EN

MYŚLNIK. Sezon 3. Spotkanie 4. "PoPiSowa polszczyzna"
JAZZ – FILOZOFIA - STAND-UP

Osiem minionych lat to był ekstremalne trudny czas dla naszego języka. Polszczyzna „powstająca z kolan” stała się zakładniczką ideologicznej polityki. To ogromny problem, bo tak jak mówimy, tak myślimy. A jak myślimy, tacy jesteśmy. Dlatego chcemy zastanowić się, jak zatroszczyć się o nasz język ojczysty. Jak go uzdrowić i oczyścić, a zarazem zadbać o to, abyśmy nie popadli w drugą skrajność tak zwanej „politycznej poprawności”. Czy lepiej jest kreatywnie wpływać na rozwój języka, czy pozwolić mu raczej na samoczynną ewolucję? Jak walczyć o język, który jest inkluzywny a zarazem wolny od językowych nowotorów?

Data → 14 stycznia 2024r. godz. 17.00
Pomysł i prowadzenie → Piotr Augustyniak
Goście → Martyna Zachorska, Michał Rusinek
Improwizacja muzyczna → Marek Pospieszalski
Filozoficzny stand-up → Grzegorz Łukawski
Scenografia i kostiumy → Aleksandra Grabowska
Producentka → Bożena Sowa

Goście

fot. Edyta Dufaj

Michał Rusinek - urodził się w 1972 roku w Krakowie i nadal tam mieszka. Był sekretarzem Wisławy Szymborskiej, teraz prowadzi jej Fundację. Pracuje w Katedrze Teorii Komunikacji na Wydziale Polonistyki UJ, gdzie zajmuje się retoryką, teorią pisania, teorią przekładu i creative writing. Bywa tłumaczem z języka angielskiego. Pisuje felietony o języku. Opublikował m.in [1].:  „Między retoryką a retorycznością” (Universitas, 2003), „Retoryka obrazu. Przyczynek do percepcyjnej teorii figur” (słowo/obraz terytoria, 2012), „Jak się dogadać, czyli retoryka codzienna” (Znak, 2018; współautorka: Aneta Załazińska), „Dobra zmiana, czyli jak się rządzi światem za pomocą słów” (Znak 2019; współautorka: Katarzyna Kłosińska).

Martyna Faustyna Zachorska – Pani od Feminatywów, autorka książki “Żeńska końcówka języka”. Tłumaczka pisemna i konferencyjna szkolona m.in. w Dyrekcji Generalnej ds. Tłumaczeń Ustnych Komisji Europejskiej. Obecnie doktorantka na kierunku językoznawstwo w Szkole Doktorskiej Nauk o Języku i Literaturze UAM. Członkini Zakładu Socjolingwistyki i Studiów nad Dyskursem na Wydziale Anglistyki UAM. Autorka prac dotyczących żeńskich form nazw zawodów i funkcji. Laureatka licznych konkursów tłumaczeniowych. Popularyzatorka nauki i literatury. Uwielbia pizzę, dobrą kawę, kolorowe garnitury i spanie do późna.

Opis projektu

Myślnik to przestrzeń do myślenia. Myślenia na żywo i na przekór. Myślenia z oddechem, wbrew dusznemu i bezdusznemu światu bezmyślności. Będziemy rozmawiać o najważniejszych problemach naszych trudnych czasów, podchodząc do nich w sposób niekonwencjonalny. Naszymi gośćmi będą najwybitniejsi polscy intelektualiści.
Myślnik to pauza, przerwa, zawieszenie. To co oczywiste i uznane za normę zostaje tu zatrzymane, rozsunięte i rozszczelnione, tak żeby pomyśleć, co jest głębiej i dalej:co pozostaje niepomyślane oraz niewypowiedziane, bo niewygodne, trudne, sprzeczne ze zdrowym rozsądkiem i powszechnie podzielaną opinią. Myślnik to nasza próba odpowiedzi na nie-po-myślność świata.
Będziemy myśleć twórczo, w inspirującym kontekście oraz inspirującej atmosferze. Rozmowę będzie przenikać improwizowana (nie tylko jazzowa) muzyka, a otwierać ją będzie prowokacyjny, filozoficzny monolog, którego formę określiliśmy hasłowo jako „filozoficzny stand-up”.

Sezon 3
Działania politycznej władzy wymierzone w niezależność sztuki - czego nasz teatr doświadcza w skrajny sposób - skłaniają nas do postawienia istotnych pytań o relacje sztuki i życia społeczno-politycznego.
Czy sztuka (teatr zwłaszcza) ma być tylko rozrywką i ukojeniem? Czy też ma prawo i obowiązek rodzić kontrowersje, krytykować, obnażać hipokryzję, prowokować, upominać się o sprawiedliwość, być politycznie niepoprawną?
Wierzymy, że bez tego wszystkiego sztuka (teatr) nie będzie sobą. A zatem jej konflikt z władzą i różnymi grupami społecznymi wydaje się nieuchronny. Jak uchronić więc sztukę przez polityczną zemstą i manipulacją?
Czy jednak - walcząc o niezależność - sztuka samoczynnie nie osuwa się niekiedy w ideologię i upolitycznienie? W jaki sposób uniknąć tego i sprawić, by pozostała sobą: wolną, wrażliwą, myślącą?