Zapisz się
do newslettera Teatru!

Bądź na bieżąco z naszym repertuarem, nowościami
i ofertami specjalnymi.

Newsletter

Wprowadź poprawny email
EN
Przejdź do strony głównej Teatr w Krakowie im. J. Słowackiego
Teatr w Krakowie im. J. Słowackiego
Przejdź do strony głównej Scena MOS
Scena MOS
Przejdź do strony głównej Dom Rzemiosł Teatralnych
Dom Rzemiosł Teatralnych
Trzech mężczyzn i jedna kobieta stoją obok siebie. Mężczyzna w garniturze, z zarostem na twarzy stoi na środku, reszta wokół , przygląda się mu. Przed nim siedzi pies wycięty z kartonu rasy owczarek niemiecki. Pada na nich wszystkich niebieskie światło przez co wyglądają jak kosmici. W tle czerwona łuna światła.
Home Aktualności

"Znachor" w finale VIII edycji Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa”

30.01.2023

"Znachor" w reżyserii Jakuba Roszkowskiego znalazł się w finale VIII edycji Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa”.

Komisja Artystyczna w składzie: Patryk Kencki (przewodniczący), Grzegorz Janikowski, Magdalena Mikrut-Majeranek, Magdalena Piekarska, Paweł Stangret, Anna Wakulik, Maryla Zielińska, wyłoniła finalistów spośród 33 nadesłanych zgłoszeń.

Podczas 47. Opolskich Konfrontacjach Teatralnych zmierzą się:
- „Ballady i romanse” Adama Mickiewicza w reżyserii Piotra Soroki, Zdenki Pszczołowskiej i Błażeja Peszka z Wrocławski Teatr Pantomimy - Wroclaw Mime Theatre;
- „Ballady i romanse ver. 2022” Adama Mickiewicza w reżyserii Roksany Miner z Teatr Lalki i Aktora w Wałbrzychu;
- „Sen srebrny Salomei” Juliusza Słowackiego w reżyserii Piotra Cieplaka z Teatr Modrzejewskiej w Legnicy;
- „Wyskubki” Tadeusza Różewicza w reżyserii Pawła Kamzy z Wrocławski Teatr Współczesny;
- „Znachor” Tadeusza Dołęgi-Mostowicza w reżyserii Jakuba Roszkowskiego z Teatr w Krakowie - im. Juliusza Słowackiego.

Gratulujemy twórcom i trzymamy kciuki!

Przypominamy, że "Znachora" możecie zobaczyć już niebawem na deskach Sceny MOS (ul. Rajska 12)! Gramy od 7 do 11 lutego!

Bilety: https://teatrwkrakowie.pl/spektakl/znachor
Rezerwacja: 12 424 45 25 lub 12 424 45 28

Na zdjęciu cztery osoby pochylające się nad ciałem człowieka leżącym na kozetce. Nie wszyscy są widoczni, dwie osoby stoją tyłem. Osoba leżąca na kozetce to mężczyzna, ubrany tylko w złote bokserki. Nad nim pochyla się m.in starszy mężczyzna w złotym garniturze, trzyma nad nim dłonie. W nogach stoi kobieta, bardzo poważna. Ubrana w pomarańczową sukienkę z futerkiem na ramionach, jej głowę oplata warkocz. Również unosi dłonie nad ciałem mężczyzny.
W tle niebieska ściana z przyczepionymi narzędziami chirurgicznymi. Na pierwszym planie mężczyzna w średnim wieku, widoczny od pasa, ubrany w złotą marynarkę, trzyma przed sobą rozpostarte dłonie, patrzy w dół
Zdjęcie zrobione z góry na kozetkę na której leży młody mężczyzna. Ma zamknięte oczy, ubrany jest tylko w bokserki. Ma owłosiony tors, bujne ciemne włosy. Obok kozetki widoczne fragmenty ubrań trzech postaci które otaczają mężczyznę.
Zdjęcie w złotych kolorach. Ściana przypominająca złote lustro, wokół niej upięta złota kotara. Przed nią dwie kobiety. Jedna starsza stoi przodem do obiektywu, ubrana jest po męsku, ma czarne proste włosy, wyciąga dłoń z dokumentami. po prawej stronie druga kobieta, stoi tyłem do obiektywu, odbija się w lustrze, ubrana w długą suknię.
Na zdjęciu starszy mężczyzna ubrany w złoty garnitur, siedzi na fotelu, unosi w górę bosą stopę. W dłoni trzyma ręcznik. Obok stoi drugi, młody mężczyzna ubrany na różowo- marynarkę z ramionami na poduszkach i lakierowane spodnie dzwony.
Zdjęcie modlącej się starszej kobiety, widziana z profilu od pasa. jest zadbana, wokół głowy upięty warkocz, patrzy w górę na obraz, ma złożone ręce. Przed nią płaska, okrągła rzeźba w złotym kolorze, zawieszona na ścianie
Zdjęcie w niebieskiej poświacie. Na nim starszy mężczyzna i młoda kobieta, widoczni do pasa. Kobieta opiera błogo głowę o głowę mężczyzny. Ma blond, długie włosy, ubrana w futro. Mężczyzna jest starszy, ma zarost na twarzy, ubrany w błyszczącą marynarkę. Stoi poważny, jakby sztywny. Patrzy przed siebie.
Zdjęcie w niebieskiej poświacie. Na zdjęciu trzech mężczyzn. Na środku starszy mężczyzna w marynarce, z krótką brodą wokół twarzy. Patrzy w obiektyw. Z lewej i prawej strony dwóch młodych mężczyzn odwróconych w jego stronę. Mają podniesione ręce, gestykulują, wyglądają jakby na niego krzyczeli.
Zdjęcie zrobione z góry. Na środku czarnej podłogi nagrobek wyłożony różowymi różami. Na nim na plecach leży młody mężczyzna. Patrzy w górę. Ubrany w różowy, krótki kożuch, ma goły tors, różowe spodnie i różowe buty na koturnie. Ręką obejmuje różowy krzyż na nagrobku.
Kobieta w średnim wieku, blondynka, warkocz zapleciony wokół głowy. Ubrana w neonową pelerynę z materiału przypominającego firanę, gęsto upiętego jako peleryna. W dłoni trzyma plastikową, różową figurkę Maryi na wodę święconą. Oczy unosi do nieba. Za nią stragan na którego półkach stoją figurki Maryi w różnych kolorach.
Mężczyzna w swetrze leży na kozetce, unosi się na łokciach, krzyczy. Obok stoi starsza kobieta, w sukni w kratę, odwraca głowę w jego kierunku. Na twarzy widać zaniepokojenie i strach. Przed nią fioletowa ściana ze złotą, okrągłą płaskorzeźbą.
Na zdjęciu drewniany podest. Na nim ściana zbudowana z kartonów. Przed ścianą leży przewrócony motor. Obok leżą młoda kobieta i mężczyzna, obydwoje ubrani na różowo. Ich ciała leżą bezwładnie, jak po wypadku.
Zdjęcie w ciemnym pomieszczeniu, sfotografowana ściana z fototapetą w odcieniach brązu i pomarańczy, na której jest nadruk jelenia na rykowisku, z uniesionym w górę pyskiem, jeleń ma duże poroże. O tę ścianę opiera się kobieta w ciemnych włosach, w długiej brązowej, skromnej sukni na długi rękaw i wysoko zabudowanej pod szyję. Włosy ciemne, długie, upięte na gładko. Kobieta stoi luźno oparta, patrzy przed siebie, ma uchylone usta jakby śpiewała.