EN
Na zdjęciu w centralnej części na środku nad widownią Dużej Sceny opuszczony żyrandol. Zdjęcie zrobione jest z góry. Żyrandol jest koloru złotego. jest bogato zdobiony. Dominują kolory złota i białego. Po prawej stronie o żyrandol oparta jest wysoka srebrna drabina. Obok drabiny dwie osoby pozują do zdjęcia. Jest to kobieta i mężczyzna. Po lewej stronie żyrandola zgięty w pół mężczyzna. Wygląda jakby coś podnosił z ziemi. Po lewej i po prawej stronie zdjęcia loże pierwszego piętra. W tle scena oraz opuszczona kurtyna Siemiradzkiego.

Wielkie czyszczenie żyrandola w Teatrze

26.02.2022

Wymiana żarówek w opuszczonym do poziomu podłogi żyrandolu odbyła się 27 lutego 2022 r. od godziny 11:00. To wydarzenie to wielka atrakcja dla Krakowian i turystów. Ma miejsce wyłącznie raz na dwa - trzy lata.

Na zdjęciu małe drewniane pomieszczenie. Na środku metalowa konstrukcja z rączką do kręcenia. Jest mechanizm podnoszenia i opuszczania żyrandola. Na pierwszym planie po lewej stronie mężczyzna w średnim wieku. Kręci drewnianą rączką. Jest uśmiechnięty. Patrzy w bok. Ubrany jest w szarą bluzkę z krótkim rękawem oraz ciemne spodnie. Ma lekki zarost. Na środku w oddali mężczyzna w czarnej koszulce. Patrzy na wprost. Ręce ma podparte o biodra. Po prawej stronie w oddali mężczyzna. Kręci drewnianą rączką. Tło jest szare.

Tym razem odbyło się w niecodziennej oprawie – w scenografii „Dziadów”, gdzie znaczna część foteli jest usunięta, co pozwoli żyrandolowi spocząć na złotej podłodze, na której toczy się scena balu u Senatora w historycznym już spektaklu Mai Kleczewskiej. To pozwoliło uczestnikom zobaczyć żyrandol jeszcze bliżej niż było to możliwe dotychczas, a scenografia była niepowtarzalnym tłem zdjęć, które mogą stać się piękną pamiątką.

Teatr był otwarty dla odwiedzających od godziny 11:00 do 12:00. W tym czasie każdy mógł zobaczyć jak przebiega proces wymiany żarówek.

Na zdjęciu w centralnej części dwie kobiety. Oglądają żarówki. Na pierwszym planie wiklinowy kosz. W koszy żarówki. Kobieta po lewej stronie patrzy na kosz z żarówkami. Ma maseczkę na twarzy. Ubrana jest w zieloną puchową kurtkę. Po prawej stronie kobieta w średnim wieku. W dłoni trzyma żarówkę. Ogląda ją. Na twarzy również ma maseczkę. Ubrana jest w puchową granatową kurtkę. W oddali po prawej stronie młody mężczyzna. Patrzy w bok. Ubrany jest w czarny garnitur. Na twarzy na maseczkę. Tłem jest wnętrze Teatru.

Biletem wstępu na wydarzenie był zakup żarówki, która przez ostatnie trzy lata oświetlała Dużą Scenę najpiękniejszego polskiego teatru. Opłata była formą wsparcia dla Teatru im. Juliusza Słowackiego, który w ostatnich tygodniach po spektakularnym sukcesie spektaklu „Dziady” i równoczesnej krytyce przez niektórych urzędników, stanął przed ogromnym kryzysem finansowym. Każdy z uczestników mógł wybrać formę wsparcia dla Teatru – żarówki w wersji podstawowej będą w cenie: 5 złotych, dla tych, którzy chcą zabrać ze sobą do domu więcej teatralnej historii, a także mocniej wesprzeć Teatr, pracownie teatru – najlepsi rzemieślnicy i artyści sztuki krawiectwa przygotowali niepowtarzalne ozdobne pokrowce na żarówki, które mogą także służyć jako etui np. na telefon. Dlaczego niepowtarzalne? Powstały z końcówek materiałów, wcześniej wykorzystanych do uszycia kostiumów bądź stworzenia elementów scenografii. Można zatem wejść w posiadanie fragmentu pięknej historii krakowskiego teatru. Żarówki w ozdobnych woreczkach będą w dwóch wersjach za 25 złotych w wersji podstawowej i za 50 złotych w wersji ze złotymi elementami.

Na zdjęciu w centralnej części opuszczony żyrandol. Wszystkie żarówki są zapalone. Duży złoto zdobiony żyrandol oświetla widownię. Po prawej stronie żyrandola stoi mężczyzna. Stoi tyłem. Patrzy w kierunku kamery. Wygląda jakby udzielał wywiadu. Po lewej i po prawej stronie loże pierwszego i drugiego piętra. W tle opuszczona kurtyna Siemiradzkiego.

Sto dwadzieścia cztery żarówki oświetlają widownię Dużej Sceny od niemal 130 lat, czyli od początku istnienia tego teatru. Żyrandol ma trzy i pół metra średnicy, waży 800 kilogramów. To unikalny przykład designu końca XIX wieku.



Na zdjęciu w centralnej części Duża Scena. Na scenie orkiestra. Grają na instrumentach. Tuż nad nimi opuszczony żyrandol, który oświetla całą widownię i scenę. Po lewej i po prawej stronie zdjęcia loże pierwszego i drugiego piętra. W tle opuszczona kurtyna Siemiradzkiego.

Tego samego dnia, o godzinie 13:00 w ramach projektu Capella in Theatrum odbył się koncert Capelli Cracoviensis, który towarzyszył uroczystemu, półtoragodzinnemu wznoszeniu żyrandola.