Zapisz się
do newslettera Teatru!

Bądź na bieżąco z naszym repertuarem, nowościami
i ofertami specjalnymi.

Newsletter

Wprowadź poprawny email
EN
Przejdź do strony głównej Teatr im. Juliusza Słowackiego
Teatr im. Juliusza Słowackiego
Przejdź do strony głównej Scena MOS
Scena MOS
Przejdź do strony głównej Dom Rzemiosł Teatralnych
Dom Rzemiosł Teatralnych
Na zdjęciu młody mężczyzna i kobieta. On trzyma ją oburącz za twarz, ona odchyla się i ma otwarte usta jakby krzyczała. Są ubrani współcześnie, na głowach mają uniesione, plastikowe przyłbice z lampkami na czole. Za nimi blado czerwone światło.
Na zdjęciu młody mężczyzna i starsza kobieta. On siedzi i patrzy zamyślony w górę, ona pochyla się nad nim od tyłu jakby mu coś tłumaczyła. Są ubrani współcześnie, na głowach mają uniesione plastikowe przyłbice z lampkami na czole.
Wszystko
Home Spektakle

Czarne papugi

  • Multimedia: Michał Dobrucki
  • Konsultant merytoryczny projektu: Magdalena Kownacka
  • Producent: Dorota Grzywacz-Kmieć
  • Inspicjent: Iwona Cieślik
  • Asystenci reżysera: Oliwia Kuc, Wojciech Rodak
Zobacz wszystkich
75 min.
> 15 EN

Podążamy w nim za oczami głównego bohatera, które – w momencie ekstazy lub ataku serca – odmawiają posłuszeństwa i, odwróciwszy się od świata,zaczynają patrzeć w głąb pozbawionego światła ludzkiego ciała. Z drugiej zaś strony mamy podróż o wiele bardziej „namacalną” – to film z podróży artystów pracujących przy spektaklu do krakowskiego szpitala psychiatrycznego.

 

Czarne papugi to skrzyżowanie tekstu i doświadczenia zbiorowego. Czemu właściwie schizofrenicy uznawani są za wariatów? Czemu sama choroba jest tematem tabu? Co dzieje się w naszej głowie, kiedy spojrzymy w nią od wewnątrz?

Reżyser Michał Borczuch – zdobywca Paszportu Polityki i podwójny laureat nagrody Boskiego Komedianta – zabiera nas tym razem w fascynującą podróż do źródeł choroby jaką jest schizofrenia. Podróż dwutorową: z jednej strony mamy surrealistyczny, poetycki tekst Chilijczyka Alejandro Moreno Jashésa.

Filmy wykorzystywane w spektaklu zostały zrealizowane w Szpitalu Specjalistycznym im. dr. Józefa Babińskiego w Krakowie.

Grupa Badawcza:

Monika Bąkowska - artystka wizualna
Laura Makabresku - fotografka
Maja Sądel - performerka
Piotr Mierzwa - poeta

W spektaklu używany jest efekt stroboskopu. 

Czytaj wszystko

Obsada:

Dominika Biernat Gościnnie
Pola Błasik
Lidia Bogaczówna
Iwona Budner Gościnnie
Natalia Strzelecka
Karol Kubasiewicz
Rafał Szumera
Monika Niemczyk Wideo

Pakiet prasowy

Zwiastun

Trailer

realizacja: Grzegorz Mart

Spektakl

fot. Michał Ramus © Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie

Recenzje:

Czarne papugi to okazja, by zastanowić się nad problemem tabuizowania chorób psychicznych i społecznego postrzegania schizofrenii, jako mrocznej choroby, która bezpowrotnie stygmatyzuje dotknięte nią osoby. Układ przestrzeni jest nietypowy: brak tu podziału na scenę i tradycyjnie zorganizowaną widownię z rzędami foteli. Widzowie mogą usiąść lub wręcz położyć się na dywanie, zająć miejsca na jednej z kilku ławek albo na krzesłach ustawionych przy ścianach. Mogą także obserwować rozwój wydarzeń na stojąco lub swobodnie przemieszczając się w przestrzeni Sceny MOS-u. Więcej >>

Teatr dla wszystkich

Agata Łukaszuk

Czarne papugi w reżyserii Michała Borczucha to przedziwny, poetycki, polifoniczny świat utkany z opowieści, chaosu, rozmów i niekoherentnych obrazów. Świat, którego celem nie jest postawienie puenty, a przyglądanie się. Zainteresowanie, które towarzyszy tej obserwacji wynika chyba przede wszystkim z tego, że jest to świat trwający poza naszym doświadczeniem.

Przeczytaj całą recenzję >>

BYŁAM WIDZIAŁAM - blog teatralny

Monika Krawczak

W Czarnych papugach, rzeczy o doświadczeniu choroby psychicznej, Borczuch zdecydował się powołać stworzoną z krakowskich artystów grupę badawczą, która opowiedziałaby o swojej relacji ze schizofrenią. Częścią spektaklu jest film nakręcony w wyłączonym już z użytkowania budynku należącym do szpitala psychiatrycznego w Kobierzynie. Wyznania członków tej grupy stanowią niewielki procent przedstawienia, ale Borczuch pokazał w spektaklu m.in. wspomnienie performerki Mai Sądel: kiedyś jej przyjaciele robili ognisko nad Wisłą, na które nie mogła pójść, jako że przebywała na zamkniętym oddziale. Zadzwonili do niej, była zdenerwowana, że nie może do nich dołączyć. W filmie Maja pokazuje okno, przy którym stała, rozmawiając przez telefon. Borczuch robi w swoim teatrze miejsce na takie drobne gesty, mikrohistorie zawieszone bez puenty.

Przeczytaj całą recenzję >>

Culture.pl

Marcelina Obarska

1989 1989 / spektakl w Gdańsku Act of Killing Agamemnon Bóg, ja i pieniądze Botticelli Chory z urojenia Debil Dziady Hamlet IMPRO KRK Kobieta i życie Kobieta i życie - spektakl w Katowicach Lalka Lepper. Będziemy wisieć albo siedzieć Lepper. Będziemy wisieć albo siedzieć / spektakl w Gdańsku O dwóch doktorach i jednej pacjentce Opowieść wigilijna Pani Bovary. Możliwa historia Państwo / Der Staat Proszę Państwa, Wyspiański umiera Rabacja Romeo i Julia Romeo i Julia / spektakl w Gdańsku Romeo i Julia / spektakl w Qinhuangdao City Serce ze szkła. Musical Zen Simona K. Wołająca na puszczy Siostrzeństwo / Sisterhood Smok! Spóźnione odwiedziny Szczeliny istnienia SZYMBORSKA. KROPKI, PRZECINKI, PAPIEROSY SZYMBORSKA. KROPKI, PRZECINKI, PAPIEROSY Turnus mija, a ja niczyja TYSIĄC NOCY I JEDNA. Szeherezada 1979 WĘDRÓWKA NABU Wesele Wielki Gatsby Wydarzenie zewnętrzne "Kwartet" Znachor