EN

Maciej Świerkocki

Maciej Świerkocki – tłumacz literatury anglojęzycznej, pisarz, scenarzysta, krytyk, felietonista, długoletni współpracownik „Odry”, „Literatury na świecie” i innych pism literackich. Autor pięciu powieści (m.in. Ziemia obiecana raz jeszcze, 1993; Naród zatracenia, 2014, rys. Mariusz Sołtysik; Lizabójca, czyli zabawy barbarzyńców, 2024), książek krytycznoliterackich (m.in. Echa postmodernizmu, 2010, i Łódź Ulissesa, 2021), scenariuszy filmowych (m.in. Tam i powrotem, 2001; Sekcja 998, 2006; Gra z Cieniem, 2024) i ponad 90 przekładów książkowych z języka angielskiego (m.in. utworów J. Conrada, H. Millera, J. Kerouaca, C. McCarthy’ego, J. Bartha, J.L. Borgesa, A. Carter, J. Updike’a, J. Irvinga, M. Fabera, P. Smith, R. Gravesa, R. Hughesa, E. Catton, R. Flanagana i J. Joyce’a). Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Polskiej Akademii Filmowej, członek honorowy Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury, juror międzynarodowych (Dublin IMPAC International Literary Award 2014) i krajowych konkursów przekładowych i literackich (m.in. przewodniczący kapituły Nagrody Tuwima 2018-2020). Odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2014) i medalem „Za zasługi dla miasta Łodzi” (2015). Laureat nagrody „Literatury na świecie” za rok 2014 w kategorii „proza”. Nominowany do Nagrody Gdynia (2019) za przekład Tajnego agenta Josepha Conrada. Laureat Nagrody Gdynia za przekład Ulissesa Jamesa Joyce’a (2022), nagrody „Literatury na świecie” w kategorii „Literaturoznawstwo, translatologia, komparatystyka” (2022) i Nagrody im. Prof. Tadeusza Kotarbińskiego za Łódź Ulissesa (2023).

Ulisses

Autor: James Joyce

Reżyseria: Michał Borczuch

Premiera: 14.02.2025

Spektakl

Teatr w Krakowie im. J. Słowackiego - Duża Scena

Najbliższe terminy

kwiecień
śr 09 18:00
kwiecień
czw 10 18:00
3h 15 min (z przerwą)
> 18



Wydobywamy z tej monumentalnej książki „prostą historię”.

Jest to opowieść o tym, jak pewnego dnia spotykają się, krzyżują, aż w końcu rozchodzą drogi głównych protagonistów — Leopolda i Molly oraz Stephena, czyli przeżywającego kryzys małżeństwa w średnim wieku oraz zagubionego studenta, poety, syna przyjaciół. Relacja między pokoleniami rodziców i dzieci jest w powieści wielowymiarowa. Każda z postaci nosi na sobie jej ciężar. Leopold i Molly stracili syna – poczucie tej straty nieustannie powraca. Leopold naznaczony jest żalem po samobójczej śmierci ojca, podobnie jak Stephan po śmierci matki. Traumatyczna śmierć dziecka lub rodzica stają się obsesyjnym motywem.

Przedstawienie wykracza jednak poza matrycę dramatu rodzinnego. W wyobraźni i poetyce Joyce’a, w przeskokach miedzy technikami narracyjnymi, konflikt ukazany na małej, realistycznej przestrzeni zostaje przeskalowany na kosmiczną, totalną perspektywę. Zmieniająca się i stematyzowana w powieści paralaksa umiejscawia relacje między protagonistami w konkretnej rzeczywistości społecznej, politycznej, opisywanej w ujęciu klasowym, genderowym, urbanistycznym, przez specjalistyczną wiedzę etc.; rzutuje losy bohaterów w przeszłość człowieka, mityczną, pierwotną i dziką.