Zapisz się
do newslettera Teatru!

Bądź na bieżąco z naszym repertuarem, nowościami
i ofertami specjalnymi.

Newsletter

Wprowadź poprawny email
EN
Przejdź do strony głównej Teatr im. Juliusza Słowackiego
Teatr im. Juliusza Słowackiego
Przejdź do strony głównej Scena MOS
Scena MOS
Przejdź do strony głównej Dom Rzemiosł Teatralnych
Dom Rzemiosł Teatralnych
Wszystko
Home Spektakle

Powarkiwania Drogi Mlecznej
przekład: Iwona Nowacka

Zobacz wszystkich
100 minut
> 15

Powarkiwania Drogi Mlecznej Bonn Parka to idealny dramat, by postawić wszystko na głowie. Na scenie. Poza nią przecież już od dawna wszystko  na głowie stoi. Nie bardzo wiadomo, jak oceniać rzeczywistość, jakie wyciągać wnioski, w co wierzyć, a w co nie. My, twórcy czujemy się jak w wielkiej maszynie deprawacyjnej. Czyż moglibyśmy teraz dawać rady, pocieszać, budzić sumienia, zabawiać? Nie ma mowy! Teraz jest czas na kosmiczną podróż z mini mini alienem albo na nienasycony żołądek Heidi Klum, na kilka chwil szczerości z Otrzeźwiałym Donaldem Trumpem, albo na giętki język palącej nałogowo żyrafy. A z resztą... jak pewnie sami czujecie – teraz jest czas na wszystko poza myśleniem o najbliższych pięciu minutach. Dobranoc!

Prawa autorskie do sztuki reprezentuje w Polsce Agencja ADiT Elżbieta Manthey.

Obsada:

  • Ewelina Cassette
  • Karolina Kazoń
  • Agnieszka Przepiórska
  • Katarzyna Zawiślak-Dolny
  • Tomasz Augustynowicz
  • Mateusz Bieryt
  • Marcin Kalisz
  • Dominik Stroka

Czytaj wszystko

Obsada:

Ewelina Cassette
Karolina Kazoń
Agnieszka Przepiórska
Katarzyna Zawiślak-Dolny
Tomasz Augustynowicz
Mateusz Bieryt
Marcin Kalisz
Dominik Stroka

DYSKUSJA POŁĄCZONA Z DZIAŁANIEM PERFORMATYWNYM

dyskusja połączona z działaniem performatywnym

Spotkanie

Scena MOS - Scena MOS

Data → 17.02.2022 r. 
Wstęp → bezpłatny dla osób które posiadaja bilet na spektakl w dniu 17.02.2022 r. 
Godziny → 18:45 – działanie performatywne, 19:00 spektakl, 20:45 dyskusja

W dramacie Bonna Parka mieszkańcy Drogi Mlecznej się na nas wkurzają, bo muszą zburzyć kosmiczny porządek i interweniować, żeby ratować naszą planetę, bo my – jej mieszkańcy - jesteśmy „tacy strasznie głupi i tacy do dupy po prostu” i robimy wszystko, żeby Ziemię unicestwić. 

Program

Sesja zdjęciowa do spektaklu

Fot. Bartek Barczyk © Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie
Na zdjęciu cztery kobiety. Każda z nich ubrana jest w białe body. Trzy z nich stoi bardzo blisko na pierwszym planie. Te sylwetki są rozmazane. Cała scena oświetlona jest ciemnym, niebieskim światłem. Z mroku tła wyłania się czwarta kobieta. W przeciwieństwie do reszty zdjęcia oświetla ją punktowe żółte światło.
Na zdjęciu osoba odwrócona tyłem. Ma na sobie ogromny, nadmuchiwany skafander przypominający kulę lub zawodnika sumo. Materiał zasłania każdy fragment ciała. Na plecach ma suwak. Jest zielony. Zdjęcie jest ciemne. W powietrzu unosi się dym. Po prawej stronie jest łuna jaśniejszego światła.
Na zdjęciu dwie osoby w białych kostiumach przypominających Elvisa Presleya. Na głowach mają czarne peruki irokezy. Do ramion przypięte długie frędzle. Wyglądają jakby tańczyli. Spoglądają na siebie. Jedna z osób jest niższa. Na podłogach i u sufitu ustawionych jest kilkanaście białych kul w różnych rozmiarach. Podłoga jest zielona. Tło jest ciemne. Scenę oświetlają trzy niewielkie lampy z żółtym światłem.
Na zdjęciu dwóch mężczyzn w białych koszulkach polo. Pierwszy z nich stoi przed mikrofonem z papierosem w dłoni. Mocno zaciska oczy i usta, z niezadowolenia marszczy czoło. Drugi mężczyzna obejmuje jego głowę od tyłu. Wygląda, jakby chciał go pocałować w policzek lub ugryźć w ucho. Obaj w dłoniach mają papierosy. Tło jest czarne.
Na zdjęciu kobieta w białej koszulce polo. W lewej ręce wysoko nad głową trzyma małą marchewkę nabitą na wykałaczkę. Wygląda jakby chciała ją zjeść. W drugiej dłoni trzyma otwartą puszkę konserwową. Jej paznokcie pomalowane są na krzykliwy pomarańczowy kolor. Dłonie oblepione ma złotymi kółkami. Za nią fragment ogromnej, białej kuli. Tło jest szare.
Na zdjęciu chłopak w białym trykocie i spódnicy baletnicy. Podskakuje uginając pod siebie nogi. Wygląda jakby tańczył. Ręce ma uniesione na boki. W tle znajduje się kilka kul w różnych rozmiarach od malutkiej do ogromnej wielkości człowieka. Niektóre kule zwisają z sufitu. Na największej kuli wyświetlany jest obraz. Podłoga jest zielona. Tło jest czarne.
Na zdjęciu cztery osoby w białych kostiumach przypominających Elvisa Presleya. Na głowach mają peruki irokezy. Do ramion przypięte długie frędzle. Każdy z nich w dłoni trzyma mikrofon. Śpiewają. Mężczyźnie, który najbardziej wysuwa się do przodu pod marynarką nie ma koszuli. W powietrzu unosi się mgła.Tło jest ciemne.
Na zdjęciu sześć osób w białych kostiumach przypominających Elvisa Presleya. Na głowach mają peruki irokezy. Do ramion przypięte długie frędzle. Każdy z nich w dłoni trzyma mikrofon. Jedna z osób wysuwa się na pierwszy plan. Oczy ma zasłonięte czarnymi okularami przeciwsłonecznymi. Unosi ręce do góry. W tle znajduje się kilka kul w różnych rozmiarach. Niektóre kule zwisają z sufitu. Tło jest czarne.
Na zdjęciu dziewczyna w białej koszuli i granatowej spódnicy. Blond włosy spięte. Unosi ręce nad głowę. W rzędzie za nią stoi kilka osób z rękami uniesionymi do góry. Wydaje się, jakby wszystkie ręce wychodziły z ciała tej dziewczyny. Za nią na czarnym tle wyświetlane są rzędy zielonych liczb, które wyglądają jak kod komputerowy.
Na zdjęciu dziewczyna i chłopak. Oboje mają na sobie białe koszulki polo, granatowe spódnice, białe podkolanówki i białe tenisówki. Ich kostium przypomina mundurki szkolne. Chłopak obejmuje dziewczynę, jednocześnie unosi ją nad ziemię. Za nimi leży mała biała kula. Kolejna kula zawieszona jest u sufitu, przypomina planetę. Podłoga jest zielona. Tło jest czarne.
Na zdjęciu trzech mężczyzn i cztery dziewczyny. Stoją bardzo blisko siebie, jakby przepychali się żeby coś zobaczyć. Wszyscy ubrani w jednakowe białe koszulki polo. Kobieta i mężczyzna na pierwszym planie mają na sobie luźno zawiązane krawaty. Kobieta i mężczyzna w drugim rzędzie mają w dłoniach zapalonego papierosa. Niektórzy patrzą przed siebie, inni patrzą w górę. Tło jest czarne.
Na zdjęciu mężczyzna w żółtym szlafroku. Na głowie ma opaskę z rogami i uszami żyrafy. W ustach ma zapalonego papierosa. Jest szatynem. Ma gęstą brodę. Spogląda w dół. Wygląda na niezadowolonego. Za nim stoi ogromna biała kula, na którą pada niebieskie światło. Tło jest ciemne.

Trailer

Sesja zdjęciowa do spektaklu

Fot. Bartek Barczyk © Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie
Sesja zdjęciowa do spektaklu "Powarkiwania Drogi Mlecznej" w reżyserii Wojtka Klemma. Fot. Bartek Barczyk © Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie
Sesja zdjęciowa do spektaklu "Powarkiwania Drogi Mlecznej" w reżyserii Wojtka Klemma. Fot. Bartek Barczyk © Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie
Sesja zdjęciowa do spektaklu "Powarkiwania Drogi Mlecznej" w reżyserii Wojtka Klemma. Fot. Bartek Barczyk © Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie
Sesja zdjęciowa do spektaklu "Powarkiwania Drogi Mlecznej" w reżyserii Wojtka Klemma. Fot. Bartek Barczyk © Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie
Sesja zdjęciowa do spektaklu "Powarkiwania Drogi Mlecznej" w reżyserii Wojtka Klemma. Fot. Bartek Barczyk © Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie
Sesja zdjęciowa do spektaklu "Powarkiwania Drogi Mlecznej" w reżyserii Wojtka Klemma. Fot. Bartek Barczyk © Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie
Sesja zdjęciowa do spektaklu "Powarkiwania Drogi Mlecznej" w reżyserii Wojtka Klemma. Fot. Bartek Barczyk © Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie
Sesja zdjęciowa do spektaklu "Powarkiwania Drogi Mlecznej" w reżyserii Wojtka Klemma. Fot. Bartek Barczyk © Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie
Sesja zdjęciowa do spektaklu "Powarkiwania Drogi Mlecznej" w reżyserii Wojtka Klemma. Fot. Bartek Barczyk © Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie
Sesja zdjęciowa do spektaklu "Powarkiwania Drogi Mlecznej" w reżyserii Wojtka Klemma. Fot. Bartek Barczyk © Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie
fot. Bartek Barczyk © Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie
"1989" w Gdańsku "1989" w Poznaniu "1989" w Toruniu "1989" w Warszawie "Debil" w Lublinie "Romeo i Julia" w Gdańsku "Spóźnione odwiedziny" w Tychach "SZYMBORSKA. KROPKI, PRZECINKI, PAPIEROSY" w Czarnolesie "Znachor" w Jeleniej Górze "Znachor" w Opolu 1989 Act of Killing Act of Killing Agamemnon Balladyna Berek, czyli upiór w moherze Bóg, ja i pieniądze Botticelli Chory z urojenia Debil Dobrze się kłamie Dwoje na huśtawce Dziady Dziady Goło i wesoło Hamlet IMPRO KRK IMPRO KRK Kobieta i życie Kobieta i życie Kto się boi Virginii Woolf? Kwiat paproci Lalka Lepper. Będziemy wisieć albo siedzieć Ludzie inteligentni Mężczyźni są z Marsa, kobiety z Wenus My Baby, czyli rodzinny biznes Nerwica Natręctw Niespodziewany powrót Noc Teatrów - Pani Bovary. Możliwa historia Noc Teatrów - Smok! Nowy Jork. Prohibicja O dwóch doktorach i jednej pacjentce O mało co... Opowieść wigilijna Pani Bovary. Możliwa historia Pani Pylińska i sekret Chopina Państwo POMOC DOMOWA Porwanie - Nowa komedia Artura Barcisia Prawda Proszę Państwa, Wyspiański umiera Rabacja Romeo i Julia Seks dla opornych Simona K. Wołająca na puszczy Siostrzeństwo / Sisterhood Ślub doskonały: I że Cię nie opuszczę aż do śmiechu Słoneczni chłopcy Smok! Smok! - spektakl na dziedzińcu Zamku Królewskiego na Wawelu SPA, czyli Salon Ponętnych Alternatyw Spóźnione odwiedziny Sylwester w Krakowie: Ludzie inteligentni Szczeliny istnienia SZYMBORSKA. KROPKI, PRZECINKI, PAPIEROSY Testosteron Turnus mija, a ja niczyja Tydzień, nie dłużej TYSIĄC NOCY I JEDNA. Szeherezada 1979 Wąsik - Jak się (nie) golić przed wizytą teścia Wieczorek pożegnalny Wstyd – komedia „Teściowie” w wersji teatralnej Zamknięci w Teatrze Zimowla Znachor Znachor żONa