Rocznica urodzin Zygmunta Nowakowskiego

Przyjął sceniczny pseudonim od nazwiska matki - naprawdę nazywał się Tempka. W 1914 r. był jednym z tych aktorów naszego Teatru, którzy porzucili scenę dla służby w Legionach. Swoje przeżycia wykorzystał później w sztuce Gałązka rozmarynu - przeboju teatrów międzywojennych. W kwietniu 1918 wrócił do naszego Teatru,  był tu aktorem do 1923, a wkrótce dyrektorem (1926-1929).  W 1939 znalazł się na Zachodzie, gdzie m.in. wspólnie z Mieczysławem Grydzewskim redagował „Wiadomości Polskie, Polityczne i Literackie”, po wojnie pozostał na emigracji. Był związany m.in. z Radiem Wolna Europa, zmarł w Londynie w 1963 r., po latach spoczął na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Grał na naszej scenie wiele znaczących ról, m.in. pierwszego w wolnej Polsce Konrada w Wyzwoleniu S. Wyspiańskiego (1918), wyreżyserował znakomite, cieszące się wielkim powodzeniem spektakle - m.in. Achilleis, Krakowiaków i Górali, Turandot, Fausta, Dzieje grzechu. Napisał o naszym Teatrze wiele przepięknych, nostalgicznych, ale i bardzo dowcipnych wspomnień.