EN
Na zdjęciu w centralnej części otwarta książka. Jest to okładka  “Dziadów” Adama Mickiewicza. Na zielonym tle czarna zdobiona ramka. W ramce czarnymi literami napis Adam Mickiewicz. Poniżej drukowanymi czarnymi literami napis DZIADY. Poniżej na środku podłużny zdobiony czarny znak przypominający pisankę. Poniżej na środku małymi cyframi rok - 1833. Tłem jest złoto zdobiony balkon pierwszego i drugiego piętra widowni.

Dar Pani Marii Osterwy-Czekajowej

25.02.2022

Niezwykle cenny dar trafił do Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie i nie chodzi tu o wartość materialną, ale historyczną, symboliczną i emocjonalną.


 

Zdjęcie przedstawia jedną ze stron “Dziadów” Adama Mickiewicza. Na zielonym tle czarna zdobiona ramka. W ramce czarnymi literami napis Adam Mickiewicz. Poniżej drukowanymi czarnymi literami napis DZIADY. Poniżej na środku podłużny zdobiony czarny znak przypominający pisankę. Poniżej na środku małymi cyframi rok - 1833.

Maria Osterwa-Czekaj przekazała teatrowi egzemplarz drugiego „paryskiego” wydania „Dziadów części trzeciej” Adama Mickiewicza z 1833 roku.

Egzemplarz pochodzi z biblioteki ojca ofiarodawczyni, Juliusza Osterwy, charyzmatycznego aktora, wybitnego reżysera, wizjonera i reformatora teatru, twórcy „Reduty”.

W centralnej części zdjęcia na środku czarno biały portret mężczyzny. Mężczyzna w średnim wieku patrzy w bok. Ma czarne włosy, lekko falowane. Ubrany jest w czarny garnitur. Białą koszulę oraz krawat w drobną kratkę. Mężczyzna jest poważny. Lekko zamyślony. Tło jest białe.

Osterwa zagrał łącznie około 250 ról, między innymi Księdza Piotra w „Dziadach” A. Mickiewicza, Konrada w „Wyzwoleniu” Wyspiańskiego, Don Fernanda w „Księciu niezłomnym” Juliusza Słowackiego. Stefan Żeromski specjalnie dla niego napisał dramat „Uciekła mi przepióreczka”.

Na zdjęciu otwarta książka. Jest to egzemplarz “Dziadów”. Po lewej stronie popiersie Adama Mickiewicza. Poniżej na środku napis Adam Mickiewicz. Poniżej drobny tekst napisany literami koloru czarnego. Tło jest białe. Po prawej stronie biała kalka przez którą przebija tekst.

Juliusz Osterwa, krakowianin z urodzenia nie tylko wielokrotnie grał i reżyserował na scenie teatru przy placu św. Ducha, w latach 1932-35 i 1946-47 był także jego dyrektorem. Po raz ostatni wystąpił właśnie na scenie tego teatru 25 listopada 1946 w „Fantazym” J. Słowackiego.

Na zdjęciu otwarta książka. Jest to egzemplarz “Dziadów”. Po prawej stronie na górze napis większymi literami Adam Mickiewicz. Poniżej na środku wytłuszczony napis czarnymi literami Dziady. Poniżej mniejszymi czarnymi drukowanymi literami napis CZĘŚĆ TRZECIA. Na dole małymi literami napis PARIS a pod nim data 1833 rok. Tło jest białe. Po lewej stronie biała kalka przez którą przebija popiersie Adama Mickiewicza.

Adam Mickiewicz, „Dziadów. Część trzecia”
Wydanie drugie „paryskie” nakładem Aleksandra Jełowieckiego
Drukarnia A. Pinard, Paryż 1833
Na wewnętrznej karcie tytułowej, umieszczono portret poety autorstwa Antoniego Oleszczyńskiego, wykonany według medalionu Pierre'a Jeana Dawida d’Angers.
Jest to pierwszy osobne wydanie tego utworu.

Egzemplarz z biblioteki Juliusza Osterwy, aktora, reżysera, reformatora i wizjonera teatru, twórcy „Reduty”, dyrektora Teatru im. Juliusza Słowackiego w latach 1932-35 i 1946-47.

Uroczyste przekazanie odbyło się 27 lutego o godz.12:45 na Dużej Scenie Teatru. Dar został wystawiony i będzie można go przez jakiś czas oglądać, po czym zostanie włączony do cennych zbiorów biblioteki Teatru im. J. Słowackiego, w której są przechowywane m.in. egzemplarze reżyserskie z odręcznymi uwagami inscenizacyjnymi Osterwy – wielkiego aktora, twórcy pierwszego polskiego teatru-laboratorium „Reduta”, dwukrotnego dyrektora naszego Teatru im. J. Słowackiego (w latach 1932-1935 i 1946-1947).

Pani Matylda Czekaj, wnuczka wielkiego reformatora teatru Juliusza Osterwy przekazała w imieniu swojej mamy Pani Marii Osterwy-Czekaj dar dla Teatru im. J. Słowackiego - egzemplarz paryskiego wydania III części "Dziadów" Adama Mickiewicza z biblioteki Osterwy.

Dar został przekazany na ręce dyrektora Krzysztofa Głuchowskiego. W liście do dyrektora Pani Maria wspomniała przyjaźń Osterwy z ukraińskim wybitnym twórcą teatralnym Łesiem Kurbasem, ofiarą stalinowskiego reżimu.