Zapisz się
do newslettera Teatru!

Bądź na bieżąco z naszym repertuarem, nowościami
i ofertami specjalnymi.

Newsletter

Wprowadź poprawny email
EN
Przejdź do strony głównej Teatr im. Juliusza Słowackiego
Teatr im. Juliusza Słowackiego
Przejdź do strony głównej Scena MOS
Scena MOS
Przejdź do strony głównej Dom Rzemiosł Teatralnych
Dom Rzemiosł Teatralnych
Młody mężczyzna widoczny do pasa, w gęstych krótkich włosach, z czarną brodą średniej długości. Ma okulary, oprawki w kolorze brązowym. Uśmiecha się. Przed sobą trzyma wielki voucher ze swoim nazwiskiem i z informacją o wygranej oraz szklaną statuetkę z informacją o przyznanym stypendium. Ubrany jest w czarną bluzkę. Stoi na tle niebieskiej ściany we wzory.
Home Aktualności

Stowarzyszenie im. S. Wyspiańskiego wybrało laureata stypendium

16.01.2020

Szymon Zakrzewski, student warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych otrzymał stypendium im. Stanisława Wyspiańskiego. Jest ono przyznawane młodym, zdolnym ludziom, którzy myślą oryginalnie i często działają pod prąd. Laureat otrzymał 12 tys. zł i wsparcie mentorów – członków kapituły Stowarzyszenia im. Stanisława Wyspiańskiego. Zaproszenie do programu mentoringowego otrzymało 10. finalistów. To drugie, od momentu powołania Stowarzyszenia, przyznane stypendium.

 
Co roku, 15 stycznia, w rocznicę urodzin Stanisława Wyspiańskiego Stowarzyszenie jego imienia będzie wyłaniało 10 finalistów, spośród których zostanie wybrany ten, kto otrzyma przelew na 12 tys. zł. W tym roku kapituła wyróżniła Szymona Zakrzewskiego, studenta wzornictwa na warszawskiej ASP. Szymon zajmuje się designem krytycznym,  projektuje przedmioty po to, by poprzez nie zadawać pytania i zwracać uwagę na problemy społeczne, ekonomiczne. Przykładowo zaprojektował półkę, która ugina się pod ciężarem jednej książki, by zwrócić uwagę na coraz niższy poziom czytelnictwa w Polsce.

"W tej edycji stypendium otrzymuje osoba, która wydaje mi się być bardzo bliska idei Stanisława Wyspiańskiego, bo łączy nonkonformizm i upór w czynieniu świata lepszym przez własne projektowanie i przez odsłanianie rzeczy, których nie chcemy widzieć. A na dodatek wygląda jak Stanisław Wyspiański” – z uśmiechem podsumował Krzysztof Głuchowski, członek kapituły przyznającej stypendium, dyrektor naczelny Teatru im. J. Słowackiego.

W skład jury weszli członkowie kapituły Stowarzyszenia: Piotr Buła, Michał Glijer, Krzysztof Głuchowski, Joanna Heidtman, Marek Kamiński, Przemysław Powalacz, Artur Rzepecki, Zuzanna Skalska, Krzysztof Wróbel i Szymon Ziobrowski.  

Stypendium przyznano po raz drugi. O jego uzyskanie walczyły 154 osoby, spełniające kryteria, a więc w wieku 18-26 lat, z których wybrano dziesięciu finalistów: siedmiu studentów (architektury, biologii, medycyny, badań nad sztuczną inteligencją, wzornictwa oraz szkoły filmowej) oraz trójkę wyróżniających się uczniów szkół średnich.

Wszyscy finaliści będą mogli przez rok spotykać się z mentorami i korzystać z ich wsparcia. Laureat dodatkowo otrzymuje 12 tys. zł.

Więcej na https://stypendiumwyspianskiego.pl/ 

Fotogaleria

fot. Grzesiek Mart © Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie
Mężczyzna trzyma przed sobą szklaną statuetkę na drewnianej podstawie. Na tabliczce jasno brązowe napisy. Z lewej strony z drewnianych elementów ułożona twarz Stanisława Wyspiańskiego. Mężczyzna ma czarną brodę i okulary, obraz mężczyzny jest zamazany.
Dwóch mężczyzn, jeden z nich to Dyrektor Teatru Słowackiego wręczają wielki voucher z wypisaną kwotą pieniędzy młodemu mężczyźnie. Dyrektor stoi, uśmiecha się, drugi mężczyzna ściska rękę obdarowanemu. W tle błękitna kurtyna w kwiatowe wzory.
Młody mężczyzna, w gęstych krótkich włosach, z czarną brodą średniej długości. Ma okulary, oprawki w kolorze brązowym. Uśmiecha się. Przed sobą trzyma wielki voucher ze swoim nazwiskiem i z informacją o wygranej oraz szklaną statuetkę z informacją o przyznanym stypendium. Ubrany jest w czarną bluzkę. Stoi na tle niebieskiej ściany we wzory. Po lewej stronie widać fragment klaszczącego mężczyzny.
Na scenie trzech mężczyzn: jeden przemawia do mikrofonu, dwóch stoi za nim. W tle opuszczona kurtyna - błękitna w kwieciste wzory. na niej wyświetlony logotyp Stowarzyszenia Stanisława Wyspiańskiego.
Widownia Teatru Słowackiego. Na scenie opuszczona kurtyna w kwiecisty wzór. Na niej wyświetlony jasny prostokąt z logiem Stowarzyszenia Stanisława Wyspiańskiego. Na pustej scenie stoją dwa mikrofony. Na widowni kilkanaście osób sfotografowanych od tyłu.Po lewej i po prawej stronie puste loże, bogato złocone, świecą się w nich żarówki.
Głowa młodego mężczyzny z profilu. Ma czarne włosy, czarną brodę, szpiczasty nos, okulary w brązowych oprawkach. Uśmiecha się. Na drugim planie popiersie Stanisława Wyspiańskiego w złotym kolorze, również z profilu. Rzeźba stoi na czarnej podstawie i na szklanym cokole.
Zdjęcie grupowe we foyer Teatru Słowackiego. Po środku stoi dyrektor teatru Krzysztof Głuchowski. Za nim wystaje fragment rzeźby- popiersia. Po lewej i po prawej stronie młodzi mężczyźni i kobiety- około 20 osób. Kobiety trzymają bukiety kolorowych tulipanów. Za nimi pięknie, bogato zdobiona ściana z oknami. Parkiet drewniany, błyszczący, ułożony w kwadratową mozaikę.
Grupa młodych kobiet i mężczyzna luźno stoją we foyer Teatru Słowackiego. Rozmawiają ze sobą, uśmiechają się. W tle bogato zdobione ściany wnętrza teatru.
W centralnej części stoi młoda kobieta widoczna od pasa. Ma gładko uczesane włosy, szeroko się uśmiecha, patrzy w bok.Ubrana jest na czarno, elegancko, przed sobą trzyma bukiet kolorowych tulipanów. Na pierwszym planie po lewej i po prawej stronie zamazany obraz dwóch osób stojących tyłem do zdjęcia, patrzą się na kobietę.
We foyer grupa 4 osób, m.in. dyrektor Teatru Słowackiego Krzysztof Głuchowski stojących w kręgu, rozmawiających ze sobą. W dłoniach trzymają kieliszki z białym winem.
Na pierwszym planie otwarte szklane drzwi widoczne do połowy. W tle grupy ludzi rozmawiających ze sobą we wnętrzach Teatru Słowackiego, we foyer.
Zdjęcie we foyer Teatru Słowackiego. Na środku stoi prostokątny stół nakryty czerwonym obrusem. Przy stole wokół, na krzesłach siedzi 9 osób. Przed nimi leżą dokumenty, telefony, filiżanki lub szklanki. Jedna osoba, młoda kobieta siedzi sama przy jednym brzegu stołu, nie ma niczego przed sobą, sprawia wrażenie jakby coś opowiadała, pozostali słuchają. Na końcu sali stoi nakryty pokrowcem fortepian oraz stół z przekąskami.
Dwóch mężczyzn siedzących przy stole. Jeden ma długie, rozpuszczone włosy, zarost, jest szczupły, ubrany w marynarkę z butonierką. Drugi mężczyzna - dyrektor teatru Krzysztof Głuchowski ubrany w grafitową, skórzaną, plecioną kurtkę. Włosy siwe do szyi, siwy zarost. Przed nimi leżą dokumenty i filiżanki. Patrzą przed siebie z zainteresowaniem na kobietę siedzącą przed nimi, po drugiej stronie stołu. Kobieta siedzi tyłem do obiektywu aparatu.
Kobieta w średnim wieku, siedząca przy stole. Ma długie, brązowe, rozpuszczone włosy, ubrana w czarny luźny sweter. Ręką podpiera brodę. Patrzy spokojnie na dziewczynę siedząca z drugiej strony stołu. dziewczyna siedzi tyłem do obiektywu aparatu. Na stole jest czerwony obrus, szklanki, futerał do okularów i dokumenty.
Przy stole siedzą cztery osoby. Kobieta i dwoje mężczyzn w średnim wieku uśmiechają się i patrzą na kobietę po drugiej stronie stołu. Kobieta siedzi tyłem do obiektywu aparatu, obraz na niej jest niewyraźny. Przed nimi na stole z czerwonym obrusem leżą dokumenty i stoją szklanki.
Foyer Teatru Słowackiego. Na środku stoi prostokątny stół nakryty czerwonym obrusem. Przy stole wokół, na krzesłach siedzi 9 osób. Przed nimi leżą dokumenty, telefony, filiżanki i szklanki. Za nimi stoi rzeźba - popiersie Stanisława Wyspiańskiego w złotym kolorze, na szklanym cokole. Obok na stoliku stoi telewizor. W tle bogato złocona ściana foyer z oknami wychodzącymi na klatkę schodową teatru.
Mężczyzna około 50-tki, szczupły, długie rozpuszczone brązowe włosy do ramion. Ma wąsy i brodę. Ubrany w granatową marynarkę z butonierką. Ręce trzyma na stole, przed nim na czerwonym obrusie leżą dokumenty, telefon, szklanka. Mężczyzna ma grymas na twarzy, patrzy w blat stołu. Na pierwszym planie z prawej strony sylwetka mężczyzny siedzącego tyłem, obraz niewyraźny, zamazany.