Martyna Krzysztofik
Czy Teatr od zawsze był moim marzeniem?
Nie wiem.
Siostra chciała. Ja się bałam.
Oczywiście uwielbiałam oglądać krakowskich aktorów ze swoich ulubionych teatralnych schodków, często po wielokroć, ale czy siebie tam widziałam?
Wiem, że teraz o tym marzę.
Teatr ma jeszcze w sobie jedną, pociągającą rzecz – nigdy nie wiesz, co się stanie (nie to, co w kinie).
Idę do niego, czy grać, czy oglądać – ze strachem i ekscytacją.
No to co… show must go on.
W 2013 roku ukończyłam PWST w Krakowie, do której na szczęście dostałam się dopiero/aż za trzecim razem.
Debiutowałam czeską komedią „Sarenki” w Teatrze Ludowym.
Choć już w dzieciństwie przygody z teatrem miałam (np. z siostrą brałam udział w „Dziadach” Grzegorzewskiego).
Biogram
W 2013 roku ukończyłam PWST w Krakowie, do której na szczęście dostałam się dopiero/aż za trzecim razem.
Debiutowałam czeską komedią „Sarenki” w Teatrze Ludowym.
Choć już w dzieciństwie przygody z teatrem miałam (np. z siostrą brałam udział w „Dziadach” Grzegorzewskiego).
Aktualnie w obsadzie
Szczeliny istnienia
Na podstawie eseju Jolanty Brach-Czainy
Spektakl - Teatr im. Juliusza Słowackiego - Dom Machin