Warsztaty: Rzeź scenograficzna. Mirek Kaczmarek, Rabacja
w ramach cyklu edukacyjnego "Myśląca ręka 2018"
- Teatr im. Juliusza Słowackiego - Dom Machin
Data → 26.11.2018 r.
Start → godz. 16.00-18.00
Miejsce → Scena Miniatura Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, pl. Św. Ducha 1
Jak przetworzyć FAKTY na scenie? Jak wywołać HISTORIĘ nie wpadając w koleinę teatru dokumentalnego? Nie sięgając po zakurzone rekwizyty i sztampowe dekoracje? Nie traktując obrazów okrucieństwa i fizycznej przemocy jako efektu czysto estetycznego? Jakie środki wykorzystywać, by nie odtwarzać zdarzenia, miejsca i czasu, lecz konfrontować widza z tu i teraz? Pewne historyczne wydarzenia, przede wszystkim te, które do dzisiaj budzą emocje, dyskusje i spory wymagają od scenografa niekonwencjonalnego podejścia, umiejętności budowania napięcia i jednocześnie dystansu. Jak zobrazować rzeź, śmierć na scenie? Uczestnicy warsztatu obejrzą spektakl Rabacja przywołujący historię rzezi dokonanej przez chłopów na panach w Galicji w 1846 roku, by później – w przestrzeniach wykorzystywanych w spektaklu – odbyć zajęcia ze scenografem.
Mirek Kaczmarek - Absolwent Wydziału Komunikacji Wizualnej Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Zajmował się eksperymentalnym designem i instalacjami wideo, co mocno wpływa na jego sposób pracy i widzenia teatru. Scenograf, reżyser świateł i artysta multimedialny, który sięga niekonwencjonalne środki i rozwiązania, łącząc ze sobą materialność i iluzję. Od 2015 roku prowadzi zajęcia z technik multimedialnych na AST w Krakowie. Laureat wielu nagród. Pracował przy ponad stu spektaklach z takimi reżyserami jak m.in. Wiktor Rubin, Jan Klata, Marcin Liber. Regularnie pracuje w Teatrze im. Juliusza Słowackiego, gdzie w ostatnich latach stworzył oprawę wizualną Plastików (reż. Grzegorz Wiśniewski, 2016), Rabacji (reż. Jakub Roszkowski, 2017), a ostatnio Wyspiański. Koncert (reż. Ewa Kaim, 2018).
Rabacja
Tekst i reżyseria: Jakub Roszkowski
Premiera: 21.10.2017
Spektakl
Teatr im. Juliusza Słowackiego - Dom Machin
W całym kraju wrze. Nie da się już stać obok i tylko patrzeć. Przemoc psychiczna zmienia się w przemoc fizyczną. W dążeniu do wolności, do suwerenności nikt nie uznaje już kompromisów.