Pitbull, reż. Patryk Vega

w cyklu "Przywrócone arcydzieła"

Łukasz Maciejewski:

Pierwszy „Pitbull” to było świetne kino. Kropka. Po kropce nie ma przecinka, i nie zmieni tego wszystko to, co w kinie Vegi wydarzyło się potem.

A w tym świetnym filmie zaskoczyło mnie wiele rzeczy, jednak przede wszystkim aktorstwo. Młodzi grali jak z nut (Dorociński, Rosati, Mohr), a starsi odkrywali nową dla siebie partyturę (Gajos, Stroiński). Taki był również Andrzej Grabowski. Jacek „Gebels” Goc. Glina, który nie kradnie.

Ciut pokiereszowany, mocno niewsypany, ociężały tym całym zmęczeniem. Zmęczeniem narastającym latami, tygodniami. Wszystko, co złe już widział, nic i nikt go nie zaskoczy. I nie bardzo jest czego szukać, ani mieć nadzieję. Gebels nie ma złudzeń, zachwaszcza język, bo w jego domowym ogródku i tak wszystko uschnięte.

Jaka to świetna rola, jaki świetny  i inny był w tym filmie Grabowski.

Nowy, waham się teraz, inny na pewno. Inny niż w „Kiepskich”, ale to był przecież Andrzej Grabowski już po przełomowej „Bożej podszewce”, po „Dniu świra”, nie mówiąc o wielu wybitnych rolach teatralnych (oglądałem wiele z nich) granych w Krakowie, w Teatrze Słowackiego.

„Inny” Grabowski nie był więc dla mnie zaskoczeniem, ale siła rażenia i rozpoznawalność „Pitbulla” sprawiła, że mniej więcej od tamtego czasu, od tamtego momentu, Andrzej Grabowski wygrał z łatką Ferdka na wieki wieków.

Cieszę się zatem, że lipcowe „Przywrócone arcydzieła” w krakowskim MOS'ie, czyli cykl w którym przypominam największe osiągnięcia polskiego kina, będą szansą na spotkanie z pierwszym „Pitbullem” i z Andrzejem Grabowskim.

Opowiemy sobie wszystko.

I, jak mawiał Gebels, „nie zrobimy dziadostwa”.

PITBULL

PitBull, Polska 2005.

Reżyseria: Patryk Vega,
scenariusz: Patryk Vega,
zdjęcia: Mirosław Brożek,
scenografia: Elwira Pluta,
kostiumy: Justyna Stolarz,
muzyka: Radosław Łuka,
montaż: Jarosław Barzan,
producent: Waldemar Dziki, Dorota Kurzewska, Tomasz Kurzewski.

Występują: Marcin Dorociński (podkomisarz Sławomir Desperski "Despero"), Janusz Gajos (młodszy aspirant Zbigniew Chyb "Benek"), Andrzej Grabowski (starszy aspirant Jacek Goc "Gebels"), Rafał Mohr (podkomisarz Krzysztof Magiera "Nielat"), Krzysztof Stroiński (aspirant Mirosław Saniewski "Metyl"), Ryszard Filipski (Wor), Małgorzata Foremniak (Kryśka Szymańczyk, partnerka "Metyla"), Jolanta Fraszyńska (żona tirowca), Jadwiga Jankowska-Cieślak (lekarz ostatniego kontaktu), Danuta Stenka (dzieciobójczyni), Weronika Rosati (Dżemma, córka Saida), Waldemar Walisiak (Said, ojciec Dżemmy). Produkcja: Dziki Film, ATM Sp. z o.o. Współfinansowanie: Agencja Produkcji Filmowej. Dystrybucja: Studio Interfilm, czas trwania 97 min. W kinach od 9 kwietnia 2005.

Nagrody filmowe:

2005 - nagroda za reżyserię dla Patryka Vegi, nagroda aktorska dla Marcina Dorocińskiego na Koszalińskich Spotkaniach Filmowych "Młodzi i Film" w Koszalinie; Nagroda Specjalna Jury dla Patryka Vegi na International Mystery Festival - Noir in Festival w Courmayeur; Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego dla Marcina Dorocińskiego

Patryk Vega: "W 'PitBullu' każda scena jest oparta na dokumentacji. Ale, dla przykładu, pięciu bohaterów, których widzowie zobaczą w filmie, zostało skompilowanych z postaci około dwustu policjantów, których poznałem".

"Wszystkie wydarzenia pokazane w filmie wydarzyły się naprawdę, choć miały miejsce na przestrzeni lat a ich uczestnikami byli różni ludzie." 

Dokumentalne seriale, tzw. "docu soap" przez pewien czas były formą bardzo popularną w polskiej telewizji publicznej. Jednym z nich były Prawdziwe psy, serial, który stał się punktem wyjścia dla scenariusza filmu Patryka Vegi - młodego reżysera, który w swoim debiucie fabularnym wykorzystał wątki i doświadczenie z pracy przy "docu soap".

PitBull pokazuje pracę w policji, taką, jaka jest na co dzień. Bez zbędnych komentarzy, posługując się dokumentalną formą, reporterskimi zdjęciami i niezwykle zaskakującą obsadą - Vega do swojego debiutanckiego filmu o kontrowersyjnym temacie zaprosił gwiazdy polskiego kina i telewizji: Małgorzatę Foremniak, Danutę Stenkę, Janusza Gajosa, Andrzeja Grabowskiego. Zagrali oni autentyczne i przejmujące role. W efekcie powstał obraz policji - prawdziwy, rzeczywisty, z pogranicza dokumentu. Popularność filmu dała reżyserowi możliwość nakręcenia serialu. Tym samym historia zatoczyła koło - najpierw powstał serial dokumentalny, później film, potem znowu serial.

Akcja filmu opowiada losy pięciu policjantów z wydziału ds. zabójstw. Każdy z nich boryka się z innymi problemami. Gebels (Andrzej Grabowski) walczy o to, by żona nie odebrała mu praw do opieki na dzieckiem, Metyl (Krzysztof Stroiński) to nałogowy alkoholik, Nielat (Rafał Mohr) jest uzależniony od heroiny, Benek (Janusz Gajos) cierpi na chorobę wieńcową, ale chce dopracować jeszcze dwa miesiące do emerytury, a Despero (Marcin Dorociński) wplątuje się w romans z córką poszukiwanego przez siebie przestępcy.

Źródło: Culture.pl

ANDRZEJ GRABOWSKI

Urodził się w 1952 roku w Chrzanowie. W roku 1974 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie i rozpoczął karierę aktorską. W tym samym roku debiutował na scenie krakowskiego Teatru im. J. Słowackiego w przedstawieniu „Karykatury”. Od tego czasu grał już w Teatrze im. L. Solskiego w Tarnowie, Teatrze Starym i Teatrze Scena STU w Krakowie oraz w blisko 40 przedstawieniach Teatru Telewizji. Już na studiach zadebiutował w filmie „Odejścia, powroty”, jednak prawdziwą sławę przyniosła mu rola Ferdynanda w serialu „Świat według Kiepskich”, z którym do dzisiaj jest kojarzony.