Zapisz się
do newslettera Teatru!

Bądź na bieżąco z naszym repertuarem, nowościami
i ofertami specjalnymi.

Newsletter

Wprowadź poprawny email
Dostępność EN
Przejdź do strony głównej Teatr w Krakowie im. J. Słowackiego
Teatr w Krakowie im. J. Słowackiego
Przejdź do strony głównej MOS
MOS
Przejdź do strony głównej Dom Rzemiosł Teatralnych
Dom Rzemiosł Teatralnych
Wszystko
Home Spektakle

Od nowa

Zobacz wszystkich
1h 30 min

Najbliższe terminy

wrzesień
pt 19 19:00
Bilet do teatru
wrzesień
sob 20 19:00
Bilet do teatru
wrzesień
nd 21 17:00
Bilet do teatru
październik
pt 03 19:00
Bilet do teatru
październik
sob 04 19:00
Bilet do teatru
październik
nd 05 17:00
Bilet do teatru

Czworo przyjaciół i ktoś, kto jest tu tylko na chwilę. Zabawa, starość i wielkie marzenia.

Bohaterowie spektaklu są bliskimi sobie osobami. Spędzają razem czas, dyskutują, wspierają się, wiedzą o swoich słabościach, są świadkami nowych zakochań, a także chorób i starzenia. Na swoich warunkach uwalniają się od narzucanych im oczekiwań i zaczynają od nowa.

Spektakl oparty jest na historiach kilku osób starszych, z którymi rozmawiały twórczynie scenariusza. Z tych przeprowadzonych rozmów wyłonił się m.in. temat wolności odzyskanej w wieku dojrzałym – braku zobowiązań wobec rodziny, pracy zawodowej, poczucie, że „już nikomu nic nie trzeba udowadniać” – a także wolności, rozumianej jako samodzielność, o którą trzeba walczyć, żeby jej nie utracić. Z tej niejednoznacznej sytuacji, jaką przynosi starość, rodzą się nowe miłości, decyzje o zmianie miejsca zamieszkania, pragnienie realizacji marzeń, powrót do sprawności czy potrzeba nakręcenia filmu o sytuacji politycznej na świecie. 

Spektakl opowiada o tym, że czasami wcale nie jest za późno na realizację nawet najbardziej szalonych planów, ale bywa trudno.

Obsada:

  • Bożena Adamek - Teresa
  • Dorota Godzic - Jagoda
  • Anna Tomaszewska - Ela
  • Tomasz Międzik - Beniamin
  • Sławomir Rokita - Ignacy

Czytaj wszystko

Obsada:

Bożena Adamek Teresa
Dorota Godzic Jagoda
Anna Tomaszewska Ela
Tomasz Międzik Beniamin
Sławomir Rokita Ignacy

Trailery sceniczne

wideo: Łukasz Kurek

Zdjęcia ze spektaklu

fot. Bartek Barczyk
Na zdjęciu pięć osób w wieku około siedemdziesiąt lat. Na pierwszym planie trzy osoby siedzą na czerwonej podłodze. To dwie kobiety, między którymi siedzi mężczyzna. Pierwsza kobieta jest ubrana w czerwoną koszulę i spodnie z takiego samego, błyszczącego materiału. Uśmiecha się. Mężczyzna ubrany jest w żółtą koszulę i spodnie oraz brązową kamizelkę. Patrzy przed siebie. Trzecia kobieta ma zieloną sukienkę z błyszczącego materiału. Śmieje się. Obok, nieco niżej, znajduje się pianino. Na drugim planie jest mężczyzna na wózku inwalidzkim. Jest ubrany w jasną koszulę, niebieski szlafrok i czapkę na głowie. Ręce składa na piersi. Obok niego stoi kobieta w biało czarnej, długiej koszuli. Pochyla się nad mężczyzną, trzymając w dłoni papierosa. Tło jest ciemne. Światło pada tylko na poszczególne sylwetki.
Na zdjęciu siedemdziesięcioletni mężczyzna siedzi przy pianinie. Pianino jest pozbawione przedniej części obudowy. Mężczyzna jest ubrany w zielone kimono i czerwony kask. W dłoni trzyma kij, którego jeden koniec układa w ustach, drugi koniec na strunach pianina. Drugą dłonią naciska klawisze. W tle czerwona podłoga.
Na zdjęciu dwie siedemdziesięcioletnie kobiety. Na pierwszym planie blondynka z włosami do ramion. Jest ubrana w zieloną sukienkę, która spada z jej ramienia. Gładzi dłonią ramię. Ma zamknięte oczy. Na drugim planie kobieta w biało czarnej koszuli i czarnych spodniach. Tło jest czarne.
Na zdjęciu cztery osoby w wieku około siedemdziesięciu lat. Stoją w dwóch rzędach. Patrzą przed siebie. W pierwszym rzędzie blondynka w zielonej, długiej sukience. Obok mężczyzna w żółtych spodniach, białej koszuli i brązowej kamizelce. W drugim rzędzie kobieta w ciało czarnej, długiej koszuli i czarnych obcisłych leginsach. Obok mężczyzna w luźnych granatowych spodniach i szerokiej, jasnej koszuli. Na głowie ma czapkę. Podłoga jest czerwona, tło czarne.
Na zdjęciu blondynka w zielonej sukience. Jest odwrócona tyłem. Ma lekko kręcone włosy do ramion. Sięga dłonią do zamka sukienki i rozsuwa ją. Tło jest ciemne.
Na zdjęciu cztery osoby w wieku około siedemdziesięciu lat. Stoją w dwóch rzędach. Są zwróceni w lewą stronę. Pochylają się do przodu, równocześnie robiąc wykrok do tyłu. W pierwszym rzędzie blondynka w zielonej, długiej sukience. Obok mężczyzna w żółtych spodniach, białej koszuli i brązowej kamizelce. W drugim rzędzie kobieta w ciało czarnej, długiej koszuli i czarnych obcisłych leginsach. Obok mężczyzna w luźnych granatowych spodniach i szerokiej, jasnej koszuli. Na głowie ma czapkę. Podłoga jest czerwona, tło czarne.
Na zdjęciu siedemdziesięcioletnia blondynka w zielonej sukience. Siedzi na stołku przy pianinie, odwrócona tyłem do instrumentu. Opiera się na pianinie, ręce rozłożyła na boki, kładąc je na klawiszach. Patrzy w górę, jest uśmiechnięta. Podłoga jest czerwona, leżą na niej czerwone skrawki, przypominające płatki róży. Tło jest ciemne.
Na zdjęciu cztery osoby. Są kolorowo ubrani, każdy z nich ma około siedemdziesiąt lat. Kobieta i mężczyzna stoją naprzeciwko siebie, oboje unoszą ręce w górę. Są radośni, jakby coś razem wykrzykiwali. Pomiędzy nimi mężczyzna na wózku inwalidzkim. Wygląda na zakłopotanego i zdezorientowanego. Twarzą do niego a plecami do fotografa, siedzi kobieta. Tło jest ciemne.
Na zdjęciu siedemdziesięcioletnia blondynka w zielonej sukience. Unosi ręce w górę, wygląda jakby tańczyła. Ma zamknięte oczy, uśmiecha się. Na drugim planie starszy mężczyzna siedzi przy pianinie, ale zwraca się twarzą w stronę tańczącej. Za nim, na podwyższeniu stoi kobieta i mężczyzna. Rozmawiają. Po ich lewej i prawej stronie stoją białe parawany, zrobione z białych sznurków, wiązanych pionowo. Podłoga jest czerwona, tło czarne. Przestrzeń jest ciemna, światło pada głównie na tańczącą kobietę.
Na zdjęciu cztery osoby w wieku około siedemdziesięciu lat. Stoją w dwóch rzędach. Są zwróceni w lewą stronę. W pierwszym rzędzie blondynka w zielonej, długiej sukience. Wygląda, jakby chciała zdjąć ubranie. Obok mężczyzna w żółtych spodniach, białej koszuli i brązowej kamizelce. Podwija rękawy koszuli. W drugim rzędzie kobieta w ciało czarnej, długiej koszuli i czarnych obcisłych leginsach. Obok mężczyzna w luźnych granatowych spodniach i szerokiej, jasnej koszuli. Podwija rękawy koszuli. Na głowie ma czapkę. Podłoga jest czerwona, tło czarne.
Na zdjęciu trzy siedemdziesięcioletnie kobiety. Stoją naprzeciwko siebie. Rozrywają kołdrę, z której wylatują czerwone płatki, przypominające płatki róż. Pierwsza kobieta ubrana jest w czerwoną koszulę i spodnie. Druga ubrana jest w zieloną sukienkę. Trzecia ubrana jest w czarno białą koszulę i obcisłe legginsy. Stoi tyłem do fotografa. Śmieją się, są radosne. Podłoga jest czerwona i ma dwie różne wysokości. Kobiety znajdują się na niższym poziomie, jakby były w dołku. Za nimi stoi pianino. Tło jest czarne.
Na zdjęciu pięć osób w wieku około siedemdziesiąt lat. Na pierwszym planie trzy osoby siedzą na czerwonej podłodze. To dwie kobiety, między którymi siedzi mężczyzna. Pierwsza kobieta jest ubrana w czerwoną koszulę i spodnie z takiego samego, błyszczącego materiału. Mężczyzna ubrany jest w żółtą koszulę i spodnie oraz brązową kamizelkę. Patrzy przed siebie. Trzecia kobieta ma zieloną sukienkę z błyszczącego materiału. Postaci na drugim planie są rozmyte, nieostre. Jest tam mężczyzna na wózku inwalidzkim. Jest ubrany w jasną koszulę, niebieski szlafrok i czapkę na głowie. Ręce składa na piersi. Obok niego stoi kobieta w biało czarnej, długiej koszuli. Pochyla się nad mężczyzną. Tło jest ciemne. Światło pada tylko na poszczególne sylwetki.
Na zdjęciu siedemdziesięcioletni mężczyzna ubrany w zielony szlafrok. Ręce wyciąga przed siebie, robi miny jakby chciał kogoś rozśmieszyć. Za nim pianino, które nie ma przedniej obudowy, więc wszystkie struny i młoteczki są odkryte. Tło jest ciemne.
Na zdjęciu siedemdziesięcioletnia kobieta. To blondynka o krótkich włosach. Uśmiecha się. Jest ubrana w białą bluzę, przypominającą skafander. W rękach ma biały kask. Tło jest czarne.
Na zdjęciu kobieta. Jest ustawiona bokiem. Unosi nogę do góry, jakby biegła. Jedna ręka jest uniesiona w górę, druga opuszczona w dół. Światło nie pada wprost na kobietę. Przestrzeń jest ciemna, światło pada z dołu, przez co można zobaczyć tylko zarys jej sylwetki.
Na zdjęciu kobieta i mężczyzna w wieku około siedemdziesięciu lat. Siedzą na stołku przy pianinie. Pianino znajduje się za nimi. Kobiet ubrana jest w zieloną sukienkę. Mężczyzna ma na sobie jasną koszulę, żółte spodnie i brązową kamizelkę. Patrzą sobie w oczy, uśmiechają się. Ona układa dłoń na jego piersi. Wokół jest ciemno, światło pada wyłącznie na nich.
Na zdjęciu kobieta i mężczyzna, oboje w wieku około siedemdziesięciu lat. Kobieta stoi po lewej stronie, mężczyzna znajduje się skrajnie po prawej stronie. Ona ubrana jest w czerwoną koszulę i spodnie. On ma na sobie tylko granatowe spodnie i czapkę na głowie. Siedzi na wózku inwalidzkim. Ręce składa na piersi jak do modlitwy. Ze smutkiem patrzy na kobietę. Wygląda na zagubionego, przestraszonego. Między postaciami znajduje się niebieski element dekoracji, przypominający podjazd. Tło jest czarne. Światło pada na twarz aktorki i sylwetkę aktora.
Na zdjęciu siedemdziesięcioletni mężczyzna. Jest ubrany w jasną koszulę i brązową kamizelkę. Jest siwy, ma brodę i wąsy. Wskazuje palcem w przestrzeń przed nim. Wygląda jakby coś mówił. Za nim znajduje się pianino, na którym leży plik kartek z nutami. W tle niewyraźne sylwetki innych osób.
Na zdjęciu cztery osoby po siedemdziesiątce. Na pierwszym planie dwie niewyraźne sylwetki kobiety i mężczyzny. Stoją blisko siebie, kobieta spogląda na mężczyznę. Na drugim planie dwie postaci. Mężczyzna siedzi na wózku inwalidzkim. Jest ubrany w ciemne spodnie, jasną koszulę i sweter, na głowie ma czapkę. Ręce ma złożone przed sobą, na wysokości ust. O wózek opiera się kobieta ubrana w czarno białą koszulę. W dłoni ma elektroniczny papieros. Pochyla się w kierunku mężczyzny, jakby chciała mu coś powiedzieć w tajemnicy. Oboje patrzą w kierunku postaci z pierwszego planu. Tło jest czarne.
Na zdjęciu pięć osób w wieku około siedemdziesięciu lat. Przestrzeń, jest ciemna, ściany są czarne a podłoga wyłożona czerwoną, pluszową tkaniną. Po lewej stronie podłoga ma lekki spadek a po prawej złożona jest z kilku schodków i wgłębienia. Pierwsza z kobiet stoi w lewej stronie pokoju. Jest ubrana w czerwoną koszulę i spodnie. Unosi ręce w górę, wygląda jakby o czymś opowiadała mocno gestykulując. Na podłodze obok leży kula ortopedyczna. Po prawej stronie, na różnych stopniach, siedzą dwaj mężczyźni i dwie kobiety. Ich wzrok skupiony jest na kobiecie po lewej stronie kadru. Pierwszy mężczyzna ubrany jest w niebieską bluzę, spodnie i jasną koszulę. Kolejny ma na sobie żółte spodnie, jasną koszulę i brązową kamizelkę. Siedzi na stołku postawionym przy pianinie. Na schodkach obok siedzi kobieta w zielonej sukience. Obok niej kobieta w czarno-białej koszuli i czarnych leginsach. Za nimi dodatkowy parawan, zrobiony z białych sznurków wiązanych pionowo.
fot. Bartek Barczyk
Portret aktora Sławomira Rokity. Wygląda, jakby był sztucznie wklejony na tło. To siedemdziesięcioletni mężczyzna o okrągłej twarzy. Jest zamyślony, patrzy przed siebie. Na głowie ma ciemnozielony kaszkiet. Dłonią trzyma daszek kaszkietu, jakby chciał go zdjąć. Tło jest podzielone po skosie z lewej górnej do prawej dolnej części zdjęcia. Od góry tło ma kolor czerwony a na dole zielony. Kolory są zgaszone.
Portret aktorki Anny Tomaszewskiej, w kadrze jest tylko jej głowa. Wygląda, jakby była sztucznie wklejona na tło. To siedemdziesięcioletnia kobieta. Patrzy przed siebie. Ma lekko pofalowane, blond włosy. Ma niebieskie oczy, usta pomalowane czerwoną szminką. Tło jest podzielone na pięć kwadratów a każdy kwadrat ma inny kolor. Lewa strona podzielona na trzy kolory, prawa na dwa. Po lewej stronie od góry kolor granatowy, żółty i zielony. Po prawej stronie żółty i zielony. Kolory są zgaszone.
Portret aktorki Bożeny Adamek. Wygląda, jakby była sztucznie wklejona na tło. To siedemdziesięcioletnia kobieta. Patrzy przed siebie bez emocji. Jej blond włosy są pofalowane i sięgają do ramion. Ma niebieskie oczy, usta pomalowane różową szminką. Jest ubrana w czarny golf. Tło jest wielokolorowe, podzielone na dwie części. Prawa strona ma kolor czerwony. Lewa strona, podzielona jest na trzy prostokąty. Pierwszy w górnej, prawej stronie zdjęcia ma kolor granatowy, kolejny poniżej żółty. Na samym dole zielony. Kolory są zgaszone.
Portret aktorki Doroty Godzic. Wygląda, jakby była sztucznie wklejona na tło. To sześćdziesięcioletnia kobieta. Patrzy w lewą stronę. Ma czarne włosy, które sięgają do ucha. Ma ciemne, brązowe oczy. Usta pomalowane czerwoną szminką. Jest blada. Tło ma dwa kolory. U góry jest czerwone, na wysokości jej oczu zmienia kolor na ciemny zielony. Kolory są zgaszone.
Portret aktora Tomasza Międzika. Wygląda, jakby jego głowa była sztucznie wklejona na tło. To siedemdziesięcioletni, siwy mężczyzna. Patrzy przed siebie bez emocji. Ma siwą brodę i wąsy. Jest blady jak ściana. Tło w górnej części i po prawej stronie ma kolor czerwony. Po lewej stronie ma kolor zielony. Kolory są zgaszone.

Partnerzy Teatru

Patron medialny

'Koriolan' 1989 1989 / spektakl w Gdańsku Australia Bóg, ja i pieniądze Botticelli Chory z urojenia Czerwone i czarne Debil Dziady IMPRO KRK Kobieta i życie Kobieta i życie - spektakl w Katowicach Lepper. Będziemy wisieć albo siedzieć Magiczna rana O dwóch doktorach i jednej pacjentce Od nowa Opowieść wigilijna Pan Tadeusz Pani Bovary. Możliwa historia Państwo / Der Staat Pokój Polish Horror Story Proszę Państwa, Wyspiański umiera Romeo i Julia Serce ze szkła. Musical Zen Simona K. Wołająca na puszczy Smok! Spóźnione odwiedziny Szczeliny istnienia SZYMBORSKA. KROPKI, PRZECINKI, PAPIEROSY SZYMBORSKA. KROPKI, PRZECINKI, PAPIEROSY Tak zwana ludzkość w obłędzie Ulisses Wesele Wielki Gatsby Znachor