Lalka
- Autor: Bolesław Prus
- Reżyseria: Wojciech Klemm
- Adaptacja i dramaturgia: Tomasz Cymermann
- Teatr im. Juliusza Słowackiego - Duża Scena
Tradycyjne wartości wyczerpały się, pozytywizm okazał się utopią, modernizm nie wykształcił jeszcze swoich narzędzi. W takich warunkach ludzie za wszelką cenę próbują dopiąć swoich celów. Aktywność ta jednak nie opiera się na czystości intencji i ludzkich namiętności, bardziej przypomina szamotaninę szaleńca. Tu światem nie rządzi ani pieniądz, ani miłość. Wszystkie działania zdają się podtrzymywaniem jakiejś iluzji. Nawet państwo jest czysto iluzoryczne. Jaka to iluzja? Dlaczego jest tak cenna? Dlaczego wszyscy jej tak pożądają, choć pożądanie to jest całkowicie wyniszczające? Czyż ten fantazmatyczny obiekt pożądania nie jest słodką obietnicą posiadania władzy? Władzy wykraczającej poza świat wartości i międzyludzkich relacji. Władzy, która swą siłę czerpie z urojenia? Czyż nie tym jest właśnie ów mityczny „metal lżejszy od powietrza”?