Bartosz Szydłowski Reżyser

Wystawiał dramaturgię współczesną: "Pana Pawła" Tankreda Dorsta (1999), "Zabawę" Sławomira Mrożka (2000); jako pierwszy w Polsce zrealizował na scenie dramat Sarah Kane — "Miłość Fedry" (2001) oraz "Tatuaż" (2002) Dei Loher. Przygotował także spektakle na podstawie dramatów współczesnego polskiego dramatopisarza Pawła Jurka — "Wściekliznę Show, albo Fajnych Ludzi" (2003) oraz "Pokolenie porno" (2003). W roku 2005 przeniósł swoją działalność do Nowej Huty — tworząc jedną z najdynamiczniejszych instytucji w Polsce. Zrealizowane tam spektakle to "Edyp — tragedia sentymentalna z Nową Hutą w tle" (2006) oraz "Krwawe wesele, czyli muzyczna opowieść o cygańskim sercu", oparte na motywach dramatu Garcii Lorki (2007). W Łaźni wyreżyserował również "Moralność Pani Dulskiej, czyli w poszukiwaniu zagubionego kramu" (2009), a w ramach obchodów 80-tych urodzin Sławomira Mrożka przygotował spektakl "Fakir" (2010), na podstawie opowiadania pisarza, który w trakcie pracy z aktorami-amatorami, mieszkańcami nowohuckich dzielnic, przerodził się w osobne przedsięwzięcie "Fakir, czyli optymizm" (2011). W 2011 roku Szydłowski przygotował "Wejście smoka. Trailer", w którym poza znakomitymi aktorami udział wzięli mistrzowie sztuk walki. Z kolei spektakl "Antyzwiastowanie" (2012) to wyreżyserowana przez niego w Łaźni Nowej koprodukcja z wrocławskim Teatrem Lalek. Kolejnym zrealizowanym przedstawieniem był "Przypadek Krzysztofa Kieślowskiego" (premiera: 5.03.2016). Szydłowski został nagrodzony Srebrnym Medalem Ministra Kultury „Gloria Artis” oraz laureatem Złotego Lauru za mistrzostwo w sztuce i reżyserii.


Łukasz Drewniak, „Teatr z niczego? Łaźnia Nowa widziana z zupełnie innego miejsca”, [w:] Teatr w Nowej Hucie, Kraków 2013