Teatr w Krakowie im. J. Słowackiego

Agamemnon

Autor: Rodrigo Garcia
Reżyseria, światło: Szymon Kaczmarek
Scenografia: Szymon Kaczmarek, Kaja Migdałek
Kostiumy: Kaja Migdałek
Tłumaczenie: Agnieszka Stachurska
Opracowanie muzyczne: Żelisław Żelisławski

Inspicjent: Iwona Cieślik
Producent: Bartosz Jelonek

Zobacz wszystkich

Teatr w Krakowie im. J. Słowackiego - Dom Machin
Premiera: 18.12.2020
Bilety

> 18

Najbliższe terminy

Ojciec, władca, mąż, dowódca. Ten mityczny archetyp stanowi dla Garcíi punkt wyjścia w starciu z publicznością. Sam tytuł powoduje, że bohater jego tekstu staje się kimś więcej niż, robiącym zakupy ojcem rodziny. Przypomina Michaela Douglasa z filmu Upadek, któremu puszczają wszelkie hamulce. Nie jest w stanie znieść kłamstw, płytkości i małości otaczającej go rzeczywistości. Poddaje brutalnej terapii wszelkie więzi społeczne i rodzinne.

Ktoś tu nie wytrzymuje? W kimś odzywa się głęboko skrywana frustracja? Ktoś tu nie daje rady? Ale czy tylko o ekscesy tutaj chodzi? Obserwujemy rodzaj intymnego rodzinnego eksperymentu, który, choć drastyczny, powoduje rodzaj antycznego katharsis. Ma doprowadzić nas do oczyszczenia. Ma rozbroić tykające w nas bomby. Ta antyczna funkcja teatru jest miarą tego tekstu.

Monolog, jeden aktor, potok słów i gestów. Na scenie ojciec i jego rodzina, którą stanowią hiperrealistyczne sylikonowe lalki. To dziwaczna czarna komedia z wielkim potencjałem komicznym oraz ostra jak żyletka diagnoza rzeczywistości. Bo czy można zbudować model współczesnego świata przy użyciu skrzydełek z KFC? Nasz bohater próbuje.

Czytaj wszystko

Zdjęcia ze spektaklu

fot. Bartek Barczyk © Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie

Na zdjęciu mężczyzna stoi profilem i trzyma w ustach papierosa. Ma na sobie rozpiętą białą koszulę i podkoszulek. Za nim są dwie podłużne lampy jarzeniówki. Tło jest ciemne. Światło pada tylko na mężczyznę.

Fotografia przedstawia mężczyznę siedzącego przy stole. Obok niego na krzesłach siedzą dwa manekiny przypominające kobietę i nastoletniego chłopca. Kobieta siedzi z tyłu, chłopiec z przodu i gra na przenośnej konsoli. Mężczyzna pije herbatę. Ma na sobie białą koszulę i ciemne spodnie. Wygląda na przygnębionego. Tło przypomina ściany pokoju.

Na zdjęciu mężczyzna w średnim wieku pryska przed sobą odświeżacz powietrza. Ubrany jest Nad nim wiszą podłużne lampy jarzeniówki. W oddali kobieta siedzi przy stole. Scenografia przypomina ściany pokoju.

Na zdjęciu mężczyzna w białej koszuli. Opiera się o metalową, kwadratową siatkę. Nad jego głową świecą podłużne lampy jarzeniówki. Na podłodze śmieci i zgrzewka butelek z wodą mineralną. Pomieszczenie jest zadymione. Tło jest czarne.

Na zdjęciu mężczyzna chodzi po bieżni. Ręce unosi do góry, jest odwrócony plecami. Ma na sobie białą koszulę i ciemne spodnie. Za nim na podłodze leżą śmieci i metalowe kratki. Z bieżni unosi się dym. Tło jest ciemne.

Na zdjęciu mężczyzna w średnim wieku klęczy na jednym kolanie i trzyma dłonie na głowie. Wygląda na zdenerwowanego. Obok niego leży manekin przypominający nastoletniego chłopca. Ma na sobie złote spodnie i bluzę dresową. Jest oparty o ścianę. Tło jest ciemne.

Na zdjęciu mężczyzna w średnim wieku trzyma kij od szczotki jakby chciał coś nim przesunąć. Obok niego na podłodze leży manekin przypominający nastoletniego chłopca. Ma na sobie złote spodnie i bluzę dresową. Jest oparty o ścianę. Na podłodze leżą plastikowe śmieci i zgrzewka butelek z wodą mineralną. Tło jest ciemne.

Na zdjęciu mężczyzna w średnim wieku oblizuje palce. Ma na sobie białą koszulę. W dłoni trzyma okrągłe pudełko z jedzeniem ze znanego fast foodu. Nad jego głową świeci podłużna lampa jarzeniówka. Tło jest ciemne.

Na zdjęciu mężczyzna w średnim wieku pali papierosa. Ma na sobie tylko ciemne spodnie i czarne, lateksowe rękawiczki. W dłoni trzyma popielniczkę. Za nim na krześle siedzi manekin ubrany w złotą bluzę. Tło przypomina meblościankę. Zdjęcie jest ciemne, światło pada tylko na mężczyznę.

Na zdjęciu mężczyzna w średnim wieku stoi i czyta książkę. Ma na sobie złotą bluzę, czarne rękawiczki i spodnie. Obok niego stoi stół, na którym jest garnek i czarne pudełko. Z tyłu stoi jasna szafa. Tło jest ciemne.

Na zdjęciu mężczyzna w średnim wieku siedzi na krześle. Ma na sobie rozpiętą biała koszulę, podkoszulek i ciemne spodnie. Unosi ręce w górę. Ma zamknięte oczy. Tło jest ciemne. Pada na niego światło punktowe.

Trailer spektaklu

Sesja zdjęciowa do spektaklu

fot. Bartek Barczyk © Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie

Na zdjęciu mężczyzna w średnim wieku prowadzi wózek z zakupami do podziemnego garażu. Wchodzi do garażu od strony ulicy, drogą dla samochodów. Nad wjazdem znajduje się do połowy opuszczona brama. Mężczyzna ma na sobie popielaty garnitur i białą koszulę.

Na zdjęciu samochód w dużym garażu podziemnym. Przed nim na ziemi siedzi mężczyzna w garniturze, ręce przykłada do uszu jakby nie chciał nic słyszeć. Do samochodu podchodzi kobieta z zakupami w dłoni. Na tylnym siedzeniu samochodu siedzi młody chłopak i bawi się telefonem. W bagażniku samochodu i przed nim jest kilka toreb z zakupami.

Na zdjęciu trzy osoby stojące na wjeździe do dużego garażu podziemnego. Po lewej stronie młody chłopak, robi krok w bok, jakby chciał wyjść z kadru. Patrzy pod nogi. Na środku stoi mężczyzna w szarym garniturze. Spogląda w górę, w stronę słońca. Trzyma za włosy kobietę stojącą obok niego. Wygląda jakby chciał ją w ten sposób powstrzymać od odejścia. Na wszystkich padają promienie słoneczne, które jakby przecinały całe zdjęcie.

Na zdjęciu trzy osoby na wjeździe do dużego garażu podziemnego. Po lewej stronie chłopiec ubrany w białą koszulkę i jeansy, wygląda jakby chciał uciec. Obok niego mężczyzna w szarym garniturze i koszuli. Spogląda na stojącą obok kobietę i dłonią zakrywa jej twarz. Kobieta ubrana jest w czarną sukienkę i szpilki. Ma blond włosy spięte w kucyk.

Na zdjęciu mężczyzna w szarym garniturze pali papierowa. Stoi bokiem, przy szarej ścianie. Patrzy przed siebie. W dłoni ma papierowy kubek z gorącym napojem. Zdjęcie jest ciemne, ale na postać padają podłużne promienie słoneczne, które wyglądają jakby przecinały zdjęcie.

Na zdjęciu zbliżenie na mężczyznę w średnim wieku, który pochyla się nad dekoltem kobiety. W dłoni trzyma jej złoty łańcuszek, jakby chciał go zerwać. Zdjęcie jest ciemne, jedyny promień światła pada na twarz mężczyzny i dłoń.

Na zdjęciu mężczyzna w szarym garniturze siedzi na podłodze oparty o szarą ścianę. W jego ustach jest papieros. Sięga dłonią do kieszeni marynarki jakby szukał zapalniczki. Wygląda na zmęczonego i zmartwionego. Spogląda bok.

Na zdjęciu mężczyzna w szarym garniturze siedzi na podłodze oparty o szarą ścianę. Jest to duży garaż podziemny. Mężczyzna pali papierosa. Na podłodze obok niego leży kiść białych winogron na papierze. Garaż jest pusty i ciemny, oświetlają go tylko trzy lampy.

Na zdjęciu mężczyzna w szarym garniturze siedzi na podłodze oparty o szarą ścianę. Jest to duży garaż podziemny. Mężczyzna zjada owoce z kiści białych winogron, którą trzyma nad głową. Obok niego leży biała, papierowa torebka. Garaż jest pusty i ciemny, oświetlają go tylko trzy lampy.

Na zdjęciu mężczyzna w średnim wieku, ubrany w szary garnitur. Stoi oparty i barierkę na schodach. Znajduje się w budynku o białych ścianach i białych schodach. Zamiast ścian są tam ogromne okna. Zdjęcie zrobione jest z dużej odległości, więc postać wygląda jak niewielka, szara plamka w białej przestrzeni.

Na zdjęciu mężczyzna ubrany w szary garnitur. Idzie po pustym, dużym garażu podziemnym. Wokół niego jest kilka słupów oznaczonych literą A. Na podłodze rozrysowane są miejsca parkingowe dla samochodów.

Na zdjęciu mężczyzna ubrany w szary garnitur. Wychodzi z dużego garażu podziemnego, idzie czerwoną drogą dla samochodów. W dłoniach ma kilka pełnych, papierowych toreb. Wygląda na zmęczonego. Ściany pomieszczenia są szare.

Partner spektaklu

Podziękowania dla firmy VISTULA

za ufundowanie garniturów do spektaklu

Recenzje:

Marcin Kalisz stworzył postać pełną buntu. Jest w tym bezbłędny. Gniew przebija przez wypalanego papierosa, zakładaną kominiarkę, konstruowaną chybcikiem domową bombę. Więcej >>

Dziennik Teatralny Kraków

Maria Piękoś-Konopnicka

Zapisz się do newslettera Teatru!

Newsletter