Anna Gryszkówna reżyser

Jej debiutem reżyserskim był spektakl Przesilenie, dramat najnowszy Greiga i McIntyre’a (koprodukcja Teatru Nowego im. Łomnickiego w Poznaniu i Teatru Miejskiego w Lesznie, 2016). Rok później interpretowała Shakespeare’a – w Teatrze im. Solskiego
w Tarnowie przygotowała Poskromienie złośnicy (2017); za reżyserię tego przedstawienia otrzymała indywidualne wyróżnienie 25. edycji Konkursu Złotego Yoricka w Gdańsku (2018). Inscenizowała w warszawskim Teatrze Dramatycznym – Mężczyznę Zapolskiej (2018, w przedstawieniu zagrała Ninę) oraz Kilka scen z życia wg Płatonowa Czechowa (2019).
W gdańskim Teatrze Wybrzeże pracowała nad dramatem najnowszym – dała prapremierę Resetu australijskiej dramatopisarki Almy de Groen (2018). Zrealizowała przedstawienie Idę na podstawie powieści Dom dzienny, dom nocny Olgi Tokarczuk, Wspólny pokój Virginii Woolf oraz wierszy Anny Świrszczyńskiej (reżyseria i opracowanie tekstu; realizacja w ramach cyklu I co teraz? podczas 25. Konfrontacji Teatralnych w Lublinie, 2020). W ostatnim czasie przygotowała spektakle Śnieg S. Przybyszewskiego ( Teatr Narodowy w Warszawie, 2021) i Panny z Wilka- rapsod  (Teatr im. S. Jaracza w Łodzi, 2022).

Ostatnio inscenizowała monodramy Agnieszki Przepiórskiej – Ginczanka. Sposób na prostotę życia na podstawie tekstu Piotra Rowickiego (Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie, 2020), Simona K. Wołająca na puszczy także wg tekstu Rowickiego – spektakl inspirowany książką Anny Kamińskiej Simona. Opowieść o niezwyczajnym życiu Simony Kossak (Big Book Cafe  w Warszawie, 2020) oraz Walentynowicz. Anna szuka raju (premiera w Stoczni Gdańskiej, 2022).

W Teatrze Narodowym grała w przedstawieniach Jerzego Grzegorzewskiego – była Ofelią-Ofelią w Hamlecie Stanisława Wyspiańskiego (2003; wersja telewizyjna: 2008), Aktorką w Duszyczce na podstawie poematów Różewicza (2004; wersja telewizyjna: 2004), Anną oraz Syreną Ladacznicą w spektaklu On. Drugi powrót Odysa wg scenariusza Antoniny Grzegorzewskiej i Jerzego Grzegorzewskiego (2005). Stworzyła rolę tytułową w Ifigenii, autorskim przedstawieniu Antoniny Grzegorzewskiej (2008). Na Narodowej Scenie występowała także w spektaklach Jerzego Jarockiego – Błądzeniu wg Gombrowicza (2004; wersja telewizyjna: 2007) i w Sprawie wg Samuela Zborowskiego Słowackiego (2011) oraz w przedstawieniach Jana Englerta – grała Henrietę w polskiej prapremierze Władzy Deara (2005), wystąpiła w Ślubach panieńskich Fredry (2007) i Kordianie Słowackiego, przedstawieniu przygotowanym z okazji 250-lecia Teatru Narodowego (2015). Współpracowała z Piotrem Cieplakiem – grała w Opowiadaniach dla dzieci Singera (2007; wersja telewizyjna: 2009) i Królowej Śniegu Andersena (2015). Wystąpiła w przedstawieniach Macieja Prusa – jako Charlotta w Madame de Sade Mishimy (2016) i Kaleria w Letnikach Gorkiego (2019).