Marcin Sianko aktor

Urodził się w 1975 w Białymstoku. Dyplom krakowskiej PWST uzyskał w 1999 rolami Pana młodego w Weselu u drobnomieszczan (reż. Tadeusz Bradecki) i Krogstada w Norze (reż. Jan Peszek). Jeszcze w trakcie studiów rozpoczął trwającą pięć lat pracę w Starym Teatrze; debiutował jako Stukonis w adaptacji Wspólnego pokoju wg Zbigniewa Uniłowskiego (reż. Iwona Kempa, 1998), był także asystentem Bradeckiego przy Karierze Artura Ui. Między 2007 a 2009 występował w Teatrze Bagatela, gdzie do dziś pojawia się gościnnie.

Grał także w Łaźni Nowej, Teatrze STU i Teatrze im. Adama Mickiewicza w Częstochowie. W Teatrze Bagatela wystąpił w Szklanej menażerii, Othellu, Napisie i Procesie. Od roku 2009 jest etatowym aktorem Teatru Słowackiego, gdzie grał m.in. w: Bliżej Patrica Marbera w reż. Redbada Klijnstry (jako gość 2008), Beatrix Cenci Juliusza Słowackiego w reż. Macieja Sobocińskiego (2009), Bogu mordu Yasminy Rezy w reż. Marka Gierszała (2010), Tragedii Makbeta Williama Szekspira w reż. Redbada Klijnstra (2010), Obcym Alberta Camusa w reż. Anny Smolar (2012), Przebudzeniu Shelagha Stephensona w reż. Pawłą Szumca (2012), W mrocznym mrocznym domu Naila LaBute’a w reż. Marcina Hycnara (2013), Narodzinach Fryderyka Demuth Macieja Wojtyszki (2014), Pinokiu Carla Collodiego w reż. Jarosława Kiliana (2015), Romeo i Julii Williama Szekspira w reż. Marcina Hycnara (2015), Wyzwoleniu Stanisława Wyspiańskiego w reż. Radosława Rychcika (2017), Zemście Aleksandra Fredry w reż. Anny Augustynowicz.

Andrzej Wajda zaprosił go do Gdańska w 448. rocznicę urodzin Szekspira na recytację Hamleta przy Długim Targu 23 kwietnia 2012. Razem z Magdaleną Walach gra w spektaklu d o w N_U S (reż. D. Starczewski) wyprodukowanym przez Stowarzyszenie na rzecz Rozwoju Osobowości Dzieci „Graal”. Występuje w popularnych serialach (Przystań, Na dobre i na złe, Rezydencja, Julia), zagrał także w Teatrze Telewizji (Monolog o śmierci, reż. J. Skoczeń, 2000). W Filharmonii Krakowskiej zaśpiewał partię Księżyca w dziecięcym musicalu Niezwykła podróż Pana Wieszaka Marcina Błażewicza (2011).