Jestem twój (2009) reż. Mariusz Grzegorzek

w cyklu "Przywrócone Arcydzieła"

 Kwietniowe „Przywrócone arcydzieła” - „Jestem twój”, ostatni jak dotąd film outsidera polskiego kina, Mariusza Grzegorzka, zrealizowany na podstawie sztuki kanadyjskiej pisarki, Judith Thompson.
W krakowskim spotkaniu wezmą udział reżyser (pokaz „Rozmowy człowiekiem z szafy” Mariusza Grzegorzka był jednym z pierwszych, historycznych pokazów w tym cyklu) oraz Dorota Kolak, odtwórczyni roli Ireny, wyróżniona za tę kreację nagrodą na festiwalu w Gdyni.
Kino Grzegorzka, unikatowe, autorskie, poza czasem.
Bombardujące emocjami, ostrym, zaangażowanym graniem, nadpobudliwe i niespokojne. I najważniejsze: robiące wielkie wrażenie. Od wspomnianego debiutu, „Rozmowy z człowiekiem z szafy”, po „Jestem twój”, poprzez wybitną „Królową aniołów”, ale także krótkie formy, teledyski, widowiska telewizyjne, i – przede wszystkim – spektakle teatralne, tworzą w polskiej kulturze zjawisko zupełnie osobne. Zjawisko pod tytułem Mariusz Grzegorzek.Zjawisko warte przypomnienia, rozmowy i szczególnej uwagi.
Dlatego tak ważne i potrzebne wydaje mi się kwietniowe spotkanie.
Dlatego tak się cieszę, że weźmie w nim udział również Dorota Kolak – jedna z najwybitniejszych aktorek pokolenia, ceniona za kreacje teatralne (od dekad jest największą gwiazdą Teatru Wybrzeże) oraz za wybitne role filmowe („Zjednoczone Stany Miłości”, „Głupcy”, „Zabawa zabawa”). Warto jednak przypomnieć, że w filmowej karierze Doroty Kolak, obraz  Mariusza Grzegorzka był przełomem.

 

W książce „Aktorki. Odkrycia”, Dorota Kolak wspominała:
"Któregoś dnia, moja agentka powiedziała mi, że jest taki tekst, "Jestem twój", będzie to robił Mariusz Grzegorzek, ale to jest już w zasadzie obsadzone, więc jeśli chcę, mogę spróbować jechać na casting, ona mi ten scenariusz wyśle. Przeczytałam, i to był rodzaj olśnienia. Nigdy wcześniej czegoś podobnego nie miałam. Zobaczyłam tę rolę bardzo ostro i naprawdę wiedziałam, co z tym zrobić. Obudziła się wtedy we mnie determinacja, której dotąd nie miałam. Mówię sobie: „Jadę do Łodzi, spróbuję. Co mi szkodzi? Najwyżej powie, że jest obsadzone i nic z tego”. Przygotowałam dwie czy trzy sceny, w takiej kompletnie pustej przestrzeni, zagrałam je przed Mariuszem. No i wróciłam do domu. Wkrótce dostałam telefon, że Grzegorzek mówi, że tak, mam tę rolę".
"Byliśmy doskonale przygotowani do tej pracy. Mariusz odbył ze mną normalne próby analityczne, pracę nad tekstem, próby sytuacyjne. Pracowaliśmy jak w teatrze. Grzegorzek ma również ten dar, że potrafi rozmawiać językiem aktorskim. Potrafi na przykład powiedzieć: „Trzymaj inaczej głowę”, albo „Nie patrz na bok, patrz na siebie”. To są niby drobne sprawy, ale bardzo pomagają aktorowi, on potrafi nazywać, podsuwa rozwiązania (…).
Zapraszamy 7 kwietnia o godz. 19.00 do Małopolskiego Ogrodu Sztuki w Krakowie.

TREŚĆ:
Film Mariusza Grzegorzka na motywach dramatu wybitnej kanadyjskiej autorki Judith Thompson.
"Jestem twó"j to zarazem psychothriller, jak i subtelna opowieść o potrzebie miłości. Historia bohaterów, których życie rzuca w wir niespodziewanych wydarzeń i otwiera na nowe doświadczenia...
Marta, trzydziestoletnia lekarka przestaje panować nad swoim życiem. Odrzuca zakochanego w niej męża, biznesmana Jacka. Zostaje sama. Przypadkowo poznaje młodego kryminalistę Artura, który zakochuje się w niej bez pamięci. Nagłe niekontrolowane zbliżenie, niechciana ciąża, którą Marta chce usunąć. Artur chce ratować dziecko, pomaga mu w tym matka... Siostra Marty, Alicja próbuje pomóc siostrze na życiowym zakręcie, choć jej własne życie to emocjonalna ruina. Tajemnice, maski, skrywane obsesje wybuchają z wielką siłą...

Przyjęty ze skrajnymi emocjami na festiwalu w Gdyni film autorstwa jednego z najbardziej wyrazistych reżyserów współczesnego polskiego kina.
 Świetnie obsadzona opowieść o kobiecej seksualności, ale także o zniewoleniu macierzyńskim - dwie siostry, dwie namiętności, dziwny romans. Niepokojące, silnie przemawiające kino. Łukasz Maciejewski, Dwutygodnik.com
Jestem twój Mariusza Grzegorzka; - dojrzały, autorski film reżysera-indywidualisty: rozszalała emocjonalnie, prowokacyjna i hipnotyczna psychodrama. Paweł Felis, Gazeta Wyborcza
W polskim kinie brakowało właśnie takiego głosu - mocnego, trochę szalonego, nie próbującego nikogo naśladować... Jakub Socha, Stopklatka.pl
Choć zarazem jest w tym filmie głębia i dystans, nawet swego rodzaju humor, świadomość gry, przewrotna rozmowa z widzem. Udało się tu (...) zburzyć barierę między "elitarnym" a "popularnym", z emocjonalnych, chwytliwych obrazów zbudować film refleksyjny, który stwarza dystans do emocji. Tadeusz Sobolewski, Gazeta Wyborcza.

Wywiad z reżyserem filmu>>