Marcin Nenko
Muzyka w spektaklu "Od nowa".
Od 2023 roku etatowy kierownik muzyczny Teatru Wybrzeże. Absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie (Katedra Muzyki Współczesnej i jazzu) oraz Wyższej Szkoły Europejskiej w Krakowie (socjologia). W teatrze debiutował jako autor i wykonawca muzyki do spektaklu „Zbrodnia” Michała Buszewicza w reżyserii Eweliny Marciniak, z którą współpracował następnie razem ze swoim zespołem Chłopcy Kontra Basia przy szeroko docenianych i nagradzanych spektaklach „Morfina” oraz „Portret Damy”. Jest autorem muzyki do ponad 30 spektakli teatralnych.
W 2025 roku otrzymał nagrodę Miasta Gdańska za najlepszą muzykę teatralną do spektaklu „Iwona, księżniczka Burgunda” w reż Adama Orzechowskiego. Współpracował między innymi z Rudolfem Zioło, Adamem Orzechowskim, Robertem Talarczykiem, Gabrielem Gietzkym, Eweliną Marciniak, Wojtkiem Klemmem, Franciszkiem Szumińskim, Michałem Buszewiczem, Grzegorzem Wiśniewskim. Muzykę zazwyczaj nagrywa sam, grając na kontrabasie, gitarach elektrycznych i basowych, wiolonczeli, instrumentach perkusyjnych, fortepianie oraz instrumentach elektronicznych. Od 2022 jest także producentem muzycznym i realizatorem nagrań w Studiu Zbrodnia w Gdańsku, które cieszy się bardzo dużą popularnością wśród muzyków z Polski i z zagranicy.
Od nowa
Scenariusz i reżyseria: Gosia Jakubowska Raczkowska
Premiera: 09.05.2025
Spektakl
Teatr w Krakowie im. J. Słowackiego - Dom Machin
Najbliższe terminy
Czworo przyjaciół i ktoś, kto jest tu tylko na chwilę. Zabawa, starość i wielkie marzenia.
Bohaterowie spektaklu są bliskimi sobie osobami. Spędzają razem czas, dyskutują, wspierają się, wiedzą o swoich słabościach, są świadkami nowych zakochań, a także chorób i starzenia. Na swoich warunkach uwalniają się od narzucanych im oczekiwań i zaczynają od nowa.
Spektakl oparty jest na historiach kilku osób starszych, z którymi rozmawiały twórczynie scenariusza. Z tych przeprowadzonych rozmów wyłonił się m.in. temat wolności odzyskanej w wieku dojrzałym – braku zobowiązań wobec rodziny, pracy zawodowej, poczucie, że „już nikomu nic nie trzeba udowadniać” – a także wolności, rozumianej jako samodzielność, o którą trzeba walczyć, żeby jej nie utracić. Z tej niejednoznacznej sytuacji, jaką przynosi starość, rodzą się nowe miłości, decyzje o zmianie miejsca zamieszkania, pragnienie realizacji marzeń, powrót do sprawności czy potrzeba nakręcenia filmu o sytuacji politycznej na świecie.
Spektakl opowiada o tym, że czasami wcale nie jest za późno na realizację nawet najbardziej szalonych planów, ale bywa trudno.