjną, mają poważne wojownicze miny, stoją w rozkroku.
Scena oblana zielonym światłem. Na zdjęciu młoda kobieta w krótkiej sukience w kwiaty i w skarpetkach. Zaciska pięści i krzyczy. Obok niej, po lewej stronie na podłodze leży skulona kobieta. Po prawej stronie stoi mały, dziecięcy, zielony samochód w stylu dawnego cabrio. Obok niego wysokie metalowe schody z barierką. W tle rusztowania z siatką za którą stoi mężczyzna w białym podkoszulku, dłońmi obejmuje metalowe kraty
Na środku zdjęcia w fotelu siedzi mężczyzna w białej koszuli z czarnym wąsem. Wokół niego tańczy grupa ludzi, zarówno kobiety jak i mężczyźni odchylając się do tyłu. Nad nimi neonowy wyłączony napis: mięso. Po prawej stronie za nimi za metalową siatką stoi dwóch mężczyzn w białych podkoszulkach, trzymają się za kraty, patrzą w stronę tańczących.
Scena oblana ciepłym światłem. Po lewej stronie neonowy napis świecący na żółto: mięso. Pod nim za szybą siedzi perkusista przed instrumentem. Po prawej stronie stoi mała lodówka z uchylonymi drzwiami. Przed nią kuca kobieta i mężczyzna, kobieta podaje mu z czułością mięso.
Na zdjęciu konstrukcja przypominająca kilkupiętrowy blok. W każdym oknie światło innego koloru. W oknie na samej górze mężczyzna w białej zakrwawionej koszulce. Piętro niżej w oknie z zielonym światłem stoi mężczyzna w mundurze generała. Piętro niżej pokój mieszkalny, w nim para. Na samym dole za szybami siedzą muzycy przy swoich instrumentach. Przed budynkiem na dwóch leżakach obok siebie siedzi kobieta i mężczyzna, patrzą przed siebie, obok nich zaparkowany fiat 126p. Po prawej stronie na rusztowaniu, w snopie jasnego światła stoi para.
Na dwóch podestach oświetlonych jasnym światłem stoją fotele, a na nich siedzą mężczyźni. Pomiędzy nimi na postumencie stoi zegar. W tle za nimi konstrukcja przypominająca budynek wielopiętrowy z napisem: mięso oraz rusztowanie. Na parterze za szybą siedzi perkusista.
Beżowy fiat 126 p. Auto stoi w oparach dmu, oświetlone punktowym, jasnym światłem. W środku dwóch mężczyzn, jeden za kierownicą, drugi z tyłu. Każdy z nich wystawia do pasa sylwetkę na zewnątrz. Na dachu auta siedzi trzeci mężczyzna w garniturze i z wąsami, gestykuluje.
Na scenie w fioletowym świetle budynek kilkupiętrowy i rusztowanie. Nad budynkiem zawieszony ekran na którym wyświetlony jest film dokumentalny z kadrem ministra Mazowieckiego i Lecha Wałęsy. W jednym z okien stoi mężczyzna w stroju generała. Przed budynkiem impreza taneczna, pary tańczą, nad głowami latają balony. Po prawej stronie w snopie światła stoi kobieta przebrana za chochoła (cała w sianie).
Na scenie stoi grupa mężczyzn ubrana w szare i w ciemno zielone garnitury. Wyglądają na dyskutujących. W tle rusztowanie i metalowe schody.
Na zdjęciu grupa kilkunastu osób ustawionych w kilku rzędach, w jednakowej pozie. Tańczą, unoszą dłonie w górę. W tle budynek, rusztowanie i metalowe schody. Scena oblana kolorowymi, radosnymi światłami.
Zdjęcie zrobione metodą rybiego oka, ujęcie z boku sceny. Na scenie w rzędzie stoi duża grupa aktorów. Stoją zwróceni w stronę publiczności, biją brawa. Po prawej stronie publiczność teatralna na sali widowiskowej. Wszyscy stoją i biją brawo. Zarówno scena jak i widownia oblane kolorowymi światłami.