Dostępność EN
Portret mężczyzny. Sprawia wrażenie, jakby na coś patrzył, kieruje twarz w lewą stronę. Ma krótkie, brązowe włosy, niewielki zarost. Na nosie niewielkie, okrągłe okulary korekcyjne. Lekko rozchyla usta. Na szyi ma tatuaż przypominający wieniec laurowy. Tło jest ciemne.

Piotr Mateusz Wach

Jestem studentem reżyserii na WRD krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych. Wcześniej
ukończyłem Wydział Teatru Tańca w Bytomiu PWST (2015) oraz Letnią Międzynarodową
Akademię Sztuk Pięknych i Mediów w Wenecji (kierunek choreografia i performance - 2017).
Do tej pory pracowałem jako aktor, performer i choreograf w Polsce i za granicą (głównie
we Włoszech, Norwegii, Czechach i Niemczech). Obecnie współpracuję jako aktor, performer
i choreograf m.in. w Narodowym Teatrze Starym oraz Teatrze Barakah w Krakowie.

Biogram

Uważam się za ekspresjonistę nowej fali tworzącego teatr na przecięciu performansu, choreografii
i radykalnych strategii dramaturgicznych. Moje zainteresowania oscylują wokół intermedialności
sztuki, autonomii języka i wielopoziomowych konstrukcji dramaturgicznych. Tematycznie krążę
wokół irracjonalności i brutalności egzystencji ludzkiej. Mam obsesję detalu. Lubię
niejednoznaczność w twórczości, jak błądzenie między jawą a snem.

W swoich działaniach skupiam się na budowaniu hipnotycznej atmosfery, aby następnie przeciąć ją
gwałtownymi i silnymi środkami ekspresji. Igram z percepcją widza, poprzez zestawianie swojego
performatywnego backgroundu z teatrem dramatycznym w ambientowych wydarzeniach. Zajmuję
się również tworzeniem sztuki video.

Doceniono mnie za stworzenie oryginalnych przedstawień inspirowanych bohaterami Szekspira:
Grand Prix 21. Festiwalu Szekspirowskiego w Gdańsku za Rytuał 23 albo obrazy ze śmierci
wodza (2017) zainspirowany dziełem W. Szekspira Juliusz Cezar;
nagroda „Shaking The Walls” za Sen Kalibana (2019) za to, że wykorzystałem myśli Szekspira
do pokazania jednostki uwikłanej w problemy współczesnego świata;
nagroda „Złota Czacha” za Ryszard. Ciało z gniewu (2015).


Otrzymałem także „Złotą Maskę” Województwa Śląskiego za choreografię do spektaklu
Heimsuchung/Nawiedzenie (2013). Jestem stypendystą m.in. Marszałka Województwa Śląskiego
(2015), Prezydenta Miasta Wrocławia (2021), a także dwukrotnym stypendystą Alternatywnej
Akademii Tańca (2018, 2019) realizowanej przez Art Stations Foundation Grażyny Kulczyk
w Poznaniu. Odbywałem rezydencje artystyczne w Berlinie, Budapeszcie, Münster, Krakowie,
Gdańsku i Islandii.

Proszę Państwa, Wyspiański umiera

Reżyseria, tekst, scenografia, kostiumy: Agata Duda-Gracz

Premiera: 06.01.2024

Spektakl

Teatr w Krakowie im. J. Słowackiego - Duża Scena

2h
> 15

Nie jest to jednak opowieść o umieraniu, tylko o życiu. O bufonadzie, egoizmie, zazdrości, okrucieństwie i o pysze. Ale też o marzeniach, sztuce i o miłości. Nasze przedstawienie nie jest laurką dla Czwartego Wieszcza.


Ostatnia noc życia Wyspiańskiego. A może ostatnia chwila? Miejscem akcji jest jego głowodusza. Przestrzenią – scena i widownia Teatru Słowackiego. Tego samego, gdzie po raz pierwszy wystawił swoje Wesele i Wyzwolenie, którego chciał zostać dyrektorem. Ale nie wyszło, bo „oni” wybrali „tego nadętego Solskiego”. O „onych” też będzie dużo. O „onych” którzy skrytykowali, odmówili, zabrali, nie zapłacili, zazdrościli i jeszcze na końcu pokłócili się o podział kosztów jego pogrzebu. Wszystkie postaci, które pojawią się na scenie mają swój pierwowzór w przeszłości bądź teraźniejszości. W przeciwieństwie do zdarzeń, które z pewnością nie miały miejsca.

W tym ostatnim momencie życia, kiedy wyobraźnia zastępuje rzeczywistość, po Wyspiańskiego przychodzi jego zmarła wiele lat wcześniej matka. I prowadzi go niczym Wergiliusz przez przestrzeń między życiem a śmiercią, gdzie – tak jak na scenie – wszystko jest możliwe.

Obsada:
Agnieszka Przepiórska - Córka Helenka / Żona Teosia / Wanda Siemaszkowa
Wanda Skorny - Ciocia Janina Stankiewiczowa / Student III 
Lida Bogaczówna - Ciocia Janina Stankiewiczowa / Student III (dublura)
Anna Syrbu - Helena Modrzejewska / Żona Mehoffera 
Marta Waldera - Matka
Aleksander Fiałek (gościnnie) - Lucjan Rydel / Doktor Tulp / Krytyk z Gliwic 
Grzegorz Łukawski - Lucjan Rydel / Doktor Tulp / Krytyk z Gliwic (dublura) 
Maciej Półtorak (gościnnie) - Syn Mieciu / Józef Mehoffer / Bartek Szydłowski / Student I
Sławomir Rokita - Wuj Kazimierz Rogowski / Jan Matejko / Tadeusz Kantor / Student IV
Adam Wietrzyński - Syn Teoś / Krytyk z Warszawy / Piotr Augustyniak / Bloger / Student II / Przykry Sąsiad
Krzysztof Wrona (gościnnie) - Stanisław Wyspiański
Tomasz Wysocki - Syn Staś / Krystian Lupa / Ludwik Solski / Ksiądz Eustachy / Jerzy Grzegorzewski
Maja Kleszcz - Muza / Student V
Wojtek Krzak - Wernyhora / Student VI

Inspiracją dla twórców i aktorów w procesie zbierania materiałów i tworzenia postaci w spektaklu była książka Moniki Śliwińskiej "Wyspiański. Dopóki starczy życia".