Paradyz

„Żywot i śmierć ojca mojego Stanisława Wyspiańskiego – ostatniego boga poezji, w kilku stacjach opowiedziane”

Wystawa narracyjna połączona z warsztatem teatralnym i zwiedzaniem
Propozycja dla uczniów szkół średnich

Subiektywna opowieść o ojcu opowiedziana przez jego asymilowanego syna Teodora. Jego matka Teofila Pytko — przyszła żona Stanisława Wyspiańskiego urodziła go kilka lat przed ich małżeństwem. Teodor dowiedział się o tym już po śmierci ojca i nigdy się z tym nie pogodził. Zapatrzony w swojego ojca–Demiurga, za wszelką cenę próbuje odtworzyć z przeszłości te momenty, które najlepiej opiszą historię ojcowskiego geniuszu. Uważa się za jego pierwsze dziecko i pomazańca.

„Archiwum Opowieści Teatralnych – Paradyz" to rodzaj magazynu dla pozornie rozrzuconych obiektów – opakowań, obudów sprawiających wrażenie urządzeń utrzymujących przy życiu tajemnicze wewnętrzne mechaniczne byty, mini-gabloty, klatki, kapsuły i maszyny projekcyjne, w których widać sceny z życia rodziny. My - dzięki wizjerom i ekranom  - zaglądamy w tę intymność. Oglądamy obrazy przefiltrowane przez pamięć i wrażliwość Teodora.

Paradyz Teodora Wyspiańskiego powstał na trzecim piętrze, teatralnej przestrzeni przeznaczonej pierwotnie dla osób z niższych warstw społecznych - studentów, subiektów, służących. Na tym poziomie bilety były najtańsze, kosztowały równowartość bochenka chleba i miały umożliwić kontakt ze sztuką wszystkim. W świat wyobraźni i uczuć  Teodora wejdziemy osobną klatką schodową – klatką dla ubogich.

 
Wystawa i praca warsztatowa są zanurzone w kontekście epoki, ożywiają wydarzenia z tamtego czasu, dają przestrzeń dla empatii i wyobraźni uczestników. W sprawie organizacji wydarzenia prośba o kontakt z prowadzącym, Wojciechem Rzehakiem rzehak@teatrwkrakowie.pl . Czas trwania około 1,5-2 h.