Rocznica śmierci Stanisława Wyspiańskiego

28 listopada 1907 roku w Krakowie zmarł Stanisław Wyspiański, artysta, którego sztuka, myśl i osobowość twórcza są dla naszego Teatru najważniejszym drogowskazem. Dziś, jak co roku, w oknie Teatru wystawimy jego portret i wygasimy wszystkie światła. Zwróćcie na to uwagę przechodząc w okolicy Placu św. Ducha.



Krzysztof Głuchowski - Dyrektor Naczelny i Artystyczny — Miejsce na tej scenie należy mu się jak nikomu innemu. Stanisław Wyspiański to jeden z najważniejszych polskich twórców. Gdyby nie on, Teatr Słowackiego by nie zaistniał. Dyrekcja Tadeusza Pawlikowskiego była bardzo ważna i wybitna, lecz to dopiero premiera „Wesela” Wyspiańskiego czy prapremiera „Dziadów” podniosły tę scenę do mitycznej rangi. Mimo to teatr został odarty z Wyspiańskiego. Przez całe lata albo go tu nie było, albo jego obecność była śladowa. Do tego stopnia, że popiersie artysty ukryte w czasie wojny przed Niemcami, znalazłem zakurzone na szafie. Dziś stoi we foyer, dokładnie tam, gdzie prezentowało się przez całe XX-lecie międzywojenne. Ale nie chodzi o stawianie pomników. Staramy się odnaleźć Wyspiańskiego w tym teatrze. Szukamy jego spojrzenia na współczesność. Jaką Polskę widziałby dzisiaj Wyspiański? Jaka byłaby jego myśl?

"Hamlet", Sztuka myślenia, Wyspiański wyzwala, "Wyspiański. Koncert", "Kwiat paproci", "Zagubieni w teatrze", kurtyna wg. projektu Wyspiańskiego, "Bolesław Śmiały", Klub Wyspiańskiego, Stypendium Stanisława Wyspiańskiego to tylko niektóre z wielu wydarzeń i inicjatyw, którymi przywracamy Wyspiańskiego Teatrowi im. J. Słowackiego.

A przed nami kolejne wyzwania na które czekamy i którymi będziemy się z Wami na bieżąco dzielić.