Barbara Olech Tancerka, choreografka
Ukończyła szkolenie „Dana Foglia mentorship program” w Los Angeles i w Londynie.
Stworzyła choreografię do spektakli takich jak: „Cud mniemany Krakowiacy i Górale” reż. C. Tomaszewski (Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie, choreografia wyróżniona przez Tomasza Domagałę jako najlepsza choreografia sezonu 20/21), „Historia Podwodna” reż.W. Kościelniak (choreografia wyróżniona w subiektywnym alfabecie Arama Sterna w roku 2021), „Wesele” reż. W. Kościelniak, opery „Erwartung” reż. P. Świątek, „Cesarz” reż. C.Studniak, „Nocne Metro” reż. M. Walczak, „Piękna Nasza Polska Cała” reż. M. Woubishet, „Cześć…Jestem Sara” reż. T. Wysocki.
Biogram
Od 2013 roku związana z Teatrem Muzycznym Capitol, gdzie występuje w takich spektaklach jak: „Blaszany Bębenek” w roli Czarnej Kucharki , (chor. Eweliny Adamskiej – Porczyk i reż. Wojciecha Kościelniaka), „Mistrz i Małgorzata” (chor. Jarosław Staniek, reż Wojciech Kościelniak), "Mock - Czarna burleska", „Trzej Muszkieterowie” (chor. Jacek Gębura, reż Konrad Imiela) i inne.
Wystąpiła w Gali Przeglądu Piosenki Aktorskiej „Koniec” (reż. W. Kościelniak ,chor. E.Adamska - Porczyk).
Była asystentką choreografa w serialu o Agnieszce Osieckiej.
Jako tancerka występowała z takimi gwiazdami jak: Clock Machine, Margaret, Sylwia Grzeszczak.
Współpracowała z wieloma markami (Big Active, Desperados, Deutsche Telecom) tworząc projekty komercyjne.
Nieustannie szkoli swoje umiejętności i poszerza artystyczne doświadczenia. Obecnie jest w trakcie dwuletniego kursu aktorskiego w technice Meisnera.
Prywatnie uwielbia jogę, psychologię, podróże, snowboard, pływać, gotować oraz swojego psa.
Od wielu lat prowadzi również zajęcia taneczne w Polsce i za granicą. Obecnie razem ze swoim partnerem tworzy projekt NA SCENIE organizując różne artystyczne warsztaty.
Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale
Autor: Wojciech Bogusławski
Reżyseria: Cezary Tomaszewski
Premiera: 12.12.2020
Spektakl
Teatr im. Juliusza Słowackiego - Duża Scena
"Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale" to opera komiczna we dwóch aktach oryginalnie przez Wojciecha Bogusławskiego napisana z muzyką Jana Stefaniego, a właściwie singspiel, czyli śpiewogra inspirowana Mozartem i jego Uprowadzeniem z Seraju i Czarodziejskim fletem. Wystawiona po raz pierwszy w 1794 roku w Teatrze Narodowym w Warszawie, i od tego momentu pojawia się regularnie na polskich scenach i w repertuarze opery narodowej, a przez Leona Schillera okrzyknięta została pierwszą operą narodową.