Obywatel Piszczyk / reż. Andrzej Kotkowski

w cyklu "Przywrócone arcydzieła"

Nagrody

• 1988    Gdańsk - Gdynia (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Nagroda Główna "Srebrne Lwy Gdańskie" za reżyserię  Andrzej Kotkowski
• 1988    Gdańsk - Gdynia (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Nagroda za zdjęcia - Witold Adamek
• 1989    San Remo (MFF Autorskich)-nagroda aktorska    Jerzy Stuhr
• 1989    Nagroda Szefa Kinematografii (Przewodniczącego Komitetu Kinematografii) za twórczość filmową-w dziedzinie filmu fabularnego   za zdjęcia -    Witold Adamek

OBYWATEL PISZCZYK
Rok 1960. Jan Piszczyk ogląda w kinie końcowe, więzienne fragmenty filmu "Zezowate szczęście". Opuszcza kino poirytowany, czuje się ośmieszony. Opowiedział kiedyś literatowi swój życiorys. Nie sądził, ze zostanie oszukany... Rok 1952. Piszczyk w więzieniu, skazany na pięć lat pozbawienia wolności. W więzieniu strażnik oskarża go o wypisywanie antyrządowych haseł. W celi poznaje filozofa Tubalnego, autora śmiałych koncepcji zwiastujących rychły zanik w społeczeństwie wszelkich podziałów. Piszczyk ma napisać referat na okolicznościową akademię. Piszczyk skwapliwie korzysta w referacie z sugestii filozofa. Kończy się to dla niego ciężkimi robotami. Rok 1956. Wieść o amnestii Piszczyka nie raduje. Poznaje Renatę, zafascynowaną Piszczykiem - ofiarą błędów i wypaczeń. Zaprasza go do domu, prosi też przyjaciół. Bojowo nastawieni młodzi ludzi chcą poznać motywy poniewierki Janka, ale on woli milczeć. Na wczasach w Sopocie, załatwionych przez rodziców Renaty, Piszczyk poznaje literata Stawińskiego, któremu zwierza się ze swego... zezowatego szczęścia. Gdy wraca do pensjonatu, w pokoju czeka na niego namolna Liliana. Rano znajduje ich w niedwuznacznej sytuacji przybyła z Warszawy Renata. Nie chce go więcej znać... Piszczyk odwiedza rodziców. Dowiaduje się też, że Renata jest z nim w ciąży. Tatuś załatwił jej kawalerkę. Szczęśliwy, że zostanie ojcem, Janek postanawia znaleźć pracę, by utrzymać rodzinę. Rodzi się córka Marlena. Renata z Jankiem idą na wiec protestacyjny młodzieży z powodu zamknięcia tygodnika "Po prostu". Piszczyk śmiało wspiera stanowisko manifestowane przez Renatę. Odważnie rzuca się jej na pomoc i - za szamotanie się z funkcjonariuszem - trafia na komisariat. Powołana na świadka Renata nie broni Piszczyka. Jan uznany za recydywistę, dostaje dwa lata. Po odbyciu kary udaje się wprost do Renaty. Nie wpuszcza go do kawalerki. Rok 1960. Piszczyk pod kinem kończy swoją relację. Podąża ulicą wystrojoną sztandarami. Widząc polską flagę przechyloną ku ziemi, chwyta ją i chce ją wyprostować. Zbliża się patrol MO i Piszczyk słyszy pytanie: - Obywatelu ! Co to ? Flagę narodową zrywacie?...

FILMPOLSKI.PL

JERZY STUHR
Jerzy Stuhr - polski aktor, reżyser teatralno-filmowy i wykładowca akademicki. Urodził się w Krakowie, ale jego przodkowie pochodzili z Austrii (stąd niemiecko brzmiące nazwisko). Absolwent UJ (polonistyka) oraz Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie (aktorstwo). Zagrał wiele niezapomnianych ról, z których najbardziej znane to: Antoni Gralak w "Spokoju" Krzysztofa Kieślowskiego (1976), Lutek Danielak w "Wodzireju" Feliksa Falka (1977) oraz Maks Paradys w "Seksmisji" Juliusza Machulskiego (1983). Wyreżyserował 7 filmów (stan na rok 2014), w tym nagradzane "Tydzień z życia mężczyzny" (1999) i "Duże zwierzę" (2000). Podkładał głos pod postać Osła w filmach o przygodach Shreka (w oryginale robił to Eddie Murphy). W 2008 r. otrzymał Złotą Kaczkę jako najlepszy aktor komediowy stulecia wg czytelników miesięcznika "Film".

Autor lub współautor sześciu książek: "Sercowa choroba, czyli moje życie w sztuce" (Czytelnik, 1992), "Udawać naprawdę" (Znak, 2000), "Ucieczka do przodu! Jerzy Stuhr od A do Z w wywiadach Marii Malatyńskiej" (z Marią Malatyńską, Znak, 2007), "Stuhrowie. Historie rodzinne" (Wydawnictwo Literackie, 2008), "Tak sobie myślę..." (Wydawnictwo Literackie, 2012), "Obywatel Stuhr. Z Jerzym i Maciejem rozmawia Ewa Winnicka" (z M. Stuhrem i E. Winnicką, Znak, 2014).
 

ANDRZEJ KOTKOWSKI
W 1964 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W 1968 został absolwentem Studium Organizacji Produkcji PWSTiF w Łodzi. Zadebiutował w 1973 filmem telewizyjnym Żółw, na podstawie opowiadania Marka Nowakowskiego. Po noweli Spór w filmie zbiorowym Obrazki z życia i filmie telewizyjnym Gra o wszystko zrealizował w 1980 głośny obraz Olimpiada ’40, a rok później film Spokojne lata. Kolejnymi ważnymi filmami w jako twórczości były W starym dworku, czyli niepodległość trójkątów, na motywach opowiadania Witkacego i obsypany nagrodami Obywatel Piszczyk z Jerzym Stuhrem w roli głównej, będący kontynuacją Zezowatego szczęścia Andrzeja Munka. Do 1989 był reżyserem związanym z Zespołem Filmowym „X”, często bliskim współpracownikiem Andrzeja Wajdy. Był autorem kilku seriali telewizyjnych i dyrektorem Akademii Filmu i Telewizji w Warszawie, w której wykładał reżyserię filmową. W 2010 roku współpracował jako reżyser przy realizacji pierwszego polskiego filmu 3D 1920 Bitwa warszawska. Został pochowany na Powązkach Wojskowych w Warszawie.

HALINA GOLANKO
Halina Golanko  – polska aktorka niezawodowa i modelka. Po zakończeniu nauki w liceum została modelką. W 1973 roku otrzymała nagrodę aktorską na festiwalu: I Międzynarodowe Spotkania Filmowe "Młodzież na ekranie" w Koszalinie za film Uciec jak najbliżej. Pod koniec lat 80-tych zakończyła karierę aktorską i występuje tylko okazjonalnie. W życiu prywatnym była żoną polskiego reżysera Andrzeja Kotkowskiego z którym ma dwoje dzieci.