EN

Maja Kleczewska reżyser

Studiowała psychologię na Uniwersytecie Warszawskim i reżyserię w Akademii Teatralnej w Warszawie, gdzie obecnie pracuje jako wykładowca na kierunku reżyserii.

Biogram

Jest absolwentką krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych, debiutowała spektaklem „Jordan” A. Reynolds and M. Buffini w 2001 roku w Teatrze Słowackiego w Krakowie. Zawodowo związana z teatrami w  Krakowie, Warszawie, Hamburgu, Ljublianie , Poznaniu, Opolu, Bydgoszczy, Wałbrzychu. Jej spektakle były pokazywane na festiwalach w Wenecji („Wściekłość” Jelinek),  Paryżu („Sen nocy letniej” Szekspira) , Londynie („Makbet” Szekspira) , Berlinie („Sen nocy letniej” Szekspira), Tibilisi („Zmierzch bogów” wg scenariusza L. Viscontiego), Seulu („Makbet” Szekspira), Madrycie („Pod presją” wg scenariusza J. Cassavetesa) , Nitrze („Woyzeck” A. Buchnera), Moskwie („Babel” Jelinek), Sankt Petersburg („Fedra” wg własnego scenariusza), w Poznaniu („Slow Man” opera wg libretta J. M. Coetzee)

Nagrody, wyróżnienia:

- 24.06.2024 otrzymała Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”;
- dwukrotna laureatka nagrody Laur Konrada na festiwalu Interpretacje w Katowicach ( za spektakle „Woyzeck” Buchnera i „Dybuk” Anskiego);
-trzykrotna laureatka nagrody Olśnienia Onetu (za „Hamleta” Szekspira, „Pod presją” wg J. Cassavetesa, „Dziady” Mickiewicza);
- Laureatka Paszportu Polityki (2006).

Otrzymała także:
- nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2013);
- nagrodę Srebrnego Lwa na Biennale di Venezia (2017);
- nagrodę miesięcznika Teatr im. K. Swinarskiego (2018);
- Grand Prix Boska Komedia (2018).

Dziady

Autor: Adam Mickiewicz

Reżyseria: Maja Kleczewska

Premiera: 19.11.2021

Spektakl

Teatr im. Juliusza Słowackiego - Duża Scena

2 h 45 minut
> 15

Dziady są przedstawieniem o Polsce. Mając w pamięci spektakle Wyspiańskiego, Dejmka, Swinarskiego, Grzegorzewskiego wiemy, że ten arcypolski dramat opowiada o naszej nieuświadomionej retrotopii, o nieumarłej przeszłości i jej nieumarłych upiorach. Społeczność krwawego obrzędu i konformistyczny salon to dwie twarze Polski, które Wyspiański spotkał wraz z upiorami na jednym weselu.

Wesele

Autor: Stanisław Wyspiański

Reżyseria: Maja Kleczewska

Premiera: 16.03.2024

Spektakl

Teatr im. Juliusza Słowackiego - Duża Scena

2h 40 min (bez przerwy)
> 15

UWAGA! Spektakl zawiera sceny przemocy.

Początek spektaklu oznaczy podniesienie kurtyny Wyspiańskiego.

Tajemnicą "Wesela" Stanisława Wyspiańskiego jest przede wszystkim sposób jego oddziaływania, bo na Weselu – jak ujął to dowcipnie niegdyś Jan Błoński – polska publiczność nigdy się nie nudzi. Z zawartym w dramacie Wyspiańskiego wizerunkiem narodu zgadzali się niemal wszyscy: socjaliści, nacjonaliści, demokraci i konserwatyści. A przecież Wesele przedstawia społeczny i klasowy konflikt, trwający i wciąż się odnawiający, niemożliwy do zażegnania, wielorako antagonizujący pole polityki – podszyty gniewem, wściekłością, poczuciem krzywdy i pragnieniem zemsty.

Wielki finał dramatu, zmierzający długimi kadencjami do stanu uśpienia, rozbrojenia, do chocholego tańca, zwykło się odczytywać jako gorzką, wstrząsającą prawdę o społecznej niemocy, marazmie, anomii. A może jest na odwrót? Może ta perwersyjna, triumfalna i monumentalna scena uśmiercania społecznej energii wyzwala poczucie ulgi, uwalnia od lęku przed krwawą przemocą, zapewnia błogie uczucie wzniosłości i bezgrzeszności? Czy pulsująca w dramacie groźba rozpętania rewolucyjnych żywiołów zostaje zdławiona przez iluzję wspólnoty i towarzyszącą jej zawsze przemoc symboliczną? Czy dramat Wyspiańskiego nawiedzany jest przez widma podświadomości narodowej, jak zwykliśmy uważać, czy raczej przez trupy historii o znacznie większym zasięgu rażenia?

Razem z Muzeum Miasta Krakowa zapraszamy do Rydlówki na oprowadzanie tematyczne "Wstęp do Wesela">>